ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΑ ΑΚΟΥΣΜΑΤΑ


Τετάρτη 29 Απριλίου 2009

Εκδήλωση στην Θεσσαλονίκη για την σύγκρουση των πολιτισμών

Την Τετάρτη 29 Απριλίου στις 7:00 μ.μ. ο Πολιτιστικός Σύλλογος «Eνδοχώρα» διοργανώνει στο Πνευματικό Κέντρο της Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης (Αγίας Σοφίας 3) ομιλία του οικονομολόγου – συγγραφέα Σωτηρίου Σπύρου με τίτλο «Θα έχουμε τα επόμενα χρόνια γενικευμένη σύγκρουση πολιτισμών;» Για τον συγγραφέα και το έργο του θα μιλήσει ο εκδότης του περιοδικού «Ενδοχώρα» Γιάννης Κουριαννίδης. Την εκδήλωση θα συντονίσει ο οικονομολόγος Θεοδόσιος Αθανασάς.

Κυριακή 26 Απριλίου 2009

Εκδήλωση στην Χαλκίδα για την Παιδεία

Την Δευτέρα 27 Απριλίου στις 18:30 μ.μ. η Επιτροπή Ενημερώσεως επί των Εθνικών Θεμάτων διοργανώνει εκδήλωση στην Χαλκίδα στο Δημοτικό Θέατρο Παπαδημητρίου με θέμα «Το σήμερα και το αύριο της Παιδείας στην Πατρίδα μας». Ομιλητές:

* «Ο προσανατολισμός της Εθνικής μας Παιδείας», Βησσαρίων Μπακόλας, πάρεδρος Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, μέλος Δ.Σ. Ε.Ε.Ε.
* «Δεν έχω άλλο στον κόσμον, μήγαρις ελευθερία και γλώσσα», Βασίλειος Καρβουνιάρης, δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω. Πρόεδρος Ε.Ε.Ε.
* «Από την ελευθερία στην ασυδοσία: Η απαξίωση των ελληνικών Πανεπιστημίων», Σταύρος Καρκαλέτσης, ιστορικός & συγγραφέας

Είσοδος ελεύθερη. Θα ακολουθήσει συζήτηση με το κοινό.

Η "ΠΡΩΤΗ ΓΡΑΜΜΗ" ΕΠΕΔΩΣΕ ΨΗΦΙΣΜΑ ΣΤΟΝ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ

"ΕΧΕΙ ΔΡΟΜΟΛΟΓΗΘΕΙ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ ΣΑΣ", "ΑΛΛΑΞΕΤΕ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΤΑΓΓΕΛΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΔΙΕΞΑΓΟΜΕΝΟ ΔΙΑΛΟΓΟ"

Το ακόλουθο ψήφισμα επιδόθηκε στον Πρωθυπουργό της Ελλάδας κο Κώστα Καραμανλή κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στο Μέλαθρο Αγωνιστών στη Λεμεσό.

ΨΗΦΙΣΜΑ

Προς τον Έλληνα Πρωθυπουργό

Το Κίνημα μας χαιρετίζει την επίσκεψη σας στην ιδιαίτερη μας πατρίδα. Ο Λαός μας σας υποδέχεται με συγκίνηση τόσο γιατί ο εκάστοτε Έλληνας Πρωθυπουργός συμβολίζει την αλληλεγγύη της Μητέρας Ελλάδας όσο και διότι, εσείς, ειδικά, αποδείξατε ότι μπορείτε να υπερασπίζεστε τα εθνικά μας θέματα χωρίς να υπακούτε ταπεινά στα κελεύσματα των Η.Π.Α. Γι΄ αυτό εξ΄ άλλου και από Αμερικανικής πλευράς, έχει δρομολογηθεί διαδικασία ανατροπής σας, με όργανα επίτευξης του σκοπού τα Ελληνικά Μ.Μ.Ε, την αντιπολίτευση, τις ακραίες ομάδες της Αριστεράς και αυτήν ακόμα την Υπουργό Εξωτερικών σας.

Δεν μπορούμε ωστόσο, παρά την εκτίμηση μας προς το πρόσωπο σας, να μην υποδηλώσουμε την έντονη ανησυχία που μας διακατέχει από την ανάγνωση στον τύπο του περιεχομένου των από κοινού δηλώσεων σας με τον Πρόεδρο Χριστόφια. Η υποστήριξη του εν εξελίξει διαλόγου Χριστόφια - Ταλάτ, ο οποίος στοχεύει στην επαναφορά σχεδίου νόθας λύσης του Κυπριακού, τύπου Ανάν και χειρότερα καθώς και η υποστήριξη της ενταξιακή πορείας της Τουρκίας, είναι κατά την άποψη μας πολιτικές, οι οποίες δεν εξυπηρετούν το καλώς νοούμενο συμφέρον του Ελληνισμού. Εάν ευοδωθούν οι συνομιλίες Χριστόφια - Ταλάτ θα έχουμε μια λύση θνησιγενή, η οποία θα θέτει την εθνική ύπαρξη του λαού μας υπό προθεσμία με μαθηματική κατάληξη τον εξανδραποδισμό του και την εξαφάνιση του Ελληνισμού από την Κύπρο μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, κατά το προηγούμενο της Ίμβρου, της Τενέδου και της Αλεξανδρέττας. Παράλληλα, εάν επιτευχθεί ο στόχος της Τουρκίας για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση αυτό θα έχει ως αναπόφευκτη συνέπεια την δια μαζικού εποικισμού δημογραφική αλλοίωση του πληθυσμού των νήσων του Αιγαίου και εν τέλει την Τουρκοποίηση μεγάλου μέρους αυτών ειδικότερα των ευρισκομένων εγγύς των Μικρασιατικών ακτών.

Σας υποβάλλουμε κύριε Πρωθυπουργέ ότι ο Κυπριακός Ελληνισμός σας αναμένει κάθε φορά και σας υποδέχεται σήμερα ως σημαιοφόρο απελευθέρωσης και όχι ως κήρυκα υποταγής. Για το λόγο αυτό σας καλούμε όπως, έστω και τώρα, αλλάξετε πολιτική, καταγγέλλοντας τον διεξαγόμενο διάλογο στην Κύπρο, προαναγγέλλοντας αρνησικυρία στην ενταξιακή πορεία της Τουρκίας, εάν αυτή δεν συμμορφωθεί με τις διεθνείς υποχρεώσεις που έχει αναλάβει (αναγνώριση Κυπριακής Δημοκρατίας, αποχώρηση στρατευμάτων εισβολής και εποίκων, άρση του Casus Belli για τα δώδεκα μίλια κ.λ.π.) και επαναδιατάσσοντας την εξωτερική πολιτική σε αγωνιστική κατεύθυνση, με στόχο την ενίσχυση των διεθνών ερεισμάτων της χώρας (άξονας Γαλλίας - Γερμανίας - Ρωσίας), την απεμπλοκή από τις Αγγλοαμερικανικές προσταγές,, την ενίσχυση της άμυνας, τον επαναπροσανατολισμό της παιδείας προς εθνοκεντρικές κατευθύνσεις, την καλλιέργεια αγωνιστικού φρονήματος στον λαό, την αξιοποίηση των αποδήμων, τον συντονισμό των ενεργειών των λαών, οι οποίοι απειλούνται από τον Τουρκισμό στα πλαίσια μιας εθνικής στρατηγικής περικύκλωσης της Τουρκίας και εξουδετέρωσης των ερεισμάτων της κ.λ.π.

Ευελπιστούμε και αναμένουμε,

Είθε!

Η Εκτελεστική Γραμματεία

Παρασκευή 24 Απριλίου 2009

Τι συμβαίνει με τις αμερικανικές τράπεζες;

του Θεοδόση Αθανασά
μέλους της Κεντρικής Επιτροπής του ΛΑ.Ο.Σ.


Η πρόσφατη χρηματο-οικονομική κρίση αλλά και η αλλαγή ηγεσίας στον Λευκό Οίκο, έχουν προκαλέσει τρομερές αλλαγές στο αμερικανικό χρηματο-οικονομικό σύστημα.

Η αρχή έγινε με την κατάρρευση της Bear Stearns, η οποία εξαγοράστηκε τελικά από την JP Morgan (σε τιμές χαμηλότερες της αξίας της) λόγω των πιεστικών προβλημάτων που αντιμετώπιζε και την άρνηση ΟΛΩΝ, συμπεριλαμβανομένης και της Αμερικανικής Κεντρικής Τράπεζας (FED), να προχωρήσει σε βραχυχρόνιο δανεισμό της. Βέβαια η ίδια η FED διευκόλυνε όσον αφορά στην εξεύρεση της απαραίτητης ρευστότητας την JPM για να φέρει εις πέρας την εξαγορά της B.S. Ακολούθησαν, η πτώχευση του ιστορικού κολοσσού Lehman Brothers, η κατάρρευση του μεγαλύτερου πιστωτή ενυπόθηκων δανείων IndyMac Bank καθώς και η εθνικοποίηση των Fannie Mae και Freddie Mac σε ομοσπονδιακό επίπεδο. Η εικόνα σχηματοποιήθηκε περισσότερο με την απορρόφηση της Merrill Lynch από την Bank of America και την συμμετοχή της ομοσπονδιακής κυβέρνησης σε ποσοστό 80% στη μεγαλύτερη ασφαλιστική εταιρία στον κόσμο AIG.

Έπειτα από όλα αυτά, στις ΗΠΑ έχουν μείνει πλέον 3 κύριες επενδυτικές τράπεζες, η Goldman Sachs, η JP Morgan και η Morgan Stanley, και 3 κύριες εμπορικές τράπεζες, η Citibank, η Bank of America και η Wells Fargo, που αν και καλούνται να επιβιώσουν σε πολύ δύσκολες συνθήκες (συνεχίζουν να απολαμβάνουν τη φροντίδα της Ουάσιγκτον) βρίσκονται στην ευχάριστη θέση να μοιραστούν αναλογικά πολύ μεγαλύτερη πίτα εσόδων και ρευστότητας.

Πρέπει να σημειώσουμε ότι η Goldman Sachs υπήρξε ο δεύτερος μεγαλύτερος υποστηρικτής της προεκλογικής εκστρατείας του Barack Obama και ότι πρώην στελέχη της έχουν λάβει υψηλές θέσεις στην αμερικανική κυβέρνηση τα προηγούμενα χρόνια, με αποκορύφωμα την εύνοια για τον διορισμό του Henry Paulson στη θέση του υπουργού Οικονομικών. Η περίφημη JP Morgan έχει επίσης διαχρονικό ρόλο της στα τεκταινόμενα των ΗΠΑ (εξ ου και ο όρος morganization). Στις αρχές του 18ου αιώνα, η οικογένεια Morgan στην ουσία θεμελίωσε την οικονομία της σύγχρονης Αμερικής με την αναδιοργάνωση (reorganization = morganization), ολόκληρων τομέων όπως οι συγκοινωνίες, οι χαλυβουργίες, οι τράπεζες κι η ενέργεια. Στην ουσία η Morgans εξαγοράζοντας τους μικρούς παίκτες (με θεμιτούς και αθέμιτους τρόπους), δημιούργησαν μεγάλους ομίλους που έπαιξαν το ρόλο της ατμομηχανής της οικονομίας.

Πριν λίγους μήνες η FED προχώρησε σε test αντοχής (stress test) των 19 κορυφαίων τραπεζών των ΗΠΑ προκειμένου να αποδειχθεί πόσο καλά μπορούν (εάν μπορούν τελικά) να αντέξουν περαιτέρω ή νέα μελλοντική οικονομική επιδείνωση. Τα στελέχη του υπουργείου Οικονομικών και της Federal Reserve άρχισαν να διαφωνούν σχετικά με το εάν θα πρέπει να δημοσιοποιηθούν ή όχι και η μυστικοπάθεια αυτή άρχισε να δημιουργεί προβληματισμούς στην διεθνή επενδυτική κοινότητα.

Το εναλλακτικό blog όμως, Turner Radio Network υποστηρίζει πως έχει στην κατοχή του τα αποτελέσματα των stress test. Είναι πολύ άσχημα και τα περισσότερο σημαντικά σημεία αφορούν στα εξής:

Από τις 19 κορυφαίες αμερικανικές τράπεζες, οι 16 είναι ήδη τεχνικά χρεοκοπημένες. Επιπλέον, από τις 16 αυτές τράπεζες, ούτε μία δεν είναι σε θέση να αντέξει οποιαδήποτε διατάραξη στις ταμειακές ροές ή ενδεχόμενη περαιτέρω επιδείνωση στα μη εξυπηρετούμενα δάνεια. Εάν έστω και δύο από τις 16 αυτές τεχνικά χρεοκοπημένες τράπεζες καταρρεύσουν, τότε θα συμπαρασύρουν και ολόκληρο το σύστημα χρηματοδότησης της FDIC (Federal Deposit Insurance Corporation).

Παράλληλα, από τις 19 κορυφαίες τράπεζες της χώρας, οι 5 μεγαλύτερες αντιμετωπίζουν τέτοια προβλήματα με την κεφαλαιοποίησή τους, που υπάρχουν σοβαρές αμφιβολίες σχετικά με την ικανότητά τους να συνεχίσουν τις δραστηριότητές τους.

5 μεγάλες αμερικανικές τράπεζες έχουν πιστωτική επέκταση συνδεδεμένη με το trading που διεξάγουν στα παράγωγα, που υπερβαίνει το κεφάλαιό τους. Ιδιαίτερα μάλιστα 4 τράπεζες, οι JP Morgan Chase, Goldman Sachs, HSBC, Bank of America και Citibank, έχουν αναλάβει υψηλά ρίσκα. Η συνολική πιστωτική έκθεση της Bank of America στα παράγωγα αντιστοιχεί στο 179% του συγκεκριμένου κεφαλαίου της, αυτή της Citibank διαμορφώνεται στο 278%, της JP Morgan Chase στο 382% και της HSBC America στο 550%. Ακόμη, χειρότερα, η Goldman Sachs ξεκίνησε να ανακοινώνει αποτελέσματα ως εμπορική τράπεζα, αποκαλύπτοντας μια ιδιαίτερα ανησυχητική πιστωτική έκθεση της τάξης του 1,056% ή περισσότερο από 10 φορές το κεφάλαιό της.

Επιπροσθέτως όχι μόνο προκύπτουν σοβαρά ερωτηματικά σχετικά με το εάν η JP Morgan Chase, η Goldman Sachs, η Citibank, η Wells Fargo, η Sun Trust Bank, ή η HSBC Bank USA μπορούν να συνεχίσουν τις δραστηριότητές τους, αλλά υπάρχουν και περισσότερες από 1.800 τοπικές και μικρότερες τράπεζες που βρίσκονται στο χείλος της κατάρρευσης, παρά τα κυβερνητικά σχέδια διάσωσης. Η κρίση είναι πολύ μεγαλύτερη από ό,τι είχε παρουσιάσει η κυβέρνηση. Η «προβληματική λίστα» των τραπεζών περιλαμβάνει 252 οργανισμούς με assets ύψους 159 δισ. δολαρίων. Περίπου 1.816 τράπεζες κινδυνεύουν με κατάρρευση, έχοντας συνολικά assets 4,67 τρις δολαρίων, έναντι των 1.568 οργανισμών με 2,32 τρις δολάρια ενεργητικού το προηγούμενο τρίμηνο.

Τα νούμερα αυτά είναι τεράστια. Για την σύγκριση και μόνο τα συνολικά assets των τεσσάρων μεγάλων Ελληνικών Τραπεζών (ΕΤΕ, Alpha Bank, Eurobank, Πειραιώς) μετά βίας προσεγγίζουν τα 400 δις δολλάρια. Μήπως η Τράπεζα της Ελλάδος πρέπει να ζητήσει απ’ όλες τις Ελληνικές Τράπεζες την έκθεσή τους στο Αμερικάνικο Χρηματοπιστωτικό σύστημα είτε άμεσα (ομόλογα, διατραπεζική αγορά, εγγυήσεις) είτε έμμεσα, μέσω παραγώγων;

Πέμπτη 23 Απριλίου 2009

Το Ολοκαύτωμα της Νάουσας



Παρ’ όλη την ευημερία της, το Φεβρουάριο του 1822, η Νάουσα και η περιοχή της βρίσκονται στο επίκεντρο μιας μεγάλης εξέγερσης στα πλαίσια της Ελληνικής Επανάστασης, που ήδη είχε ξεσπάσει σ' άλλες περιοχές της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Μετά από μια ολόκληρη σειρά πολεμικών επιχειρήσεων των Ναουσαίων, με αρχηγούς τους Ζαφειράκη Θεοδοσίου και Τάσο Καρατάσιο, που είχαν στόχο τη δημιουργία ελεύθερου επαναστατικού καθεστώτος στην περιοχή, η πόλη η ίδια πολιορκείται από τα στρατεύματα του Διοικητή της Θεσσαλονίκης Εμπού Λουμπούτ και πέφτει τελικά μπροστά στις πολυπληθέστερες δυνάμεις του εχθρού στις 22 Απριλίου, την Κυριακή του Θωμά, του ίδιου έτους. Λεηλασίες, σφαγές και εξανδραποδισμοί του πληθυσμού, αλλά και απερίγραπτες σκηνές αυτοθυσίας και ηρωισμού από πλευράς Ναουσαίων, ακολούθησαν την πτώση αυτή. Αρκετές γυναίκες προτιμούν να σκοτωθούν πέφτοντας με τα παιδιά τους στ΄ αφρισμένα νερά του καταρράκτη της Αράπιτσας στους "Στουμπάνους", παρά να πέσουν στα χέρια των Τούρκων. Η πόλη καταστράφηκε και τα προνόμιά της αναιρέθηκαν.


Η επανάσταση της Νάουσας συντέλεσε στην απώλεια χρόνου και δυνάμεων για τους Τούρκους, προς όφελος του Αγώνα στη νότιο Ελλάδα. Για την συνεισφορά της στον Αγώνα για την Ανεξαρτησία από τον Τουρκικό ζυγό η Νάουσα είναι η μόνη πόλη που φέρει τον τίτλο «Ηρωική», με Βασιλικό Διάταγμα από το 1955. (ΒΔ.17/8./1955 ΦΕΚ 240/Α/3-9-1955).

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΛΑ.Ο.Σ κ. Γ. ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΝΑΟΥΣΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ 187η ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΟΥ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ

Ο Πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ. κ. Γ. Καρατζαφέρης την Κυριακή 26
Απριλίου 2009 θα παραστεί στις εκδηλώσεις της 187ης
Επετείου του Ολοκαυτώματος της πόλης της Νάουσας.

Το πρόγραμμα των εκδηλώσεων που θα παρακολουθήσει ο
Πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ., έχει ως ακολούθως:

10:30 : Δοξολογία στον Μητροπολιτικό Ναό της
Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, χοροστατούντος του
Μητροπολίτου Βεροίας και Ναούσης κ.κ. Παντελεήμονος.

11:15 : Τρισάγιο και εναπόθεση στεφάνων στο χώρο της
Θυσίας.

13:00 : Παρέλαση πολιτιστικών Συλλόγων, μαθητών και
στρατιωτικών τμημάτων στο Ηρώο της πόλης.

Τετάρτη 22 Απριλίου 2009

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ Δ.Ε. ΛΑ.Ο.Σ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Η Δημοτική Επιτροπή ΛΑ.ΟΣ Θεσσαλονίκης
την Παρασκευή 8 Μαίου 2009 οργανώνει την καθιερωμένη ετησία εκδήλωση της
'' τσούγκρισμά των Πασχαλινών αυγών'' στο ουζερί '' Νησακί'' Θεμιστοκλή
Σοφούλη 58,(Β' Παρόδος) στης 21:00 το βράδυ.
Τιμή προσκλήσης: 15 Ευρώ
Πληροφορίες στα τηλέφωνα: 6934745918,2310 866 680

Τρίτη 21 Απριλίου 2009

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ...




Στις 21 Απριλίου του 1967 και ενώ είχαν προκηρυχθεί εκλογές για τις 28 Μαΐου, αξιωματικοί του στρατού, υπό την ηγεσία του συνταγματάρχη Γεωργίου Παπαδόπουλου, και συμμετοχή του ταξίαρχου Στυλιανού Παττακού και του συνταγματάρχη Νικόλαου Μακαρέζου κατέλαβαν την εξουσία με πραξικόπημα.

Έχοντας εξασφαλίσει περίπου 100 τεθωρακισμένα στην περιοχή της πρωτεύουσας, οι πραξικοπηματίες κινήθηκαν τα ξημερώματα της 21ης Απριλίου και κατέλαβαν αρχικά το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Στη συνέχεια έβαλαν σε εφαρμογή το σχέδιο έκτακτης ανάγκης του ΝΑΤΟ με κωδικό Σχέδιο Προμηθεύς, με αποτέλεσμα να κινητοποιηθούν όλες οι στρατιωτικές μονάδες της Αττικής. Το συγκεκριμένο σχέδιο προορίζονταν για την αναγκαστική ανάληψη εξουσίας από το στρατό με σκοπό την εξουδετέρωση κομμουνιστικής εξέγερσης, σε περίπτωση που εισέβαλλαν στην Ελλάδα δυνάμεις του Σοβιετικού Στρατού[5].

Ο έμπιστος του βασιλιά αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού, στρατηγός Γ. Σπαντιδάκης, αντικαταστάθηκε από τον Οδυσσέα Αγγελή. Ο Αγγελής κάνοντας χρήση του νέου του αξιώματος έδωσε εντολή στο Γ' Σώμα Στρατού στη Θεσσαλονίκη να εφαρμόσει το Σχέδιο Προμηθεύς σε όλη τη χώρα.
Από τη Βικιπαίδεια
Η μοναδική προσπάθεια για να αντιμετωπιστεί εγκαίρως το πραξικόπημα ήταν από την πλευρά κυρίως του υπουργού Δημόσιας Τάξης Γεωργίου Ράλλη ο οποίος προσπάθησε να επικοινωνήσει με τον ταξίαρχο Ορέστη Βιδάλη για να κινητοποιήσει το Γ' Σώμα Στρατού (Θεσσαλονίκη). Δεν πρόλαβε, αφού το σχέδιο Προμηθεύς είχε ήδη τεθεί σε εφαρμογή με αποτέλεσμα ο ταξίαρχος Βιδάλης να αγνοήσει το σήμα του Ράλλη.

Ο Γεώργιος Παπαδόπουλος γεννήθηκε στο Ελαιοχώρι Αχαΐας, με πατέρα το δάσκαλο του χωριού τον Χρήστο Παπαδόπουλο και μητέρα την Χρυσούλα. Ήταν μεγαλύτερος από τα άλλα δύο αδέλφια της οικογένειας, τον Κωνσταντίνο και τον Χαράλαμπο. Τελειώνοντας το λύκειο το 1937, εισήχθη στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων όπου παρακολούθησε τριετή εκπαίδευση μέχρι το 1940, όπου υπήρξε αρχηγός τάξεως[εκκρεμεί παραπομπή]. Αποφοίτησε πρώτος ως ανθυπολοχαγός πυροβολικού.[εκκρεμεί παραπομπή] Παντρεύτηκε το 1941 τη Νίκη Βασιλειάδη και απέκτησε δύο παιδιά μαζί της, τον Χρήστο και την Χρυσούλα. Το 1970 πήρε διαζύγιο και παντρεύτηκε την ερωμένη του Δέσποινα Γάσπαρη, με την οποία απέκτησε μια κόρη.[1]

Άνοδος

Οι απόφοιτοι της τάξης του 1940 της Σχολής Ευελπίδων σύντομα θα εισέρχονταν στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Στις 28 Οκτωβρίου 1940 ο δκτάτορας της Ελλάδος, Ιωάννης Μεταξάς είπε το ιστορικό «OXI» στις ιταλικές δυνάμεις για την παράδοση της Ελλάδος στον Μπενίτο Μουσολίνι. Ο Γεώργιος Παπαδόπουλος σαν ανθυπολοχαγός πυροβολικού πολέμησε εναντίον τους αλλά και εναντίον της γερμανικής εισβολής στις 6 Απριλίου 1941. Το 1944, με την βοήθεια των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών, διέφυγε στην Μέση Ανατολή όπου και του απονεμήθηκε ο βαθμός του υπολοχαγού.

Δικτατορία, εξέλιξη και πτώση

Μετά το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967, αρχικά ανέλαβε το υπουργείο Προεδρίας και το Δεκέμβριο του 1967 έγινε πρωθυπουργός και υπουργός Εθνικής Αμύνης. Το 1972, ο επίορκος αξιωματικός ορκίστηκε αντιβασιλιάς και το 1973 Πρόεδρος Δημοκρατίας. Ανατράπηκε στις 25 Νοεμβρίου 1973 από το Κίνημα του Ταξίαρχου Δ. Ιωαννίδη και αφού είχαν προηγηθεί η εξέγερση του Πολυτεχνείου στις 17 Νοεμβρίου 1973. Τον Ιούλιο του 1974, μετά τη μεταπολίτευση, εκτοπίστηκε στην Κέα, όπου παρέμεινε μέχρι την 21 Ιανουαρίου 1975, οπότε και έγινε η μεταγωγή του στις φυλακές Κορυδαλλού. Καταδικάστηκε αργότερα (Αύγουστος 1975) από ειδικό δικαστήριο (πενταμελές εφετείο) σε θάνατο, για εσχάτη προδοσία. Η ποινή του μετατράπηκε σε ισόβια δεσμά, με απόφαση του Κωνσταντίνου Καραμανλή (στον οποίο αποδίδεται η ιστορική φράση «... και όταν λέμε ισόβια, εννοούμε ισόβια»). Πέθανε μετά από χρόνια ασθένεια στο Λαϊκό Νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν,το 1999 μη έχοντας μετανοήσει για τις πράξεις του και ουδέποτε δεχόμενος προτάσεις αμνηστίας.
πηγή: el.wikipedia.org

Δευτέρα 20 Απριλίου 2009

Ο σιωπηλός γίγαντας


του Γιάννη Κουριαννίδη
εκδότη του περιοδικού «Ενδοχώρα»
μέλους της Κεντρικής Επιτροπής του ΛΑ.Ο.Σ.





Δεν νομίζω ότι θα υπήρξε Έλληνας που να μην προσεβλήθη από τα όσα είπε ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπάρακ Ομπάμα, κατά την διάρκεια της επισκέψεώς του στην Τουρκία. Δικαιολογημένες, λοιπόν, και οι αντιδράσεις όσων ένοιωσαν την ανάγκη να διαμαρτυρηθούν με την δημόσια κατάθεση της γνώμης τους. Αυτοί που δεν είναι δικαιολογημένοι με τίποτε, είναι όσοι είχαν αναλάβει εργολαβικά να μας πείσουν κατά την προεκλογική περίοδο στις ΗΠΑ, ότι η εκλογή Ομπάμα θα κόμιζε μύρια όσα οφέλη για την πατρίδα μας.

Η εθελοτύφλωση αυτή, προϊόν μακροχρόνιας βλακείας ορισμένων «ειδημόνων» (αν όχι και σκόπιμη ωραιοποίηση της κατάστασης), παραβλέπει μία σκληρή πραγματικότητα: η Ελλάδα (αλλά και η Κύπρος μετά την εκλογή Χριστόφια) έχει εδώ και χρόνια αποποιηθεί των αυτονόητων δικαιωμάτων της στο Αιγαίο, στην Κύπρο, αλλά και στην Θράκη. Δέχεται σχεδόν αδιαμαρτύρητα και σίγουρα χωρίς ουσιαστική αντίδραση, την τουρκική ωμή προκλητικότητα, έχει πετάξει στα σκουπίδια το «Ενιαίο Αμυντικό Δόγμα», χάνει (ακόμη και με ψήφους Ελλήνων!) τις προσφυγές των εχθρών μας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και υποστηρίζει αναφανδόν την είσοδο της Τουρκίας στην ... Ευρώπη!

Την ανεπάρκεια αυτή της ελλαδικής πολιτείας καλούνται πλέον να την αναπληρώσουν οι ελληνικές συλλογικότητες, τόσο στο εσωτερικό όσο και, κυρίως, στο εξωτερικό. Γι’ αυτό και δεν είναι δυνατόν να μην επαινέσουμε την πρωτοβουλία της Πανθρακικής Ένωσης Αμερικής «Ορφεύς», του Φιλανθρωπικού Ελληνοαμερικανικού Οργανισμού και της Ελληνικής Ένωσης Αμερικής (HLA), που απαρτίζονται κυρίως από νέους Ελληνοαμερικανούς, που οργάνωσαν εκδήλωση με τίτλο «Σταματήστε τον κύκλο της άρνησης», για να τιμήσουν την 6η Απριλίου, ως ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας του Ελληνισμού της Ανατολικής Θράκης. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε έξω από το κτήριο του ΟΗΕ στην Νέα Υόρκη και, όπως γνωστοποίησε στην στήλη μας ο λέκτορας του Δ.Π.Θ. Θεοφάνης Μαλκίδης, που παρέστη στην εκδήλωση, στην πρώτη αυτή συμβολική συγκέντρωση συμμετείχαν αρκετοί νέοι και νέες, που έδωσαν το παρών έστω και κάτω από καταρρακτώδη βροχή.

Ο κ. Μαλκίδης τόνισε μεταξύ των άλλων και τα παρακάτω, τα οποία προσυπογράφουμε απολύτως, με την ελπίδα ότι σύντομα αυτός ο σιωπηλός γίγαντας Ελληνισμός θα συμπαρασύρει με την δράση του τον μακαρίως κοιμώμενο πολιτικό κόσμο της χώρας μας: «Η εκδήλωση με την παρουσία ατόμων που έδιναν μήνυμα δύναμης, μαχητικότητας, ορμής και πάθους για την Πατρίδα και τα εθνικά απαράγραπτα δίκαια της, άνοιξε έναν δρόμο. Παιδιά Ελλήνων μεταναστών δεύτερης και τρίτης γενιάς έδωσαν ένα μοναδικό μάθημα ευπρέπειας, αγώνα και δράσης με λόγο υπεύθυνο οργανώνοντας μια συμβολική ενέργεια που δεν πέρασε απαρατήρητη από αυτούς που πρέπει. Παιδιά και γόνοι μια τίμιας κουρασμένης πια γενιάς Ελλήνων οικονομικών μεταναστών, που κυνήγησαν το όνειρο μακριά από την ρημαγμένη από τον πόλεμο και τον εμφύλιο Ελλάδα, χτίζοντας μια άλλη Ελλάδα στην καρδιά της Αμερικής, έδωσαν ένα μάθημα εθνικής συμπεριφοράς. Μιας γενιάς που έχτισε με τον ιδρώτα της σχολεία, εκκλησίες, ιδρύματα, συλλόγους, μεγάλες και μικρές οργανώσεις, δημιουργώντας την ανεξάντλητη ελληνική δύναμη της Αμερικής. Αυτά τα παιδιά σε μία ημέρα μια γεμάτη εθνικά διδάγματα και μεγάλα νοήματα μέρα όχι μόνο για τον Ελληνισμό, αλλά για ολόκληρη την ανθρωπότητα, ξεκίνησαν μια μεγάλη εθνική προσπάθεια. Οφείλουμε να τους υποστηρίξουμε. Να τους σταθούμε. Να είμαστε δίπλα τους. Έδωσαν μια ζωντανή μαρτυρία ότι όσο υπάρχουν νέοι άνθρωποι υπάρχει ελπίδα. Υπάρχει δύναμη. Υπάρχει προοπτική. Μια χούφτα νέων ανθρώπων που διδάσκονται από τα μεγάλα ιδανικά και οράματα της πατρίδας και της γεμάτης λαμπρές αλλά και μαύρες σελίδες γεμάτες θυσίες και αίμα, των ηρώων του έθνους μας έκαμαν μια αρχή για ένα ακόμα εθνικό μας θέμα. Στην Νέα Υόρκη, την σημερινή πρωτεύουσα του κόσμου, νέοι άνθρωποι έδωσαν ένα μάθημα σε όλους μας. Μάθημα συντονισμού δράσης και αγώνα. Ας τους ακολουθήσουμε. Ας τους στηρίξουμε».

Κυριακή 19 Απριλίου 2009

Homo Nationalis και η μετα-μαρξιστική Αριστερά



του Χρήστου Χαρίτου
μέλους της Κεντρικής Επιτροπής του ΛΑ.Ο.Σ.

Ζούμε στον αστερισμό της ιδεολογίας των «δικαιωμάτων του ανθρώπου», τα οποία έχουν αναχθεί σε μία νέα θεοκρατία, απέναντι στην οποία δεν μπορεί να ασκηθεί ουδεμία κριτική. Παράλληλα, έχουν εργαλειοποιηθεί, λειτουργούν δηλ. ως ένας μηχανισμός επιβολής και νομιμοποιήσεως διαφόρων πολιτικών, που λίγο έχουν να κάνουν με την προστασία τους. Στόχος είναι πάντοτε τα Ευρωπαϊκά έθνη, οι λευκοί Αμερικανοί (WASP), οι «κυρίαρχοι άνδρες» και «θύματα» οι μειονότητες, ο Τρίτος κόσμος, οι γυναίκες, οι ομοφυλόφιλοι.

Αυτή η κατηγοριοποίηση, ο συλλήβδην δηλ. χαρακτηρισμός κάποιων συλλογικών ταυτοτήτων ως «καλών» ή «κακών», αποτελεί γνώρισμα μίας ολοκληρωτικής ιδεολογίας, χαρακτηριστικό του κομμουνισμού. Αυτό το γεγονός όμως δεν αποτρέπει τους οπαδούς της ιδεολογίας των «δικαιωμάτων του ανθρώπου» να έχουν τον ίδιο τρόπο σκέψεως και να προσπαθούν πρώτα να εξοντώσουν ηθικά-ιδεολογικά τους αντιπάλους τους, όπως ακριβώς έκαναν οι κομμουνιστές με την εφεύρημα του «εχθρού του λαού». Όποιον κατέτασσαν στους «εχθρούς του λαού» κατέληγε στα γκούλαγκ.

Επειδή εγώ πιστεύω ότι ο «ανθρωπισμός» δεν είναι εφεύρεση του φιλελευθερισμού, πόσσω μάλλον του μαρξισμού, καθώς η έννοια και η αξία του ανθρώπινου προσώπου συναντάται τόσο στην Αρχαία Ελλάδα και Ρώμη, όσο και στον χριστιανισμό, είναι χρήσιμο να αποσαφηνίσουμε κάποιες έννοιες και να δώσουμε το στίγμα του δικού μας ανθρώπου, του Homo Nationalis, του «εθνικού ανθρώπου».

Ο Άνθρωπος ως Πρόσωπο

Ο άνθρωπος έχει μία υλική και μία οντολογική πλευρά. Η ανάγκη για τροφή, στέγη και γενικότερα η αυτοσυντήρηση, υπακούει προφανώς στην υλική πλευρά της ζωής. Παράλληλα όμως, ο ίδιος άνθρωπος θέτει ερωτήματα στην ζωή του για την ύπαρξη του Θεού, για τον ρόλο του να ανήκει σε ένα διακριτό εθνικό σύνολο, για το πώς ο εθνικός πολιτισμός που τον συνοδεύει από την γέννησή του προσδιόρισε και την στάση ζωής του και διαμόρφωσε τα προσωπικά αξιολογικά του κριτήρια. Μεταξύ υλικής και οντολογικής πλευράς υπάρχει και μία ενδιάμεση περιοχή, που σχετίζεται με το επάγγελμα και την κοινωνική θέση, την μόρφωση και την εκπαίδευση, που ανατροφοδοτεί και τις δύο πλευρές.

Ο Εθνικισμός και η Δεξιά αντιλαμβάνονται τον άνθρωπο στην ολότητά του. Με τις υλικές του ανάγκες, αλλά κυρίως ως «πρόσωπο», ως φορέα πολιτισμού και ιστορίας. Ο άνθρωπος δεν είναι βιολογικός οργανισμός, διότι τότε δεν θα διέφερε από τα ζώα. Ο άνθρωπος είναι «πρόσωπο» και αποκτάει πνευματική οντότητα – ταυτότητα μέσα από την αλληλεπίδραση του πολιτιστικού του περιβάλλοντος. Το οποίο με την σειρά του έχει εθνικά χαρακτηριστικά, όχι οικουμενικά. Τα έθνη δημιουργούν πολιτισμούς και οι άνθρωποι αναπτύσσουν την συνείδηση, τις αξίες και την μνήμη τους μέσα σε εθνικά περιβάλλοντα, σε οικείους πληθυσμούς, φυλετικά και πολιτιστικά.

Ο Φιλελευθερισμός και ο Μαρξισμός αντιθέτως, εστιάζονται στην υλική πλευρά του ανθρώπου. Ο μεν Φιλελευθερισμός αναπτύσσει μία αγνωστικιστική αντίληψη για τα αξιακά και ηθικά ζητήματα του ανθρώπου, για αυτό θέλει και την εξουσία ηθικά ουδέτερη απέναντι σε αυτά τα διακυβεύματα. Το κράτος δεν πρέπει να λαμβάνει θέση, να είναι ουδέτερο και άχρωμο και να περιορίζεται μόνο στην διασφάλιση των ατομικών-τυπικών δικαιωμάτων.

Ο Μαρξισμός με την σειρά του τοποθετείται αξιακά και ιδεολογικά, ερμηνεύοντας όμως την θρησκευτική πίστη και τον πατριωτισμό, κυρίαρχα γνωρίσματα της εποχής του, ως παράγωγα του καπιταλισμού, που εμποδίζουν την κοινωνική εξέλιξη και εξαπατούν την εργατική τάξη. Την ιδεολογική αδυναμία του Μαρξισμού να εξηγήσει το εθνικό φαινόμενο παραδέχθηκε με ειλικρίνεια ο Νίκος Πουλαντζάς: «Πρέπει να συνηθίσουμε σε τούτο το ολοφάνερο γεγονός: δεν υπάρχει μαρξιστική θεωρία του έθνους. Το να λέμε – παρά τις ζωηρές συζητήσεις πάνω σε τούτο το θέμα μέσα στο εργατικό κίνημα – ότι υπάρχει υποτίμηση από μέρους του μαρξισμού της εθνικής πραγματικότητας, είναι ακόμα παρά πολύ μακριά από την αλήθεια» («Το κράτος, η εξουσία, ο σοσιαλισμός»).

Αυτό όμως που δεν κατόρθωσε ο ιστορικός μαρξισμός, ανέλαβε να το πραγματώσει η μετα-μαρξιστική Αριστερά, μέσα από τους παραμορφωτικούς και ιδεοληπτικούς φακούς της. Ο ιστορικός μαρξισμός δεν κατάλαβε την φύση και την ουσία του έθνους. Η μετα-μαρξιστική Αριστερά όμως το κατάλαβε και για αυτό ανέλαβε να το αποδομήσει στην σκέψη και στην συνείδηση των ανθρώπων.

Ο Γκράμσι και η Σχολή της Φρανκφούρτης

Ο ιστορικός ηγέτης του ΚΚ Ιταλίας Αντόνιο Γκράμσι έθεσε το ζήτημα της «ιδεολογικής ηγεμονίας». Τον Γκράμσι τον απασχόλησε το γεγονός γιατί η Ιταλία έγινε φασιστική και όχι κομμουνιστική, γιατί η εργατική τάξη δεν επαναστάτησε πρώτη και ένα τμήμα της συμπορεύθηκε, ή ανέχθηκε, το φασιστικό καθεστώς.

Αυτό συνέβη κατά τον Γκράμσι, διότι η εργατική τάξη είχε γαλουχηθεί με τις «εθνικές αξίες» της αστικής τάξεως και της Καθολικής Εκκλησίας, για αυτό και δεν μπόρεσε να αναπτύξει μία επαναστατική συνείδηση, επιτρέποντας στον Φασισμό να κατακτήσει την εξουσία. Για να αλλάξει αυτό, ο Γκράμσι είπε ότι θα πρέπει το ΚΚ και η Αριστερά να κατακτήσουν πρώτα την «πολιτιστική εξουσία», τους «οργανικούς διανοουμένους», τους καθηγητές, τους συγγραφείς, τους δημοσιογράφους, όλους αυτούς που διαμορφώνουν την δημόσια σφαίρα στην πολιτική.

Αυτό ονομάσθηκε «ιδεολογική ηγεμονία». Η επικράτηση στον χώρο των ιδεών θα οδηγήσει στην πολιτική επικράτηση. Επειδή αυτή η θέση αντιστρατεύεται την υλιστική θεωρία του Μαρξισμού και αυτονομεί τις ιδέες από τις παραγωγικές σχέσεις, ονομάσθηκε και ως μετα-μαρξιστική. Στα «Τετράδια της φυλακής» γράφει χαρακτηριστικά: «Η υπεροχή μιας κοινωνικής ομάδας παίρνει δύο μορφές: κυριαρχία αλλά και πνευματική και ηθική διεύθυνση. Μία κοινωνική ομάδα κυριαρχεί πάνω σε εχθρικές ομάδες και είναι διευθύνουσα πάνω σε συγγενικές». Αυτή η «διεύθυνση» είναι παράγωγο της ιδεολογικής ηγεμονίας.

Ο Χορκχάϊμερ, ο Αντόρνο και η Σχολή της Φρανκφούρτης με την σειρά τους, ανέπτυξαν την «κριτική θεωρία», για να αποδείξουν ότι ο Καπιταλισμός μετατρέπει τις έννοιες στο ακριβώς αντίθετό τους: η δίκαια ανταλλαγή μετατρέπεται σε ακραία ανισότητα και κοινωνική αδικία, η ελεύθερη οικονομία σε κυριαρχία του μονοπωλίου, η διατήρηση της κοινωνικής ζωής στην πτώχευση των ανθρώπων. Η «κριτική θεωρία» θα αποδομούσε ιδεολογικά τον καπιταλισμό, ανοίγοντας τον δρόμο στον σοσιαλισμό.

Ο Βάλτερ Μπένγιαμιν γράφει χαρακτηριστικά: «Η ζωή των εργατών βελτιώθηκε, αλλά η εξειδίκευση, η αύξηση της ανεργίας καθώς και η αποδημοσιοποίηση της κοινωνικής ζωής, με τη χρήση των νέων μέσων στην επικοινωνία των ανθρώπων, συνέβαλαν επίσης στη χωρική και ιεραρχική διάσπαση των εργατών, σε σημείο που η κυρίαρχη σε όλο τον προηγούμενο και στο πρώτο μισό του εικοστού αιώνα αντίφαση να εμφανίζεται αποδυναμωμένη, ενώ νέες κοινωνικές αντιφάσεις ήρθαν με οξύτητα στην επιφάνεια και ενέπνευσαν τον ακτιβισμό κοινωνικών κατηγοριών και δραστήριων οργανώσεων, όπως οι φεμινίστριες, οι άνεργοι, οι μετανάστες και οι αντιρατσιστικές οργανώσεις, οι φοιτητές, οι οικολογικές οργανώσεις».

Στα λόγια του Μπένγιαμιν φαίνεται ξεκάθαρα η απόγνωση των θεωρητικών του Μαρξισμού για την ενσωμάτωση της εργατικής τάξεως στο σύστημα και η ανάγκη αναζητήσεως άλλων κοινωνικών υποκειμένων, όπως οι μετανάστες και οι «αντι-ρατσιστές». Η Σχολή της Φρανκφούρτης έθεσε της βάσεις για αυτό που ονομάσθηκε «κοινωνική μηχανική» (social engineering), που σκοπό έχει την οντολογική μετάλλαξη του ανθρώπου, την αποκοπή του από την πατρίδα και τον πολιτισμό του, την αλλοτρίωση της συνειδήσεώς του, προκειμένου να χωρέσει στα πολυπολιτισμικά πειράματα της μετα-μαρξιστικής σκέψεως.

Πολιτικά, η Νέα Αριστερά του Μάη του ’68 βρήκε νέα «κοινωνικά υποκείμενα», στο πρόσωπο των σεξουαλικών μειονοτήτων, στους μετανάστες, στους πεφωτισμένους αριστερούς αστούς, που είχαν εναγκαλισθεί την μαρξιστική μεσσιανική ουτοπία. Τα απόνερα αυτής της Αριστεράς στην Ελλάδα τα συναντάμε στις εθνομηδενιστικές απόψεις της κ. Ρεπούση και του κ. Λιάκου, στο εκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ.

Η επιστροφή του Homo Nationalis

Η σημερινή εποχή χαρακτηρίζεται από ένα εκρηκτικό μίγμα. Από την μία η οικονομική κρίση που επιτείνεται από την άκριτη Παγκοσμιοποίηση και από την άλλη η έλλειψη ενός αξιακού υποδείγματος, το οποίο θα επέτρεπε στους ανθρώπους και στην εξουσία να έχουν μία ηθική πυξίδα στην πολιτική και τις επιλογές τους. Ο σημερινός άνθρωπος συνθλίβεται οικονομικά και πνευματικά. Οι επιλογές είναι δύο: να χαθεί μέσα στην άβυσσο που διανοίγεται μπροστά του ή να βρει τον μίτο που οδηγεί στο φως.

Στο marketing και την διαφήμιση υπάρχει η φράση «think out of the box», σκέψου έξω από τα καθιερωμένα και χρησιμοποιείται όταν αντιλαμβανόμαστε ότι οι υπάρχουσες λύσεις δεν αντιμετωπίζουν τα προβλήματα και πρέπει να σκεφθούμε διαφορετικούς δρόμους. Νομίζω ότι βρισκόμαστε σε αυτό το στάδιο και κυρίως στην ανάγκη να οριοθετήσουμε ένα νέο «αξιακό υπόδειγμα», το οποίο δεν είναι και τόσο νέο, αλλά αποτελεί σταθερά του Ελληνικού τρόπου σκέψεως.

Αυτό είναι η επιστροφή του Homo Nationalis, του «εθνικού ανθρώπου». Όσο ο άνθρωπος χάνει την αίσθηση του μέτρου, όσο αποδεσμεύεται από τις ηθικές επιταγές της Πατρίδος του και των συμπολιτών του, τόσο οι πράξεις του δεν υπηρετούν το σύνολο, αλλά εξυπηρετούν μόνο τον εγωισμό και το βραχυπρόθεσμο ατομικό του συμφέρον. Κατ’ επέκταση, αν η ίδια η εξουσία δεν λαμβάνει υπόψη της την εθνική διάσταση ως κριτήριο νομιμοποιήσεώς της, αλλά αυτοσυστήνεται ως «οικουμενική», στο όνομα αφηρημένων και αντι-ιστορικών διακηρύξεων, τόσο θα δρα ανεξέλεγκτα, μη σεβόμενη το κοινωνικό σώμα στο οποίο απευθύνεται και στο όνομα του οποίου ασκεί την εξουσία.

Η σύζευξη εθνικού ανθρώπου, εθνικής κοινωνίας και εθνικού κράτους, αποτελεί την μόνη εφικτή και δοκιμασμένη πρόταση για να βγούμε από την κρίση. Διότι η κρίση που βιώνουμε σήμερα είναι πρωτίστως ηθική και αξιακή, πριν εμφανισθεί ως οικονομική. Πρώτα απαξιώσαμε τον ηθικό πυρήνα της ζωής μας και κατόπιν μετατρέψαμε τους οικονομικούς πόρους σε τζόγο, αφήνοντας τον χρηματοπιστωτικό τομέα εκτός πολιτικού και κοινωνικού ελέγχου.

Η ριζοσπαστική Δεξιά έχει την ιδεολογία και το ιστορικό βάθος να ηγηθεί αυτής της αναγεννήσεως σε παν-ευρωπαϊκό επίπεδο. Μπορεί να αντιπαρατεθεί με τις ουτοπίες της αριστεράς, να καλύψει το ηθικό κενό του Νεοφιλελευθερισμού, να δώσει ένα εφικτό όραμα σε έναν ανέλπιδο κόσμο. Εναπόκειται σε εμάς να βγούμε από το τέλμα. Η ριζοσπαστική Δεξιά μας δείχνει τον δρόμο. Την βούληση για να τον διαβούμε πρέπει να την βρούμε μόνοι μας.

Σάββατο 18 Απριλίου 2009

ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ Γ. ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΓΙΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ

Κάθε χρόνο, σχεδόν επί 20 αιώνες, ο Κύριος μας
δοκιμάζεται στην εβδομάδα των Παθών που τον
καταδίκασαν οι διώκτες του, ενώ ο κυβερνήτης
Πόντιος Πιλάτος ένιπτε τας χείρας του.
Τις δικές μας δοκιμασίες, τη δική μας περίοδο των
Παθών βιώνει και ο Λαός μας, από τη διωκτική
διάθεση των Αξιωματούχων της Εξουσίας, αλλά
και των πάσης φύσεως και προελεύσεως
κακοποιών, ενώ ο κυβερνήτης της εποχής, δείχνει
αμήχανος, ανταποκρινόμενος στο ρόλο ενός
σύγχρονου Πόντιου Πιλάτου.
Η Ανάσταση του Κυρίου αποτελεί τη λύτρωση για
κάθε Χριστιανό. Η Ανάσταση των οραμάτων του
Λαού μας δυστυχώς δεν έχει πραγματωθεί ακόμα.
Ελπίζουμε και ευχόμαστε ότι και η προσδοκώμενη
Ανάσταση και Ανάταση του Έθνους δεν θα
αργήσει.

Πέμπτη 16 Απριλίου 2009

Η Δ.Ε. ΚΑΙ Η ΝΕ.Ο.Σ. ΝΕΑΣ ΜΗΧΑΝΙΩΝΑΣ ΣΑΣ ΕΥΧΕΤΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ



Η Δ.Ε. ΚΑΙ Η ΝΕ.Ο.Σ. ΝΕΑΣ ΜΗΧΑΝΙΩΝΑΣ ΣΑΣ ΕΥΧΕΤΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ. ΚΑΙ ΤΟ ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΕΘΝΟΣ ΜΑΣ, ΓΙΑ ΤΑ ΣΩΜΑΤΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΝΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ.

ΚΑΙ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ... ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ

ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΤΟΥ INDYMEDIA ΑΠΟ ΤΟΝ SOROS

Αποδεικτικά κειμενάκια από σελίδες του Indymedia που μιλούν για τον SOROS.

Είναι εξόφθαλμες αποδείξεις για μετρητά κι όχι απλά για υπολογιστές.

Κι αυτά είναι τα επίσημα, φανταστείτε τι γίνεται σε μαύρο χρήμα.



Τετάρτη 15 Απριλίου 2009

ΤΟ ΑΓΑΘΟΝΗΣΙ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟ ΕΔΑΦΟΣ





«Το Αγαθονήσι είναι ελληνικό έδαφος και έδαφος
της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πρέπει να καταλάβει η
Τουρκία πως πρέπει να σέβεται τα κυριαρχικά
δικαιώματα της Ελλάδας και της Ευρώπης. Η
Ευρώπη παρακολουθεί, καταγράφει και ενίοτε
τιμωρεί. Αυτό η Τουρκία πρέπει να το λάβει
σοβαρά υπόψη».

Αυτό ήταν το μήνυμα του Προέδρου του ΛΑ.Ο.Σ. κ.
Γ. Καρατζαφέρη στην σημερινή του παρουσία στην
Συνεδρίαση της πολιτικής ομάδας Ευρωβουλευτών
«ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ- ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ» (IND/DEM) που
πραγματοποιήθηκε στο Αγαθονήσι.

Παρών στη Συνεδρίαση και ο Ευρωβουλευτής του
ΛΑ.Ο.Σ. και Αντιπρόεδρος της IND/DEM κ. Γ.
Γεωργίου και ο Βουλευτής Β Αθηνών Κ.
Αιβαλιώτης.

Ο Πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ. έγινε το πρωί δεκτός από
τον Δήμαρχο του Αγαθονησίου Ευάγγελο
Κοττορό, την Έπαρχο και Νομάρχη Δωδεκανήσου
Χ. Συφουνίου και τις τοπικές αρχές του Νησιού.

Μετά τη συνεδρίαση της πολιτικής ομάδας των
Ευρωβουλευτών ο Γ. Καρατζαφέρης δήλωσε πως η
σημερινή συνάντηση στο Αγαθονήσι ήταν μια
ευκαιρία για τους ευρωβουλευτές να δουν και να
ζήσουν από κοντά την εσχατιά της Ευρώπης, τα
γεωγραφικά σύνορά της. περιστοιχιζόμενος από
τους ευρωβουλευτές που κρατούσαν ελληνικές
σημαίες κάτω από έναν γαλάζιο ελληνικό ουρανό
που φαίνεται πως σήμερα διέκοψαν τις
συνηθισμένες «ενοχλητικές επισκέψεις» των
τελευταίων ημερών

Κατόπιν ο Πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ. επισκέφθηκε και
προσκύνησε στον Αγ. Γεώργιο την εκκλησία του
νησιού, το αστυνομικό τμήμα και το ελληνικό
φυλάκιο του νησιού.
Στο αστυνομικό τμήμα του Αγαθονησίου ο
Πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ. συνάντησε 32
λαθρομετανάστες που είχαν φτάσει τις
προηγούμενες μέρες στο νησί. Στη συνομιλία που
είχε μαζί τους ένας από τους λαθρομετανάστες
είπε στον Γ. Καρατζαφέρη πως «δεν θέλουν να
φεύγουν από την πατρίδα τους αλλά η Ευρώπη θα
πρέπει να βοηθήσει ώστε να μην αναγκάζονται να
την εγκαταλείψουν αναζητώντας μια καλύτερη
τύχη».

Ο Γ. Καρατζαφέρης κατόπιν επισκέφθηκε το
στρατιωτικό φυλάκιο του νησιού όπου και
συνεχάρη τους έλληνες στρατιώτες και τους
δήλωσε πως ο ελληνικός λαός νοιώθει περήφανος
για την εκεί παρουσία τους.

Τέλος ο Πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ. δώρισε στην
Βιβλιοθήκη του νησιού ιστορικά βιβλία, μοίρασε
ελληνικές σημαίες και σε συζήτηση που είχε με τη
Έπαρχο Καλύμνου και Νομάρχη Δωδεκανήσου
υποσχέθηκε πως ένα ελικόπτερο ναυλωμένο από
τον Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό που θα μεταφέρει
τέσσερεις γιατρούς θα έρχεται τακτικά στο νησί για
να εξυπηρετεί τις άμεσες ανάγκες των ακριτών
κατοίκων.

Ομπάμα - Καραμανλής: πίσω από τους προβολείς



του Σταύρου Καρκαλέτση
ιστορικού - συγγραφέα
πολιτευτή Εύβοιας του ΛΑ.Ο.Σ.



Δικαιωθήκαμε! Πικρά! Όσοι δηλώναμε προκαταβολικά επιφυλακτικοί, όταν πριν μήνες ο Ομπάμα μιλούσε για τουρκική κατοχή στην Κύπρο και κάποιοι εκστασιάζονταν! Τώρα, ψύχραιμα, ας αποτιμήσουμε τις νέες (αν)ισορροπίες στην περιοχή μας.

1. Η συνάντηση Ομπάμα-Καραμανλή κατ’ ουσίαν έγινε για να ικανοποιήσουν οι Αμερικανοί τα 3 εκατομμύρια Ελληνοαμερικανών ψηφοφόρων. Τίποτα παραπάνω! Στρατηγική επιλογή των ΗΠΑ στην περιοχή παραμένει, αναβαθμισμένη, η Τουρκία.

2. Το State Department και ο Ομπάμα είχαν και έχουν πλήρη γνώση του πόσο ανίσχυρος είναι ο Καραμανλής και η κυβέρνησή του. Το ίδιο βεβαίως, γνωρίζουν (ίσως και καλύτερα από τους Αμερικανούς) οι Τούρκοι...

3. Ήταν πρόσθετο πλήγμα για την χώρα μας ότι ο Αμερικανός Πρόεδρος κατά την επίσκεψή του στην Κωνσταντινούπολη δεν επισκέφθηκε στο Φανάρι τον Οικουμενικό Πατριάρχη. Είναι η πρώτη φορά που Αμερικανός ηγέτης πραγματοποιεί επίσημη επίσκεψη στην Κωνσταντινούπολη και δεν επισκέπτεται την έδρα του Πατριαρχείου.

4. Η Τουρκία απέδειξε αυτόν τον Απρίλιο ότι δικαιούται να διεκδικεί τον ρόλο περιφερειακής δύναμης. Οι άνθρωποι γνωρίζουν και να διεκδικούν, και να παζαρεύουν, και να εκβιάζουν. Η «υποχώρηση» της Άγκυρας να δεχθεί τελικά τον Ράσμουνσεν ως νέο Γ.Γ. του ΝΑΤΟ, έγινε κατόπιν μυστικών ανταλλαγμάτων. Που θα είναι σε βάρος των ελληνικών συμφερόντων σε Αιγαίο-Κύπρο. Αντάλλαγμα πρώτο: Οι ΗΠΑ στέλνουν μηνύματα στις Βρυξέλλες να μην πιεστεί η Άγκυρα για αναγνώριση της Κύπρου ως το τέλος του έτους και να λάβει παράταση.

5. Απέναντι σε αυτήν την φιλόδοξη, δυναμική και πάντα επεκτατική Τουρκία, κάποιοι ημέτεροι κλαψουρίζουν, διότι ο Ομπάμα δεν ήρθε στην Αθήνα. Η σωστή και υγιής αντίδραση για την κοιμωμένη ελληνική διπλωματία, θα ήταν πρωτίστως να θέσει στον εαυτό της το ερώτημα «τι έχουμε πράξει εμείς για να έρθει ο Ομπάμα στην Αθήνα».

Πριν την συνάντηση με τον Μπάρακ Ομπάμα, και πριν τις αμερικανικές «σφαλιάρες», είναι αλήθεια πως ο Καραμανλής κρατούσε παγωμένα μια σειρά από θέματα, για να μην εκνευρίσει τις ΗΠΑ. Όπως την υλοποίηση της συμφωνίας με την Μόσχα για τα τεθωρακισμένα ΒΜP-3. Και αυτό παρά το ότι, ημέρες και εβδομάδες πριν, οι Αμερικανοί ασκούσαν πιέσεις για πολλά. Όπως για την ματαίωση της επικείμενης ενεργοποίησης των ρωσικών S-300-PMU-1, που η χώρα μας διατηρεί ανενεργούς στην Κρήτη. Τώρα, μετά τον καλπάζοντα αμερικανοτουρκικό «σεβντά», η ελληνική κυβέρνηση θα μπορούσε πιο άνετα να προχωρήσει σε «άλλους δρόμους», για εξοπλιστικά και όχι μόνο ανοίγματα. Ο Ομπάμα και όσοι είναι πίσω από αυτόν (τα πραγματικά δηλαδή κέντρα λήψης αποφάσεων στις ΗΠΑ), έκαναν την επιλογή τους: Τουρκία. Ας κάνουμε και εμείς τις δικές μας. Διότι, όπως στις διαπροσωπικές σχέσεις σε σέβονται αν πρώτα εσύ σέβεσαι τον εαυτό σου, έτσι και στο διεθνή στίβο θα γίνουμε υπολογίσιμοι αν πρώτα από όλα ανακτήσουμε την χαμένη μας αξιοπρέπεια.

Ας παραδεχθούμε πικρές αλήθειες. Όπως αυτό που εύστοχα γράφτηκε, πως «η ελληνική εξωτερική πολιτική ασχολείται με τα συμφέροντα της χώρας όσο και ένας μέσος δημόσιος υπάλληλος: καθόλου». Η οδυνηρή αυτή διαπίστωση βρίσκει στυφή αποθέωση στην υπό Μπακογιάννη ασκούμενη πολιτική. Θα πρέπει να αντιληφθούμε όλοι μας πως η χώρα δεν μπορεί να στηρίζει την εξωτερική της πολιτική σε ζεϊμπέκικα προχθές, σε κουμπαριές χθες, σε χαμόγελα σήμερα. Και μάλιστα όταν, ειδικά το μπακογιάννειο χαμόγελο, είναι παγωμένο. Και κρύο. Το δικό μας ΥΠΕΞ όμως βρίσκεται ακόμη στην εποχή του χαμόγελου. Όπως λέμε στην εποχή του χαλκού, στην εποχή του σιδήρου κ.ο.κ.

Αντιγράφω από ελληνοαμερικανικό site: «Η Ντόρα Μπακογιάννη απέδειξε περίτρανα, ότι βρίσκεται πάρα πολύ μακρυά από το αντικείμενο που θα έπρεπε να γνωρίζει. Φθάσαμε στο σημείο, μέσα στη χώρα μας, να μας δίνει μαθήματα εξωτερικής πολιτικής ο Αμερικανός πρέσβης στην Αθήνα, ο Ντάνιελ Σπέκχαρντ. Και φυσικά μας δίνει μαθήματα που θα εξυπηρετούν τα αμερικανικά συμφέροντα και μόνο. Ο Αμερικανός πρέσβης έφθασε στο σημείο να πει ότι «αν η Ελλάδα έδινε πιο διεθνή προοπτική στην εξωτερική της πολιτική θα είχε περίοπτη θέση στις προτεραιότητες των ΗΠΑ, αφού δεν υπάρχουν μόνο τα περιφερειακά ζητήματα (Πατριαρχείο, Σκοπιανό, Κυπριακό), αλλά και πολλά άλλα στα οποία θα πρέπει να εμπλακεί η Ελλάδα». Ξεκαθαρίζει δηλαδή το πως εννοεί την συνεργασία η αμερικανική κυβέρνηση: να εμπλακεί η Ελλάδα σε όλα τα μέτωπα που έχουν ανοιχτά οι Αμερικανοί. Κατ’ ουσίαν ο κος Σπέκχαρντ αποτολμά να χαράζει αυτός την εξωτερική μας πολιτική, αφού έχει διαπιστώσει ότι το Υπουργείο Εξωτερικών και η κα Μπακογιάννη δεν ξέρουν να κάνουν τη δουλειά τους.

Άραγε τι απομένει; Το γράφει στο φύλλο της 12ης Απριλίου ο εξαιρετικά έγκυρος «Κόσμος του Επενδυτή»: «Υπάρχει εισήγηση διπλωματών στον Καραμανλή, για αλλαγή τώρα του δόγματος εξωτερικής πολιτικής της χώρας. Θέτουν το ζήτημα, μήπως ήρθε ο καιρός να δώσει τέλος ο Καραμανλής στο άγχος για εξασφάλιση «συμπάθειας» από τις ΗΠΑ. Και εισηγούνται συγκροτημένο σχέδιο για οικοδόμηση σχέσεων διαρκείας με την Ευρωπαϊκή Ένωση και τη Ρωσία. Διότι υπάρχει έλλειψη αποτελέσματος από τη συνεχή ευθυγράμμιση της Ελλάδας με τις θέσεις των ΗΠΑ».

Ακριβώς αυτό που προτείνει αδιάλειπτα τα τελευταία πέντε χρόνια αυτός που γράφει τις γραμμές αυτές. Και άλλοι πολλοί, σημαντικότεροι από αυτόν.

Τρίτη 14 Απριλίου 2009

Το Ισραήλ και η «Άκρα Δεξιά»



του Χρήστου Χαρίτου
μέλους της Κεντρικής Επιτροπής του ΛΑ.Ο.Σ.




Όταν στις 4 Φεβρουαρίου 2000 ορκίσθηκε στην Αυστρία κυβέρνηση συνεργασίας με την συμμετοχή του δεξιού Κόμματος της Ελευθερίας του Γιοργκ Χάιντερ, κόντεψε να σταματήσει η γη να περιστρέφεται γύρω από τον ήλιο, από τις αντιδημοκρατικές και υποκριτικές αντιδράσεις της «διεθνούς κοινότητος», προεξεχούσης της Ε.Ε. Η Κομισιόν έστειλε τριμελή επιτροπή στην Αυστρία για να διερευνήσει μήπως παραβιάζονται τα ατομικά δικαιώματα και οι ελευθερίες, από την συμμετοχή της «Άκρας Δεξιάς» στην κυβέρνηση. Εξ όσων γνωρίζω, η δημοκρατία στην Αυστρία χαίρει άκρας υγείας.

Ανάλογο σκηνικό είδαμε και το 2002 με την συμμετοχή του Ζαν Μαρί Λεπέν στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών της Γαλλίας, καθώς το πολιτικό κατεστημένο δεν συμφωνούσε με την ψήφο των 6.000.000 Γάλλων που τον ψήφισαν. Το αποτέλεσμα ήταν να κινητοποιηθούν οι «πάντες», για να αποτρέψουν με κάθε μέσο την εκλογή του, με την Ε.Ε. να δίνει ξανά ωρυόμενη «μαθήματα δημοκρατίας».

Με το ίδιο σκεπτικό, θα περίμενε κανείς η συμμετοχή της ισραηλινής Άκρας Δεξιάς στην κυβέρνηση, να επισείσει τις ίδιες αφόρητες πιέσεις εκ μέρους της «διεθνούς κοινότητος». Ας δούμε τι έγραφε «Το Βήμα» (17/3/09) για το κόμμα του Λίμπερμαν: «Πιο δεξιά δεν γίνεται: ο εντολοδόχος πρωθυπουργός του Ισραήλ Βενιαμίν Νετανιάχου κατέληξε σε συμφωνία για κυβέρνηση συνασπισμού με τους ακροδεξιούς υπερεθνικιστές του Αβιγκντόρ Λίμπερμαν, ο οποίος μάλιστα πιθανότατα αναλαμβάνει και το ισραηλινό υπουργείο Εξωτερικών. Το κόμμα του κ. Λίμπερμαν Ισραέλ Μπεϊτένου, έχει κατηγορηθεί για ρατσισμό, ιδίως διότι αξιώνει όλοι οι αραβικής καταγωγής πολίτες του Ισραήλ να υπογράφουν «δηλώσεις πίστεως στο κράτος και στη σημαία του Ισραήλ» και όσοι αρνούνται να χάνουν την υπηκοότητά τους. Η νέα κυβέρνηση θα πρέπει να εξασφαλίσει και την υποστήριξη εθνικιστικών και ακραίων θρησκευτικών κομμάτων».

Ενώ λοιπόν συνέβησαν όλα αυτά, η Ε.Ε. και η «διεθνής κοινότητα», αίφνης, δεν ανευρέθηκαν πουθενά. Ο Χαβιέρ Σολάνα δήλωσε στους δημοσιογράφους ότι «η Ε.Ε. θα συνεργαστεί με τη νέα κυβέρνηση του Ισραήλ»! Άκρα του τάφου σιωπή. Δύο τινά συμβαίνουν. Ή η «Άκρα Δεξιά» δεν είναι πλέον ο μπαμπούλας, ή μόνο η Άκρα Δεξιά του Ισραήλ έχει δικαίωμα να συμμετέχει στην διακυβέρνηση της χώρας της. Ας μας πουν τι από τα δύο συμβαίνει. Και αν είναι το πρώτο έχει καλώς, διότι εγώ πιστεύω ότι στην δημοκρατία όλα τα κόμματα διεκδικούν με τους ίδιους όρους την ψήφο των πολιτών, η οποία γίνεται σεβαστή. Αλλιώς, ας κάνουμε εκλογές τύπου Σοβιετικής Ενώσεως, που κατέβαιναν μόνο κομμουνιστικά κόμματα και αυτο-ψηφιζόντουσαν.

Αν συμβαίνει όμως το δεύτερο, τότε η συζήτηση διαφέρει δραματικά. Σε αυτή την περίπτωση, ας μας επιτρέψουν «να γίνουμε όλοι Εβραίοι». Να αποκτήσουμε εμείς, οι λαοί και τα έθνη μας, τα ίδια δικαιώματα που έχει ο λαός του Ισραήλ. Να μπορούμε να έχουμε και εμείς πρωθυπουργό τον αντίστοιχο κ. Νετανιάχου. Να μπορούμε να έχουμε και εμείς υπουργό εξωτερικών τον αντίστοιχο κ. Λίμπερμαν. Να μπορούμε να έχουμε και εμείς στην βουλή την σύνθεση της Ισραηλινής Κνεσέτ. Να μπορούμε και εμείς να σχηματίσουμε κυβέρνηση, χωρίς την άδεια της Ε.Ε. και των ΗΠΑ.

Υστερόγραφο
Προς Ισραηλινούς: δεν μπορεί η ευρωπαϊκή και χριστιανική «Άκρα Δεξιά» να είναι κακή, ενώ η δική σας να κυβερνάει ανενόχλητη...
Προς αριστερούς και φιλελευθέρους: τηρήστε τουλάχιστον τα προσχήματα, εκτίθεστε...
Προς «ακροδεξιούς»: την επόμενη φορά που θα σας κατηγορήσουν οι προαναφερθέντες, να έχετε έτοιμα τα αυτοκόλλητα στο σακάκι σας με το σύνθημα «είμαστε όλοι Εβραίοι» και φωτογραφία του Λίμπερμαν...

ΚΛΙΜΑΚΙΟ ΤΗΣ Δ.Ε. ΚΑΙ ΤΗΣ ΝΕ.Ο.Σ. ΝΕΑΣ ΜΗΧΑΝΙΩΝΑΣ ΘΑ ΕΠΙΣΚΕΦΤΕΙ ΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΝΕΑΣ ΜΗΧΑΝΙΩΝΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ

ΚΛΙΜΑΚΙΟ ΤΗΣ Δ.Ε. ΜΕ ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΤΟ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ Ι. ΤΣΟΥΡΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΝΕ.Ο.Σ. ΜΕ ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΤΟΝ ΥΠΕΥΘΥΝΟ ΝΕ.Ο.Σ. Η. ΜΟΤΖΑΚΗ ΘΑ ΜΕΤΑΒΕΙ ΤΗΝ Μ. ΤΕΤΑΡΤΗ 15 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2009 ΣΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΝΕΑΣ ΜΗΧΑΝΙΩΝΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΤΗΝ ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΟΥΣ ΣΤΑ ΟΡΓΑΝΑ ΤΑΞΕΩΣ ΠΟΥ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΤΗΝ ΠΟΛΕΜΑΝΕ. ΕΠΕΙΤΑ ΘΑ ΜΕΤΑΒΕΙ ΤΟ ΚΛΙΜΑΚΙΟ ΣΤΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟ Ι. ΜΑΥΡΟΜΑΤΗ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ Μ. ΒΟΡΙΔΗ "Παράνομη ψηφιακή φωτογράφηση πολιτών από τράπεζες"



ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Ο βουλευτής Αττικής του ΛΑ.Ο.Σ., κ. Μάκης Βορίδης κατέθεσε ερώτηση για την ψηφιακή φωτογράφηση των πολιτών από τις τράπεζες. Συγκεκριμένα κατέθεσε στους Υπουργούς Δικαιοσύνης, Εσωτερικών και Οικονομίας την παρακάτω ερώτηση:
Τον τελευταίο καιρό ολοένα και περισσότερες τράπεζες, τόσο ιδιωτικές όσο και δημόσιες (π.χ., Eurobank, Εθνική, Αττική, Marfin), εφαρμόζουν για λόγους ασφαλείας ένα ιδιότυπο σύστημα καταγραφής των εισερχομένων σε αυτές με ψηφιακή φωτογραφία του προσώπου (το οποίο κατά τις οδηγίες πρέπει να είναι ακάλυπτο και να κοιτάει ευθεία στο φακό χωρίς γυαλιά) , δίχως να παρέχεται οποιαδήποτε πληροφορία στους πελάτες σε σχέση με εναλλακτική δυνατότητα εισόδου ή με το εάν η χρήση των φωτογραφικών αρχείων καταστρέφεται, διατηρείται ή με άλλον τρόπο χρησιμοποιείται από τις τράπεζες για άλλους σκοπούς.
Ερωτάται ο κ. Υπουργός:
1. Έχουν οι εν λόγω τράπεζες που χρησιμοποιούν το σύστημα φωτογράφησης, υποβάλλει σχετικό αίτημα στην Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, αν όχι γιατί και αν ναι, γιατί δεν υπάρχει εμφανής καταχώρηση της καταγραφής προσωπικών δεδομένων πριν την είσοδο του πελάτη σε αυτές; Στην τελευταία περίπτωση, τι ακριβώς διαλαμβάνει η Αρχή στην άδεια που έδωσε; (χορήγηση αντιγράφου)
2. Πώς διασφαλίζει η Πολιτεία ότι οι τράπεζες, με το πρόσχημα της ασφάλειας, δεν προβαίνουν σε ιριδοσκόπηση, που αντιβαίνει ευθέως τα συνταγματικά δικαιώματα;
3. Έχουν υποχρέωση οι τράπεζες να εξασφαλίζουν εναλλακτική πρόσβαση στους χώρους τους για τους πολίτες που για λόγους θρησκευτικής συνείδησης αρνούνται να υποβληθούν σε καταγραφή των χαρακτηριστικών τους, και αν όχι γιατί;

Δευτέρα 13 Απριλίου 2009

Σκόπιμοι παραχαράκτες

Η κυριαρχία της Αριστεράς στον πολιτικό κόσμο και στα ΜΜΕ, έχει σηματοδοτήσει μια πρωτοφανή παραχάραξη, ακόμη και αποσιώπηση της ιστορίας. Τόσο στην εκπαίδευση όσο και στα πανεπιστήμια η μελέτη της ιστορίας έχει τοποθετηθεί ολοκληρωτικά κάτω από την αριστερή ιδεοληψία. Αν θα θέλαμε να θέσουμε το ερώτημα γιατί συμβαίνει αυτό, σίγουρα η απάντηση δεν θα τόσο απλή. Θα έλεγαν ορισμένοι, συμβαίνει γιατί είναι προδότες, είναι όμως το θέμα ήταν τόσο απλοποιημένο ; Η κάστα των ανθρώπων οι οποίοι ελέγχουν την μόρφωση των Ελλήνων, αλλά και τη διαμόρφωση της κοινής γνώμης, διακατέχεται από ένα ψυχωτικό και παθολογικό μίσος εναντίον της Ελλάδας. Αυτό το οποίο πράττουν το κάνουν συνειδητά, δεν τους εξαναγκάζει κανείς, πέραν όμως αυτού του γεγονότος, αποτελεί μια πραγματικότητα πως για να λάβεις θέση στην δημόσια ζωή, οφείλεις να διαπραγματεύεσαι την κοινωνική πραγματικότητα υπό το πρίσμα μόνο της αριστεράς, σε οποιαδήποτε πολιτική παράταξη και αν ανήκεις.
Γιατί τα λέμε όλα αυτά; Οι μέρες που πέρασαν είναι γραμμένες στην ελληνική ιστορία με μια πρωτοφανή δόξα. Η Ελλάδα έπειτα από το έπος του 1940, συνεχίζει να μάχεται αυτή τη φορά εναντίον του Γ Ράιχ. Στιγμές μεγαλείου και δόξης, έννοιες άλλωστε τόσο άμεσες με την ελληνική φυλή. Τα οχυρά της «Γραμμής Μεταξά» προκαλούν στις προελαύνουσες μεραρχίες του Γ Ράιχ την πρώτη τους ήττα, οι Γερμανοί τα έχουν χάσει, καθώς πουθενά στην Ευρώπη δεν έχουν συναντήσει αντίσταση, ουδείς τολμά να τους πολεμήσει, όλοι το βάζουν στα πόδια στη θέα των σιδηρόφρακτων γερμανικών λεγεώνων, όλοι πλην των Ελλήνων. Το οχυρό Μαλιάγκα είναι μαυρισμένο από τις εκρήξεις, και ένας Έλληνας στρατιώτης αναγράφει στους τοίχους «Μολών Λαβέ». Οι Γερμανοί ζητούν την παράδοση του οχυρού και τότε ο στρατιώτης που γνώριζε τη γερμανική γλώσσα τους μεταφέρει το μήνυμα του διοικητή του οχυρού, «Όταν πεθάνουμε όλοι ελάτε να πάρετε το οχυρό».
Πέρα από κάθε αμφιβολία οι Αξιωματικοί και οι στρατιώτες που πολέμησαν στη «Γραμμή Μεταξά» είναι ισάξιοι του Λεωνίδα και των τριακοσίων, σε αυτούς τους Έλληνες ακόμη και οι Γερμανοί υποκλίθηκαν μπροστά τους. Όταν το μέτωπο κατέρρευσε και επήλθε η συνθηκολόγηση μόνο τότε σταμάτησαν να πολεμούν οι άνδρες των οχυρών. Κανείς από τους διοικητές των γερμανικών μονάδων δεν είπε ποτέ ότι κατέλαβε κάποιο οχυρό, αλλά προήρχοντο για να τα παραλάβουν και οδηγούσαν τον αποχωρούντα Έλληνα διοικητή προ της γερμανικής φρουράς η οποία εγκαθίστατο εκεί, για να την επιθεωρήσει! Μάλιστα η φρουρά των Γερμανών στεκόταν προσοχή και παρουσίαζε όπλα προ των Ελλήνων πολεμιστών!
Όλα αυτά δεν χωρούν στην «αναθεωρημένη ιστορία» της αριστεράς.
Πρέπει όλοι ντρεπόμαστε για το πώς επιτρέψαμε σε μια κάστα διεφθαρμένων και αργυρώνητων γραικύλων να αλλοιώσει την ιστορία της πατρίδας μας. Δεν θα ακούσετε ούτε μια λέξη για τη μάχη αυτή. Και αυτό γιατί το 1941 η Ελλάδα δεν είχε φαύλους πολιτικάντηδες, αλλά ένα εθνικό και λαϊκό καθεστώς, είχε πρωθυπουργό έναν ενάρετο άνδρα τον Αλέξανδρο Κορυζή, διάδοχο του Ιωάννη Μεταξά, και τη δόξα των οχυρών δεν την έγραψαν διάφοροι δολοφόνοι της ΟΠΛΑ και της «αντίστασης» αλλά Έλληνες αξιωματικοί και στρατιώτες. Το έπος του 1941 δεν έχει θέση στην πολυπολιτισμική εκπαίδευση, δεν χωρά στα σάπια ΜΜΕ. Οι διάφοροι τηλεοπτικοί ιστορικοί διαφώτιστες (αν και πλέον άνεργοι) δεν θα κάνουν μια εκπομπή για το κλέος της «Γραμμής Μεταξά». Το νεοελλαδικό κρατίδιο δεν θα τιμήσει τις ημέρες αυτές, δεν θα χρηματοδοτήσει τηλεοπτικές παραγωγές, όπως κάνει για τους «ήρωες» της «αντίστασης». Οι πένες των ανθελλήνων δε θα γράψουν μια γραμμή γι' αυτούς που δόξασαν την ιδέα του ελληνικού έθνους. Είναι ακόμη μεγαλύτερο το μίσος τους για τους ήρωες εκείνους διότι αυτοί ήταν οι μόνοι που πολέμησαν τους Γερμανούς, και έτσι φυσικά δεν μπορούν να τους χαρακτηρίσουν «φασίστες». Έτσι δε τους μένει άλλη επιλογή από την αποσιώπηση και την παραχάραξη της ιστορικής πραγματικότητας. Η διδαχή των ημερών της «Γραμμής Μεταξά» ανυψώνει την εθνική συνείδηση και υπερηφάνεια των Ελλήνων, καταδεικνύει το υπερέχειν της ελληνικής φυλής, δημιουργεί αισθήματα εθνικής ανάτασης σε καιρούς παρακμής. Αλλά το σημαντικότερο είναι πως αναδεικνύει την αξία του Έλληνα, και αυτό είναι που τους τρομάζει. Θέλουν έναν λαό χωρίς ιστορική μνήμη, χωρίς εθνική ψυχή, χωρίς συνείδηση της αξίας του, γιατί μόνο έναν τέτοιο λαό μπορούν να χειραγωγούν και να κατευθύνουν. Έναν λαό που θα πρέπει να γνωρίζει ως μοναδική του ιστορία τον «συνωστισμό» της Σμύρνης, τους «ήρωες» της Μακρονήσου, αλλά και το πόσο εγκληματίες ήταν οι Έλληνες μετανάστες το 1920 στην Αμερική!

Ευάγγελος Χ. Χανιώτης

Ανταλλάγματα στη Δυτικη Θράκη ζητούν οι Τούρκοι για τη Χάλκη

Ανταλλάγματα σε σχέση με τη μουσουλμανική μειονότητα στη Θράκη ζητούν οι Τούρκοι για την επαναλειτουργία της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης, σε μια προσπάθεια να συνδέσουν τα δύο θέματα στη λογική της αμοιβαιότητας.

Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Τα Νέα», τα τουρκικά επιχειρήματα μετέφερε στον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο ο ίδιος ο Αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα, κατά την πρόσφατη συνάντησή τους στην Κωνσταντινούπολη, ενώ ανάλογο αίτημα είχε τεθεί από αμερικανικής πλευράς και στη συνάντηση της υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, Χίλαρι Κλίντον, με τον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής Δημήτριο, πριν από μερικές εβδομάδες στην Ουάσιγκτον. Επιχειρώντας μάλιστα, να υποβαθμίσει το θέμα, ο Αμερικανός πρέσβης στην Αθήνα, Ντάνιελ Σπέκχαρντ, ισχυρίστηκε πως η κ. Κλίντον «απλώς μετέφερε στον Αρχιεπίσκοπο Δημήτριο τις σκέψεις των Τούρκων αξιωματούχων».

Σύμφωνα με την ίδια πηγή, ζήτημα ανταλλαγμάτων τέθηκε πριν από λίγες μέρες και από τον Τούρκο υπουργό Εξωτερικών Αλί Μπαμπατζάν στην Ελληνίδα ομόλογό του Ντόρα Μπακογιάννη, κατά τη συνάντηση που είχαν στην Κωνσταντινούπολη στο περιθώριο του Φόρουμ για τη Συμμαχία των Πολιτισμών.

Μεταξύ άλλων, η Αγκυρα ζητεί ως αντάλλαγμα για την επαναλειτουργία της Χάλκης την ικανοποίηση αιτημάτων που αφορούν στην εκπαίδευση της μουσουλμανικής μειονότητας και στο θέμα της εκλογής των μουφτήδων σε Ξάνθη και Κομοτηνή.

Στην Θράκη σήμερα

του Γιάννη Κουριαννίδη
εκδότη του περιοδικού «Ενδοχώρα»
μέλους της Κεντρικής Επιτροπής του ΛΑ.Ο.Σ


Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η Τουρκία είναι ένας απειλητικός γείτονας, με υπερεκτιμημένη ίσως από πλευράς μας την στρατιωτική αποτελεσματικότητά του, αλλά σίγουρα προκλητικός και επικίνδυνος για την ειρήνη στην περιοχή μας. Η επιβουλή της προς εδάφη της πατρίδας μας είναι διαρκής και απροκάλυπτη, με κυριώτερο χώρο δράσης της το Αιγαίο, όπου εξαιτίας τής ανεύθυνης πολιτικής και της ηττοπαθούς διαχειρίσεως των κρίσεων από την πλευρά της Ελλάδος, είναι αλήθεια ότι έχει καταγάγει σημαντικές διπλωματικές νίκες.

Δεν είναι λίγοι αυτοί που ισχυρίζονται ότι ο πρωτεύων στόχος της δεν είναι το Αιγαίο, αλλά η Θράκη μας. Δεν χωρά βεβαίως αμφιβολία ότι η προκλητική παρεμβατικότητά της στον χώρο της ελλαδικής Θράκης πολλές φορές ξεπερνά τα «επιτρεπτά» όρια. Δεν είναι όμως η προτεραιότητά της η Θράκη. Η Άγκυρα γνωρίζει πολύ καλά ότι σε επίπεδο διπλωματίας δεν μπορεί να διεκδικήσει ―και πολύ περισσότερο να κερδίσει― κάτι ουσιώδες στην περιοχή αυτή. Γνωρίζει επίσης ότι μία στρατιωτική επέμβαση στην ελλαδική Θράκη θα αποβεί ολέθρια γι’ αυτήν. Στρέφει λοιπόν το κύριο ενδιαφέρον της στον χώρο του Αιγαίου, όπου έχει ήδη επιτύχει να περάσει διεθνώς τον όρο «γκρίζες ζώνες», ενώ είναι υπαρκτά τόσο το θέμα της οριοθετήσεως της υφαλοκρηπίδας, όσο και η απειλή του casus belli, στην περίπτωση που η χώρα μας ασκήσει το διεθνώς κατοχυρωμένο δικαίωμά της για επέκταση των χωρικών υδάτων της στα 12 μίλια.

Στην Θράκη, το μεγάλο της όπλο είναι οι μουσουλμάνοι που ζουν εκεί και στους οποίους δυστυχώς, εξαιτίας της ελλαδικής αβελτηρίας, έχει κατορθώσει σε μεγάλο βαθμό να εμφυσήσει τουρκική συνείδηση ή, τουλάχιστον, να τους γοητεύσει ως η κρατική οντότητα που ενδιαφέρεται πραγματικά γι’ αυτούς! Το εθνοτικό μωσαϊκό που συνθέτει τον μουσουλμανικό πληθυσμό της Θράκης (Πομάκοι, Τσιγγάνοι, Τσερκέζοι, διάφορα τουρκογενή φύλα, εξισλαμισμένες μικρές πληθυσμιακές ομάδες που κατοίκησαν στην περιοχή κατά την βυζαντινή περίοδο, ακόμη και μαύροι από την Αφρική!), ουδόλως δείχνει να ενδιαφέρει την προπαγάνδα και τον σχεδιασμό της Άγκυρας. Γι’ αυτήν είναι όλοι ... Τούρκοι!

Υπό την θεώρηση αυτή η παρέμβαση της Άγκυρας στην Θράκη κινείται σ’ ένα πλαίσιο διαφυλάξεως «των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Τούρκων της Δυτικής Θράκης». Στόχος της, στην παρούσα φάση τουλάχιστον, δεν είναι η απόσχιση της Θράκης μας από την Ελλάδα. Φρόντισαν εξάλλου να μας διαβεβαιώσουν γι’ αυτό στο πρόσφατο 3ο συνέδριο του «Κέντρου Σπουδών Τούρκων της Δυτικής Θράκης», που πραγματοποιήθηκε στο Μόναχο (31/1-1/2/2009), όπου διά στόματος του προέδρου του, Οζκιάν Χουσεΐν, ακούστηκε ότι «εμείς δεν θέλουμε Θράκη χώρια από την Ελλάδα». Αυτό όμως που επιδιώκει να επιτύχει η Άγκυρα είναι η συνδιοίκηση στην περιοχή της Θράκης μας. Γνωρίζοντας τις αδυναμίες της ελλαδικής πλευράς, αλλά και την διαρκώς και ποικιλοτρόπως εκδηλωμένη υποχωρητικότητά της απέναντι σε κάθε πίεση και διεκδίκηση από πλευράς της, κινείται συστηματικά προς την κατεύθυνση αυτή.

Αυτό φυσικά δεν είναι ένας απλός στόχος. Χρειάζεται και μακροχρόνιο σχεδιασμό και τμηματική αποδόμηση των μηχανισμών του ελληνικού κράτους στην περιοχή, με παράλληλο χτίσιμο «τουρκικών» υποδομών και μηχανισμών. Στο πλαίσιο αυτό, έχει συγκροτηθεί και λειτουργεί εδώ και πολλά χρόνια η άτυπη «Συμβουλευτική Επιτροπή των Τούρκων της Δυτικής Θράκης», που δεν είναι τίποτε άλλο από μία λανθάνουσα μορφή «κοινοβουλίου». Σ’ αυτή συμμετέχουν όλοι οι επιφανείς τουρκόφρονες εκπρόσωποι της πολιτικής, θρησκευτικής, επιστημονικής και επαγγελματικής κοινωνίας των μουσουλμάνων της Θράκης μας.

Η πολιτική εκπροσώπηση των τουρκοφρόνων στοιχείων στον χώρο της Θράκης φυσικά δεν απουσιάζει. Εκτός από αυτούς που βρίσκονται μέσα στο πλήθος των μουσουλμάνων δημάρχων και δημοτικών και νομαρχιακών συμβούλων που εκλέγονται εδώ και δεκαετίες, τα τελευταία χρόνια είχαμε και την εκλογή ανεξάρτητων βουλευτών στο Ελληνικό Κοινοβούλιο. Το «πλαφόν» του 3% που θεσπίστηκε αργότερα, τάχα για να εμποδίσει την εκλογή ακραίων εξτρεμιστικών τουρκοφρόνων στοιχείων στην Βουλή, αποδείχθηκε προσχηματικό, αφού τα κόμματα εξουσίας (και όχι μόνο) διαγκωνίζονταν για να συμπεριλάβουν στους συνδυασμούς τους τα ίδια ακριβώς φανατισμένα και ακραία τουρκόφρονα άτομα! Όλα δηλαδή έγιναν, όχι για το συμφέρον της πατρίδας, αλλά για να μη τυχόν τους ξεφύγει καμία ψήφος!

Η διαχείριση της βακουφικής περιουσίας, των κληροδοτημάτων δηλαδή ευσεβών μουσουλμάνων σε τεμένη, σχολεία κ.λπ., αποτελούσε μέχρι πρότινος σοβαρότατο εμπόδιο στην υλοποίηση των τουρκικών σχεδιασμών στην περιοχή. Πάγιο αίτημα επί σειράν ετών της Άγκυρας και των εδώ εκφραστών της γραμμής της, ήταν οι διαχειριστικές επιτροπές των βακουφιών να μη διορίζονται από το ελληνικό κράτος, αλλά να εκλέγονται. Διά στόματος της κας Ντόρας Μπακογιάννη, στα τέλη του 2007, ανακοινώθηκε ότι ικανοποιείται η απαίτηση αυτή και λίγους μήνες αργότερα απετέλεσε νόμο του «κράτους»! Σήμερα, η διαχείριση της βακουφικής περιουσίας πέρασε σχεδόν απόλυτα στον έλεγχο των τουρκοφρόνων στοιχείων και όπου αυτό δεν έχει επιτευχθεί ακόμη, ασκούνται ισχυρές πιέσεις από τρίτους φορείς, που στόχο έχουν όσους μουσουλμάνους εξακολουθούν να αντιστέκονται στους τουρκικούς σχεδιασμούς. Χαρακτηριστική είναι η πρόσφατη περίπτωση της μετατροπής του Οικοτροφείου του Μειονοτικού Γυμνασίου Κομοτηνής, σε Οικοτροφείο και Διαπολιτισμικό Κέντρο, όπως απαίτησε από την αρμόδια Διαχειριστική Επιτροπή κάποια «Πολιτιστική Εκπαιδευτική Εταιρεία της Μειονότητας της Δυτικής Θράκης». Επειδή το αίτημά της δεν έγινε δεκτό, ασκήθηκαν απίστευτες πιέσεις και «τρομοκρατία» σε βάρος των μελών της Δ.Ε., με σκοπό να ανατραπεί η απόφασή τους.

Ο διορισμός των μουφτήδων, των θρησκευτικών ηγετών δηλαδή των μουσουλμάνων, από την ελληνική πολιτεία, όπως δηλαδή συμβαίνει σε όλες τις χώρες του κόσμου, μηδέ της Τουρκίας εξαιρουμένης, είναι ακόμη ένα εμπόδιο στην υλοποίηση των σχεδιασμών της Άγκυρας. Για να το ξεπεράσει προσωρινά, οι άνθρωποί της προχωρούν εδώ και μερικά χρόνια στην εκλογή «μουφτήδων – μαϊμού», διά ανατάσεως της χειρός σε τεμένη της Θράκης. Οι «μουφτήδες» αυτοί είναι οι μόνοι που αναγνωρίζονται επίσημα από την Άγκυρα ως τέτοιοι και φυσικά έχουν τον τρόπο να «δελεάζουν» τους μέχρι πρότινος άμισθους ιμάμηδες που πλαισίωναν τον νόμιμο μουφτή, ώστε να αποκτήσουν και «ιερατείο». Το ελληνικό κράτος μέχρι σήμερα δεν αναγνωρίζει τους «μουφτήδες» αυτούς, στο παρελθόν μάλιστα είχε σύρει στα δικαστήρια κάποιους από αυτούς, με την κατηγορία της αντιποίησης αρχής, τακτική που έχει όμως εγκαταλείψει τελευταία.

Τον τελευταίο καιρό, οι νόμιμοι μουφτήδες δέχονται έναν ύπουλο πόλεμο από διάφορους «εκσυγχρονιστές», που ουσιαστικά αλείφουν βούτυρο στο ψωμί των Τούρκων, κατακρίνοντας την πολιτεία που επιτρέπει στους νόμιμους μουφτήδες να εφαρμόζουν διατάξεις της «σαρίας», του ισλαμικού νόμου δηλαδή, σε υποθέσεις οικογενειακού δικαίου. «Αυτό», λένε, «δεν ταιριάζει σε μία πολιτισμένη ευρωπαϊκή χώρα». Το ότι οι ίδιοι άνθρωποι υπεραμύνονται του «δικαιώματος» των εκατομμυρίων μουσουλμάνων λαθρομεταναστών να υψώνουν τεμένη στις χώρες που επέλεξαν με το «έτσι θέλω» να εγκατασταθούν, προφανώς θεωρούν ότι αρμόζει σε «πολιτισμένες ευρωπαϊκές χώρες»! Δυστυχώς, η θέση αυτή δείχνει να υιοθετείται και από κάποιους εκπροσώπους του πατριωτικού χώρου. Αυτό, όμως, που δεν γνωρίζουν ίσως, είναι ότι το μοναδικό επιχείρημα που έχει να αντιπαραβάλει η χώρα μας στα διάφορα διεθνή φόρα, όπου με αυθάδεια καλείται να δώσει εξηγήσεις, για ποιόν λόγο δεν επιτρέπει την εκλογή των μουφτήδων, είναι το ότι ένας άνθρωπος που έχει δικαστικές αρμοδιότητες δεν μπορεί να είναι αιρετός! Κι όμως, υπάρχουν βάσιμες πληροφορίες ότι η κυβέρνηση προτίθεται σύντομα να καταργήσει τις δικαστικές αρμοδιότητες των μουφτήδων, με αποτέλεσμα να ανοίξει διάπλατα ο δρόμος για την εκλογή τους!

Η δημιουργία συλλόγων και άλλων νομικών προσώπων, τόσο στην Θράκη όσο και σε άλλες περιοχές της πατρίδας μας, που να περιέχουν στην ονομασία τους τον όρο «τουρκικός» είναι από τις βασικές προτεραιότητες και επιδιώξεις της Τουρκίας. Η κατ’ αρχήν μη αναγνώρισή τους από το ελληνικό κράτος τους οδήγησε στα ευρωπαϊκά δικαστήρια, όπου «δικαιώθηκαν», και με την ψήφο Ελλήνων μάλιστα! Σήμερα έχουν ήδη αναβιώσει αρκετοί από τους συλλόγους αυτούς, ενώ μετά και την επικείμενη αναγνώρισή τους και από το ελληνικό κράτος (το εγχώριο δίκαιο κάμπτεται μπροστά στο ευρωπαϊκό!) είναι βέβαιο ότι θα υπάρξει μία πλημμυρίδα αναλόγων νέων συλλογικοτήτων. Με τον τρόπο αυτό θα επιχειρηθεί η πλήρης ποδηγέτηση του πολιτισμικού και κοινωνικού γίγνεσθαι των Ελλήνων μουσουλμάνων.

Στον χώρο της Εκπαίδευσης είναι ιδιαιτέρως στραμμένη η προσοχή της Άγκυρας. Οι διατάξεις της Συνθήκης της Λωζάνης αφορούν ουσιαστικά μόνο την Πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Γι’ αυτό και είναι διαρκείς και πολυετείς οι πιέσεις της Τουρκίας για ίδρυση «μειονοτικών» νηπιαγωγείων και γυμνασίων – λυκείων στην Θράκη. Στον τομέα αυτό δεν θα λέγαμε ότι έχουν να παρουσιάσουν μέχρι σήμερα κάποιες αξιόλογες επιτυχίες. Η παρουσία μάλιστα στην ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας του Θρακιώτη Ευριπίδη Στυλιανίδη, αλλά κυρίως του Άγγελου Συρίγου ως Γ.Γ. Μειονοτικής Εκπαίδευσης μόνο αισιόδοξες προοπτικές δημιουργούσε μέχρι πρότινος, αφού το έργο που επιτελούσαν ήταν προς την σωστή κατεύθυνση. Δυστυχώς, μικροκομματικές σκοπιμότητες έκοψαν απότομα το έργο αυτό στην μέση αφήνοντάς το ημιτελές.

Η δημιουργία μιας αξιόλογης επιχειρηματικής τάξης στον χώρο των μουσουλμάνων της Θράκης αποτελεί επίσης σημαντική προτεραιότητα για την Άγκυρα. Προς την κατεύθυνση αυτή αναμένεται να παίξει καταλυτικό ρόλο η δραστηριότητα της κρατικής τουρκικής Τράπεζας Ziraat, που ήδη λειτουργεί στην Κομοτηνή. Εν τω μεταξύ είναι κοινό μυστικό ότι συγκεκριμένοι μουσουλμάνοι επιχειρηματίες παρουσίασαν μία ξαφνική και απότομη διόγκωση του κύκλου εργασιών τους και διεύρυνση των τομέων δραστηριοποιήσεώς των, που δεν δικαιολογείται με τίποτε από την οικονομική επιφάνεια και δυνατότητά τους. Κι εδώ φυσικά το κράτος με τους ελεγκτικούς μηχανισμούς του είναι επιδεικτικά απόν.

Όλα τα παραπάνω, σε συνδυασμό και με την χρηματοδότηση αθλητικών σωματείων, την ίδρυση ραδιοφωνικών σταθμών, την έκδοση εφημερίδων και περιοδικών, ακόμη και την ανάπτυξη φιλανθρωπικών δράσεων και παρεμβάσεων, δομούν και σφυρηλατούν το συνολικό πλαίσιο της κοινωνικής και οικονομικής παρέμβασης της Άγκυρας στην Θράκη. Οι μουσουλμάνοι της περιοχής χρησιμοποιούνται ως μοχλός πιέσεως από την Άγκυρα και ως φόβητρο προς τις συνήθως δειλές ελληνικές κυβερνήσεις, για να καταγάγει σημαντικές διπλωματικές νίκες τόσο στον χώρο του Αιγαίου όσο και της Θράκης.

Η αποφασιστική στάση της ελληνικής διοικήσεως, που πρέπει επιτέλους να μάθει να λειτουργεί ως κυρίαρχη και όχι ως υποτελής, αποτελεί μονόδρομο για την αντιμετώπιση των προκλήσεων. Ως δικός μας μοχλός αντιστάσεως θα πρέπει να είναι η υποβοήθηση των νέων κυρίως εκπροσώπων των διαφόρων συνιστωσών των μουσουλμάνων της Θράκης (Πομάκοι κ.λπ.), να αναδείξουν την πολιτισμική τους ιδιαιτερότητα και διαφοροποίηση από αυτό που συνιστά την «τουρκική ταυτότητα». Για να μας εμπιστευθούν όμως οι καλοπροαίρετοι μουσουλμάνοι συμπατριώτες μας, πρέπει εμείς πρώτοι να δείξουμε εμπιστοσύνη στον εαυτό μας.

Αριστερά - Δεξιά: μύθος ή πραγματικότητα;

του Αθανάσιου Μανουσάκη

Τίθεται κατά καιρούς από αρθογράφους εφημερίδων, συγγραφείς βιβλίων, αλλά και πολιτικούς, το ερώτημα εάν πράγματι στην χώρα μας την Ελλάδα, αλλά και στις σύγχρονες κοινοβουλευτικές δημοκρατίες της Ευρώπης, όπως και στις ΗΠΑ, ο ιδεολογικός διαχωρισμός Αριστεράς - Δεξιάς έχει πραγματική πολιτική υπόσταση. Η συζήτηση αυτή άρχισε μετά το 1989, όταν πραγματοποιήθηκε η κατάρρευση της «μητρόπολης» του υπαρκτού σοσιαλισμού Σοβιετικής Ένωσης και των υπολοίπων χωρών του ανατολικού μπλοκ. Κατά την προσωπική μου άποψη ο διαχωρισμός έχει ουσιαστικό πολιτικο-ιδεολογικο περιεχόμενο, και δεν είναι μια κενού περιεχομένου άποψη, εκτός σύγχρονης πολιτικής και κοινωνικής πραγματικότητας. Έτσι η πολιτικο-ιδεολογική αντιπαράθεση στην Ελλάδα σε άλλες χώρες της Ευρώπης, αλλά και ως ένα βαθμό στης ΗΠΑ, αφορά αντιπαράθεση ιδεών, θέσεων, απόψεων που αφορούν εκτός από την πολιτική στα στενά της όρια, τις ίδιες τις δομές της κοινωνία κάθε χώρας, όπως επίσης την οργάνωση και λειτουργία της οικονομικής δραστηριότητας.

Προσωπικά πιστεύω ότι η μόνη ιδεολογία που μπορεί να βοηθήσει την κοινωνική πρόοδο και την ανάπτυξη της χώρας μας, είναι αυτή της Εθνικής Λαϊκής Δεξιάς που, με το συνδυασμό εθνικού και κοινωνικού περιεχόμενου, μπορεί να δώσει τις κατάλληλες λύσεις. Η ελληνική Δεξιά, η οποία δεν έχει καμία σχέση με νεοφιλελεύθερες αντιλήψεις, αντιδημοκρατικά καθεστώτα και πρακτικές και από το 1974 έως σήμερα δεν είχε μια ουσιαστική πολιτική εκπροσώπηση στην πατρίδα μας, έχει αφήσει έντονα τα ιστορικά και πνευματικά της «σημάδια». Είναι η παράταξη εκείνη που γεννήθηκε τον Νοέμβριο του 1916, υπερασπιζόμενη την εθνική κυριαρχία και ανεξαρτησία της Ελλάδας από την αγγλο-γαλλική εισβολή της βενιζελικής πραξικοπηματικής αυθαιρεσίας, που έφτασε τον Ελληνικό Στρατό κατά την Μικρασιατική εκστρατεία μέχρι το Σαγγάριο, που έγραψε το έπος του 1940-41 στα βουνά της Βόρειας Ηπείρου απέναντι στο ιταλικό επεκτατισμό, δημιούργησε τον «θρύλο» της μάχης των οχυρών Ρούπελ κατά την γερμανική εισβολή τον Απρίλιο του 1941, πολέμησε τον Άξονα κατά την τριπλή εχθρική κατοχή 1941-44 με χαρακτηριστικά παραδείγματα τις οργανώσεις της πραγματικής Εθνικής Αντίστασης ΕΔΕΣ, «Χ», ΠΑΟ, 5/42 Σύνταγμα Ευζώνων, ΠΕΑΝ των αειμνήστων Ναπολέοντα Ζέρβα, Γεωργίου Γρίβα-Διγενή, Αντωνίου Φωστερίδη, Δημητρίου Ψαρρού και Κώστα Περρικού αντίστοιχα.

Η παράταξη αυτή που μετά την απελευθέρωση από τους κατακτητές τον Δεκέμβριο του 1944 κράτησε όρθια την Αθήνα και γενικότερα την χώρα μας από τον κομμουνιστικό ολοκληρωτισμό, με τις μεγαλειώδες νίκες στα βουνά του Γράμμου-Βίτσι τον Αύγουστο του 1949 απέτρεψε την υποταγή της χώρας μας στο σταλινικό παραπέτασμα και την αποκοπή της Μακεδονίας και της Θράκης από τον εθνικό κορμό όπως επιδίωκε το ΚΚΕ με την προδοτική απόφαση της 5ης Ολομέλειας του τον Ιανουάριο του 1949, ίδρυσε την ΕΟΚΑ τον Απρίλιο του 1955 με επικεφαλής τον αείμνηστο Γεώργιο Γρίβα-Διγενή, συμβάλλοντας καθοριστικά στην απελευθέρωση της μαρτυρικής μεγαλονήσου Κύπρου από τον βάρβαρο αγγλικό ζυγό και πρωτοστάτησε στον αγώνα για την ένωση της Κύπρου με την μητέρα πατρίδα Ελλάδα.

Αλλά και στον χώρο των γραμμάτων και των τεχνών η ελληνική Δεξιά ανέδειξε μια σειρά σημαντικών προσωπικοτήτων που σφράγισαν με την παρουσία τους την πνευματική ζωή του τόπου. Προσωπικότητες όπως του Ίωνος Δραγούμη, του Νίκου Εγγονόπουλου, του Κωστή Παλαμά, της Κατίνας Παξινού, του Μιχάλη Καραγάτση, του Οδυσσέα Ελύτη, του Στρατή Μυριβήλη, του Μάνου Χατζηδάκη μας έκαναν υπερήφανους ως Έλληνες και δόξασαν το όνομα της Ελλάδος στα πέρατα της Οικουμένης.

Στο σημερινό πολιτικό, κοινωνικό, και οικονομικό γίγνεσθαι οι φορείς και τα πρόσωπα της ελληνικής Δεξιάς, οφείλουν όχι μόνο να τονίσουν την μεγάλη της προσφορά στον τόπο, αλλά και να αποκρούσουν το ψευτο-ιδεολόγημα του τέλους των ιδεολογιών και της ανυπαρξίας του ιδεολογικού διαχωρισμού Αριστεράς-Δεξιάς. Γιατί ο διαχωρισμός αυτός δεν αφορά μια απλή τοπογραφική τοποθέτηση στα έδρανα ενός κοινοβουλίου, όπως συνέβη κατά την Γαλλική Επανάσταση, τον Σεπτέμβριο του 1789, όταν οι βουλευτές του γαλλικού κοινοβουλίου, κατέλαβαν τις αντίστοιχες θέσεις θέλοντας να αναδείξουν τις πολιτικές τους διαφορές, αλλά μια υπαρκτή πολιτικο-ιδεολογική διαφοροποίηση.

Έτσι για παράδειγμα η Δεξιά πιστεύει στην έννοια του Έθνους και ότι προσδιορίζει αυτό: Θρησκεία, Γλώσσα, Πολιτισμός και βάζει σε πρώτη προτεραιότητα την υπεράσπιση εθνικών κεκτημένων, όπως η προάσπιση του ονόματος της Μακεδονίας μας από την σκοπιανή επιβουλή, απόκρουση της τουρκικής επιθετικότητας σε Αιγαίο, Θράκη και Κύπρο, προστασία των ελληνικών μειονοτήτων σε Βόρεια Ήπειρο, Σκόπια, Ανατολική Ρωμυλία, Κωνσταντινούπολη και Πόντο. Αντίθετα η Αριστερά υποστηρίζει ότι όλα τα παραπάνω είναι «εθνικισμός» που με βάση τα όσα πιστεύουν δεν αντικατοπτρίζει την πραγματική έννοια του, αφού τον ταυτίζουν με τον σοβινισμό που σημαίνει μίσος για άλλες πατρίδες και επεκτατικά σχέδια, ενώ ο εθνικισμός υποστηρίζει την προάσπιση των εθνικών κεκτημένων που προαναφέρθηκαν και το υψηλό εθνικό φρόνημα. Επίσης η Αριστερά θεωρεί την προτεραιότητα που πρέπει να έχουν η υπεράσπιση των εθνικών ιστορικών αρχών και της απόκρουσης των προκλήσεων από γειτονικούς λαούς, ως «προγονολατρεία» και «πατριδοκαπηλία», απορρίπτει την Ορθόδοξη θρησκεία, ζητώντας διαχωρισμό Κράτους-Εκκλησίας, διαπνεομένη από το δόγμα του ιδεολογικού πατέρα της Μαρξ: «η θρησκεία είναι το όπιο του λαού».

Η Δεξιά είναι αυτή που πιστεύει ότι θα πρέπει να λαμβάνονται μέτρα για την αποτροπή της εγκληματικότητας, όπως είναι οι περιπολίες αστυνομικών δυνάμεων στους δρόμους των περιοχών της χώρας, αντιτίθεται στους αποκλεισμούς οδικών κόμβων που φέρνουν σε αντιπαράθεση κοινωνικές ομάδες, θεωρεί ότι οι συνεχείς στείρες διαδηλώσεις που υποτίθεται γίνονται με στόχο την προάσπιση κοινωνικών κεκτημένων, δεν θα πρέπει να παραλύουν την οικονομική και κοινωνική δραστηριοτήτων, και πως η Ελλάδα θα πρέπει να ακολουθήσει μια ορθολογιστική μεταναστευτική πολιτική δεχόμενη μέσα από διακρατικές συμφωνίες όσους μετανάστες χρειάζεται, διαφυλάττοντας παράλληλα τα θαλάσσια και χερσαία σύνορα της από είσοδο λαθρομεταναστών, προκειμένου η χώρα μας να μην γίνει «ξέφραγο αμπέλι» και διαταραχθεί η δημόσια ασφάλεια και τάξη, η εθνική μας ομοιογένεια και ο κοινωνικός ιστός. Ακόμα η Δεξιά υποστηρίζει ότι το πανεπιστημιακό άσυλο είναι άσυλο ιδεών και όχι ορμητήριο εγκληματικών εξτρεμιστικών στοιχείων προκειμένου να προβούν σε έκνομες πράξεις κατά του ίδιου του πανεπιστημίου, στις οποίες θα πρέπει να επεμβαίνει η αστυνομία με βάση τον σχετικό νόμο και τις σχετικές εισαγγελικές εντολές. Θεωρεί επίσης η Δεξιά ότι η κατάληψη ιδιωτικών αλλά κυρίως δημοσίων κτηρίων, όπως σχολεία και πανεπιστήμια, προσβάλει τον Έλληνα φορολογούμενο που μέσω των φορολογικών δηλώσεων, δίνει κάθε χρόνο τεράστια ποσά για την συντήρηση τους, είναι μια έκνομη πράξη, που προσβάλει την ελευθερία και την προσωπικότητα του ατόμου που πρέπει να τιμωρείται από τον νόμο.

Η Αριστερά από την πλευρά της υποστηρίζει ότι αυτονόητα μέτρα για την πάταξη της εγκληματικότητας είναι «καταστολή» που περιορίζουν τις δημοκρατικές και λαϊκές ελευθερίες, υποστηρίζει τους απαράδεκτους αποκλεισμούς οδικών κόμβων, για το θέμα της μετανάστευσης υπεραμύνεται και ενθαρρύνει την παράνομη μετανάστευση με την θέση ότι όλοι οι λαθρομετανάστες πρέπει να νομιμοποιηθούν και να γίνουν Έλληνες, αδιαφορώντας για τις συνέπειες που έχουν ήδη προκληθεί για την χώρα μας, με αύξηση της εγκληματικότητας, της ανεργίας, αλλοίωσης της εθνικής ομοιογενείας και του κοινωνικού ιστού, γεγονότα που θα λάβουν διαστάσεις εάν στο άμεσο μέλλον δεν ληφθούν μέτρα. Όσον αφορά τις καταλήψεις η Αριστερά υποστηρίζει ότι στο «όνομα» του πανεπιστημιακού άσυλου όλα επιτρέπονται: καταλήψεις, τραμπουκισμοί, κτίσιμο γραφείων καθηγητών και άλλες έκνομες πράξεις, και ότι η κάθε επέμβαση της Αστυνομίας ή ακόμα και θέσπιση ειδικού σώματος Πανεπιστημιακής Αστυνομίας, αποτελεί παραβίαση του ασύλου, άποψη παρόμοια την οποία εκφράζει και για τις απαράδεκτες καταλήψεις στα σχολεία. Άλλωστε η Αριστερά στο παρελθόν αποτέλεσε πολιτικό «εκτροφείο» τρομοκρατικών εγκληματικών οργανώσεων όπως η ΟΠΛΑ κατά τον συμμοριτοπόλεμο 1946-49 που το 1947 δολοφόνησε ακόμα και προσωπικότητες του Κέντρου όπως ο υπουργός Χρήστος Λαδάς, στην μεταπολίτευση η 17Ν, που μετά την σύλληψη μελών της το 2002 αποκαλύφθηκε ότι ανήκουν στον χώρο της Αριστεράς, ο Επαναστατικός Αγώνας που συνεχίζει και σήμερα την δράση του, και φυσικά τα γνωστά εγκληματικά στοιχειά, οι αποκαλούμενοι αντιεξουσιαστές ή αλλιώς αναρχικοί που είναι γνωστό ότι υποστηρίζονται από το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ.

Στον οικονομικό τομέα η Δεξιά είναι υπέρ της ελεύθερης οικονομίας με κανόνες που θα εξασφαλίζουν το θεμιτό κέρδος, προστατεύουν τα δικαιώματα των εργαζόμενων, επιτρέπουν την δημιουργία ξένων επενδύσεων, με βασικό στόχο την καταπολέμηση της ανεργίας. Παράλληλα απορρίπτει το μοντέλο του κράτους-επιχειρηματία, χωρίς όμως να παραγνωρίζει τον εξισορροπητικό ρόλο του, με αναγκαίες αποκρατικοποιήσεις εκεί που χρειάζεται έτσι ώστε ο Έλληνας φορολογούμενος να μην ενισχύει ζημιογόνες κρατικές επιχειρήσεις κομματικών εγκαθέτων που μάλιστα δημιουργούν ελλείμματα στην ελληνική οικονομία. Από την δική της σκοπιά η Αριστερά θεωρεί εχθρό την ιδιωτική πρωτοβουλία, ταυτίζοντας την ελεύθερη οικονομία με την ασυδοσία της αγοράς και τα καρτέλ, απορρίπτει δογματικά την παρουσία επιχειρηματικής πρωτοβουλίας σε Παιδεία, Υγεία και Τηλεπικοινωνίες και σε άλλους τομείς οικονομικής δραστηριότητας, υποστηρίζοντας το μοντέλο της κλειστής κρατικής οικονομίας που τα πάντα πρέπει να είναι δημόσια, προωθεί το μοντέλο του κράτους-επιχειρηματία, το οποίο στην χώρα μας απέτυχε παταγωδώς από την μεταπολίτευση έως σήμερα, και απορρίπτει ακόμα και την σύννομη επιχειρηματική δραστηριότητα.

Με βάση τα παραπάνω ο ΛΑ.Ο.Σ., το κόμμα που εκφράζει ουσιαστικά και μέσα στο κοινοβουλευτικό τόξο τον πατριωτικό χώρο, εκτός από το θέμα της οικονομικής κρίσης που πράγματι απαιτεί μια ευρεία διακομματική συναίνεση, θα πρέπει να αποφύγει κάθε συνεργασία και ταύτιση με τα άλλα τέσσερα κόμματα του πολιτικού κατεστημένου (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ), βάζοντας στόχο την αυτόνομη κάθοδο και άνοδο στην εξουσία, χωρίς καμία συνεργασία, είτε εκλογική, είτε μετεκλογική με τα άλλα κόμματα, υιοθετώντας την ιδεολογία της Εθνικής Λαϊκής Δεξιάς, έτσι ώστε όχι μόνο να βελτιώσει τα εκλογικά του ποσοστά αλλά και να υπάρξουν καλύτερες προοπτικές για την Ελλάδα.

Κυριακή 12 Απριλίου 2009

"Οι "Πράσινοι Οικολόγοι" τα βρήκαν ...μπαστούνια στην Κομοτηνή"

Στην συνέντευξη παρέστη και ο πρόεδρος των "Οικολόγων Πράσινων" (www.ecogreens.gr) κ. Τρεμόπουλος. Θρακιώτες πολίτες όμως, μεταξύ των οποίων και παλιννοστούντες Πόντιοι από την πρώην Σοβιετική Ενωση, έδωσαν...

το παρόν διαμαρτυρώμενοι για την πολιτική παρουσία του κ. Τρεμόπουλου στην περιοχή. Οι λόγοι ήταν δύο: πρώτον οι φημολογούμενες πολιτικές θέσεις του κ. Τρεμόπουλου περί "μη εγκατάστασης των νεοπροσφύγων Ποντίων στην περιοχή της Θράκης για να μην αλλοιωθεί ο ντόπιος πληθυσμός" και η δήλωση του κ. Τρεμόπουλου στο νομαρχιακό συμβούλιο της Θεσσαλονίκης σύμφωνα με την οποία πρότεινε να "τιμηθεί ο Κεμάλ Ατατούρκ ως γνήσιο τέκνο της πόλης". Οι κάτοικοι της Κομοτηνής σήκωσαν πανώ με συνθήματα όπως "Κεμαλισμός = Ναζισμός" και "Μ.Κ.Ο. για την οικολογία, όχι για την "πράσινη" ανάπτυξη" (έχοντας από δίπλα φωτοτυπίες χαρτονομισμάτων των 100 ευρώ πρασίνου χρώματος).

Ο κ. Τρεμόπουλος με την άφιξή του στο χώρο, έκανε διάλογο με τους παρευρισκόμενους πολίτες όπου αρνήθηκε και τις δύο φήμες, λέγοντας πως οφείλονται σε παραπληροφόρηση ενώ τόνισε πως ο εχθρός του ελληνικού λαού είναι "εντός των πύλών" αφού ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού κάθε χρόνο προσβάλεται από καρκίνο. Μάλιστα συμπλήρωσε "μάχομαι για τα δικά σας συμφέροντα και για το δικό σας καλό μέσα από την οικολογία". Οταν όμως ρωτήθηκε από τον εκδότη της εφημερίδας "Αντιφωνητής" (www.antifonitis.gr/online) κ. Κώστα Καραϊσκο αν θα έδινε στην δημοσιότητα "την φορολογική δήλωση της Αντιγόνης" (Σ.Σ.: "Αντιγόνη" λέγεται η Μη Κυβερνητική Οργάνωση στην οποία συμμετέχει ο κ. Τρεμόπουλος) τότε ο κ. Τρεμόπουλος ανταπάντησε ζητώντας την φορολογική δήλωση του συνομιλητή του και λέγοντας πως ο ίδιος έχει φορολογική δήλωση της τάξεως των 8 χιλιάδων ευρώ.


Υ.Γ. Η ΝΕ.Ο.Σ. Νεας Μηχανιωνας δεν επικροτει τετοιες κινησεις οι οποιοες δειχνουν την αγανακτηση τους, απεναντι σε ενα κομμα που προσκυνα στον αρχισφαγεα Κεμαλ.
Ο κοσμος αρχιζει και ξυπναει...

Σάββατο 11 Απριλίου 2009

ΑΠΛΑ ΠΟΡΩΣΗ Ο ΠΟΛΑΤΙΔΗΣ ΠΡΟΧΘΕΣ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ...

Προχθές στη συζήτηση της Βουλής σε επίκαιρη ερώτηση του ΛΑΟΣ σχετικά με τη γνωστή σελίδα των άπλυτων ο Πολατίδης έδωσε "ρέστα" λέγοντας τα εξής απο το βήμα της βουλής:
"... Σας έκανα, τέλος, μια ερώτηση γραπτή (αναφερόμενος στον Υφυπουργό Παιδείας) στην οποία δεν απαντήσατε που λέει «ποιοι είναι οι κατά νόμο υπεύθυνοι για τη χρήση εξοπλισμού του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και τη φιλοξενία ιστοσελίδας;» ούτως ώστε να ξέρουν οι θιγόμενοι για τους οποίους το Indymedia βγάζει φωτογραφίες, ονόματα και διευθύνσεις σπιτιών και προτρέπει διάφορους αναρχοάπλυτους να πάνε και προβούν σε πράξεις βίας. Ποιος είναι ο υπεύθυνος γι’ αυτά τα πράγματα; Ποιος είναι, σας ρωτάω. Ποιος είναι ο κατά νόμον υπεύθυνος; Θέλει κάποιος ο οποίος είναι θιγόμενος να υποβάλει μήνυση κατά του υπευθύνου. Απαντήστε, επιτέλους, τουλάχιστον σε αυτό: Ποιος είναι ο υπεύθυνος;"

Άρε Ηλία τους έχεις ξεσκίσει κανονικά...Σε βλέπουμε στις επόμενες εκλογές να πάρεις τόσους ψήφους όσους θα έχουν όλοι οι υπόλοιποι μαζί, δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι στην σχετική ψηφοφορία μας για τον αγαπημένο βουλευτή του ΛΑ.Ο.Σ ο Ηλίας είναι σταθερά πρώτος...

Πέμπτη 9 Απριλίου 2009

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ Μ. ΒΟΡΙΔΗ "Εκδηλώσεις για τον εορτασμό της μάχης του Μαραθώνα"



ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Ο βουλευτής Αττικής του ΛΑ.Ο.Σ., κ. Μάκης Βορίδης κατέθεσε ερώτηση για τον επέτειο του εορτασμού της μάχης του Μαραθώνα. Με αφορμή την συμπλήρωση 2500 ετών από την ιστορική αυτή μάχη ο κ. Βορίδης κατέθεσε την παρακάτω ερώτηση στους Υπουργούς Πολιτισμού και Τουριστικής Ανάπτυξης:
Ο Δήμος Μαραθώνα από τον Ιανουάριο του 2007 ξεκίνησε, ενόψει της συμπλήρωσης (τον Σεπτέμβριο του 2010) 2.500 ετών από τη Μάχη του Μαραθώνα, μια προσπάθεια με σκοπό την παγκόσμια ανάδειξη του ιστορικού γεγονότος με τη διοργάνωση διεθνών συνεδρίων, τη θεσμοθέτηση της μαραθώνιας φλόγας και τη μεταλαμπάδευσή της σε μεγάλες πόλεις όπου διεξάγονται Μαραθώνιοι, σε όλον τον κόσμο.
Η διοργάνωση αυτών των εκδηλώσεων, είναι προφανές ότι θα αποτελέσει έναν σοβαρό μοχλό τουριστικής ανάπτυξης και διεθνούς προβολής της χώρας μας.
Ερωτάται ο κ. Υπουργός:
1. Υπάρχει πολιτική βούληση για σύσταση διακομματικής επιτροπής η οποία σε συνεργασία με τα συναρμόδια Υπουργεία και τον Δήμο Μαραθώνα, θα καταρτίσει το πρόγραμμα των επετειακών εκδηλώσεων, με σκοπό την όσο το δυνατόν καλύτερη προετοιμασία της χώρας μας για την προβολή του εορτασμού διεθνώς;
2. Αν όχι, γιατί και αν ναι, σε ποιες ακριβώς ενέργειες και σε ποια χρονική στιγμή θα προβεί σε αυτές το Υπουργείο;

Τετάρτη 8 Απριλίου 2009

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗ ΤΗΣ ΝΕ.Ο.Σ




ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗ ΤΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΤΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΥ ΣΤΑ ΚΑΜΜΕΝΑ ΒΟΥΡΛΑ TO ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ 25 ΚΑΙ 26 ΑΠΡΙΛΙΟΥ. ΓΙΑ ΚΡΑΤΗΣΕΙΣ ΘΕΣΕΩΝ 210.7522700 - 6986538761

E-MAIL neos.michanionas@gmail.com

Τρίτη 7 Απριλίου 2009

EΠΙΘΕΣΗ ΣΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΤΟΥ ΛΑ.Ο.Σ. ΤΡΙΚΑΛΩΝ

Θαυμαστε το <<εργο>> των αναρχοκουμμουνιστοσυμοριτων, των απλυτων



Από τη Ν.Ε. Τρικάλων του ΛΑ.Ο.Σ εξεδώθει το παρακάτω δελτίο τύπου:
Είναι γεγονός ότι η δράση μας έχει ενοχλήσει πολλούς. Από το πολιτικό κατεστημένο της περιοχής μας μέχρι τους ντόπιους κουκουλουλοφόρους που φιλοδοξούν να γίνουν και αυτοί άξιοι συνεχιστές των Εξαρχειωτών συντρόφων τους. Το πολιτικό κατεστημένο του νομού μας το αντιπαλεύουμε πολύ καλά μέχρι στιγμής, και η παρουσία μας στα πολιτικά πράγματα του νομού είναι σε ικανοποιητικό επίπεδο αυτή την περίοδο. Μας προέκυψαν όμως και οι «επαναστάτες» της πλάκας που εδώ και μήνες ξεθυμαίνουν στις τζαμαρίες των γραφείων μας. Για την ιστορία λοιπόν, εδώ και καιρό «άγνωστοι» γράφουν σε τακτά χρονικά διαστήματα στις πινακίδες και στην είσοδο των γραφείων μας υβριστικά συνθήματα και προβαίνουν σε ασχήμιες γενικότερα. Δεν ασχοληθήκαμε μαζί τους ιδιαίτερα γιατί έχουμε πολύ σοβαρότερα πράγματα να κάνουμε και ο χρόνος μας είναι πολύτιμος. Στην συνέχεια μέσω της γνωστής ιστοσελίδας των Αθηνών που προφανέστατα έχει και στην πόλη μας τους ρουφιάνους της στοχοποίησαν μέλη της νεολαίας μας. Δεν ασχοληθήκαμε και πάλι γιατί κουκούλα και ρουφιάνοι είναι έννοιες ταυτόσημες. Επειδή όμως τα «παιδιά» είναι κακομαθημένα και συμπεριφέρονται σαν μαμμόθρεφτα που αν δεν τους δώσεις σημασία κλαίνε και πετάνε πράγματα στο πάτωμα, αποφάσισαν να «αναβαθμίσουν» τις επιθέσεις τους στις γνωστές για τις φασιστικές τους αντιλήψεις… τζαμαρίες των γραφείων μας. Παραμονή λοιπόν της επετείου της επιθέσεως των Γερμανών στην Ελλάδα οι λαμπροί αυτοί «αγωνιστές» της ελευθερίας πέταξαν πέτρες στα γραφεία μας και έγραψαν με σπρέι στην είσοδο.
Αναμφίβολα η νίκη που πέτυχαν είναι μεγάλη. Οι συγκεκριμένες τζαμαρίες είναι πια ..νεκρές. Το κόμμα μας δέχθηκε στα Τρίκαλα ένα καίριο πλήγμά και οι «αγωνιστές» μπορούν να καμαρώνουν μέχρι…αυνανισμού για την πράξη τους.
Για να σοβαρευτούμε τώρα. Με τα κακομαθημένα παιδάκια που το έβαλαν στα πόδια μόλις ένα περαστικός τους έβαλε τις φωνές από απόσταση πενήντα(!) μέτρων όταν αντιλήφθηκε τι κάνουν δεν θα ξανασχοληθούμε. Είπαμε, έχουμε σοβαρότερα πράγματα να κάνουμε. Τον λόγο έχει απλά η αστυνομία και η δικαιοσύνη. Εμείς θα συνεχίσουμε τον αγώνα μας αδιαφορώντας για τους «επαναστάτες» του γέλιου,( που τα σπυράκια της εφηβείας έχουν αφήσει βαθιά σημάδια επάνω τους) γιατί είμαστε βέβαιοι για το δίκαιο των ιδεών μας και την ορθότητα του πολιτικού μας λόγου. Προχωράμε λοιπόν και σε όποιον αρέσει…

Κυριακή 5 Απριλίου 2009

ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΣΤΑ ΟΧΥΡΑ ΡΟΥΠΕΛ






Στις ετήσιες εκδηλώσεις για τη μάχη του Ρούπελ και τους πεσόντες ήρωες συμμετείχαν σήμερα επιτροπές και κλιμάκια του ΛΑ.Ο.Σ από διάφορες περιοχές της Ελλάδος με επικεφαλή τον βουλευτή Σερρών του κόμματος Ηλία Πολατίδη. Στις επίσημες εκδηλώσεις για τον ΛΑ.Ο.Σ στεφάνια στο μνημείο του Ρούπελ κατέθεσαν οι εξής: Ο Βουλευτής Σερρών Η. Πολατίδης ο Πρόεδρος της Ν.Ε. Σερρών του ΛΑ.Ο.Σ, ο Αντιπρόεδρος της Ν.Ε. Λάρισας του ΛΑ.Ο.Σ Χ. Μπέλτσιος, ο Πρόεδρος της ΝΕ.Ο.Σ. Ν. Θεσσαλονίκης Γ. Παπαδημητρίου και ο υπεύθυνος Νεολαίας Νέας Μηχανιώνας Η. Μοτζάκης.Στην εκδήλωση μεγάλη συγκίνηση προκάλεσε στους Έλληνες η παρουσία και η κατάθεση στεφάνων δύο επιζόντων μαχητών του Ρούπελ ενός λοχία και ενός στρατιώτη .

Μετά το μνημόσυνο πραγματοποιήθηκε εκδήλωση του ΛΑ.Ο.Σ με πρωτοβουλία του βουλευτή Σερρών Ηλία Πολατίδη στο άγαλμα του Ιωάννη Μεταξά το οποίο βρίσκεται στην είσοδο των οχυρών. Εκεί στεφάνια κατέθεσαν οι: Η Πολατίδης, ο υπεύθυνο Κεντρικής Ελλάδος της ΝΕ.Ο.Σ Τσιάρας Δημήτρης, ο πρόεδρος της ΝΕ.Ο.Σ Ν. Θεσσαλονίκης Γ. Παπαδημητρίου και ο γραμματέας της Δ.Ε. Νέας Μηχανιώνας. Η εκδήλωση έκλεισε με τον Εθνικό Ύμνο.

Τετάρτη 1 Απριλίου 2009

Παρουσίαση του βιβλίου «Ριζοσπαστική Δεξιά» στον Πειραιά



Η παρουσίαση του βιβλίου του Χρήστου Χαρίτου «Ριζοσπαστική Δεξιά: η απάντηση στην νεοταξική Αριστερά», από τις εκδόσεις «Πελασγός», ξεπέρασε κάθε προσδοκία σε προσέλευση κόσμου στην Δημοτική Πινακοθήκη Πειραιώς. 200 άνθρωποι γέμισαν όλους τους χώρους της Πινακοθήκης, με αποτέλεσμα πολλοί εξ αυτών να παρακολουθήσουν όρθιοι τους ομιλητές.

Ο εκδότης της «Εν Πειραιεί» Μιχάλης Χάνδακας χαιρέτισε την εκδήλωση και αναφέρθηκε στην σημασία της επιστροφής της ιδεολογίας στην πολιτική, κάνοντας λόγο για την σημερινή απαξίωση της πολιτικής και των πολιτικών και ευχόμενος στον Χρήστο Χαρίτο να εκπροσωπήσει στις επόμενες εκλογές τις εθνικές ιδέες στο Ελληνικό κοινοβούλιο.

Ο βουλευτής Αττικής του ΛΑ.Ο.Σ. Μάκης Βορίδης τόνισε με την σειρά του την αξία του βιβλίου, το οποίο επαναφέρει τις ιδεολογικές και αξιακές παρακαταθήκες της δεξιάς παρατάξεως, οι οποίες εδράζονται στην υπεράσπιση των εθνικών αξιών. Ο κ. Βορίδης ανέλυσε γιατί η εθνική και χριστιανική ταυτότητα του Ελληνικού κράτους είναι συνταγματικώς κατοχυρωμένη, γιατί η Αριστερά δεν σχετίζεται με τον πατριωτισμό, αλλά έκανε ιδιαίτερη μνεία και στην ύπαρξη μίας αντιπατριωτικής φιλελεύθερης Δεξιάς, η οποία από εθνική μετατράπηκε σε διεθνιστική-καπιταλιστική. Τέλος, αναφέρθηκε στον ριζοσπαστικό χαρακτήρα του Πατριωτικού Κινήματος στις σημερινές συνθήκες.

Ο πολιτευτής του ΛΑ.Ο.Σ. στην Α’ Πειραιώς Χρήστος Χαρίτος, αφού ευχαρίστησε τον κόσμο για την προσέλευσή του, ανέλυσε τέσσερις ενότητες: γιατί γράφτηκε το βιβλίο, γιατί «Δεξιά» και όχι κάτι άλλο, γιατί αυτή η Δεξιά πρέπει να είναι και ριζοσπαστική και ποιο είναι το πολιτικό διακύβευμα του βιβλίου. Ο κ. Χαρίτος αναφέρθηκε στην ιστορική γέννηση της Ελληνικής Δεξιάς στα Νοεμβριανά του 1916, ως μία εθνικο-λαϊκή εξέγερση και στην σύνδεση της Δεξιάς με τον εθνικισμό έως το 1974. Κατόπιν, ανέλυσε τις ιδεολογικές παραδοχές της Δεξιάς: τον πατριωτισμό και την υπεράσπιση της ελευθερίας, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στο πως η Δεξιά νοηματοδοτεί την ελευθερία, λέγοντας ότι «η ελευθερία έχει πρώτα από όλα μία συλλογική-εθνική υπόσταση, πριν μετουσιωθεί σε ατομική. Είναι μία ελευθερία συμμετοχής και ενεργούς κοινωνικοποιήσεως του πολίτη και όχι μία ελευθερία ιδιωτεύσεως και αποχής». Ο κ. Χαρίτος επεξήγησε τον ριζοσπαστικό χαρακτήρα της Δεξιάς, τις σαφείς διαχωριστές γραμμές με την άκρα δεξιά και εξήγησε πως η Δεξιά μπορεί να ανακτήσει την ιδεολογική ηγεμονία έναντι της εθνοφοβικής και νεοταξικής Αριστεράς, εκφράζοντας την κοινωνική πλειοψηφία και το πώς τα κόμματα της ριζοσπαστικής Δεξιάς στην Ευρώπη απέκτησαν κυβερνητική προοπτική. Τέλος, τόνισε την συμβολή του Γ.Καρατζαφέρη και του ΛΑ.Ο.Σ. στην ανάπτυξη των εθνικών ιδεών στην ελληνική κοινωνία.

Ο Νίκος Καραχάλιος, πρόεδρος του «Φόρουμ 2020» και τέως Γραμματέας Πολιτικού Σχεδιασμού της Ν.Δ., έκανε μία πολύ ενδιαφέρουσα τοποθέτηση για την γενικότερη πορεία της κεντροδεξιάς στην Ελλάδα. Αφού ανέφερε πρώτα ότι γνώρισε τον Χρήστο Χαρίτο από την ιδεολογική αντιπαράθεση που είχε με τον αναπληρωτή Γραμματέα του κ. Γιάννη Μοίρα, ανέλυσε τους μεγάλους σταθμούς στην ιδεολογική μετεξέλιξη της Ν.Δ. Είπε ότι «η Ν.Δ. το 1974 με τον Φιλελευθερισμό προσπάθησε να συγκεράσει διάφορες τάσεις της εποχής, με την πτώση του Κομμουνισμού το 1989 η Αριστερά ξεκίνησε να κλέβει τις ιδέες της Κεντροδεξιάς, με αποτέλεσμα η Κεντροδεξιά να μετατοπίζεται συνεχώς προς το κέντρο, με λιγότερο διακριτούς ιδεολογικούς όρους και στοχεύοντας σε εκλογικούς σκοπούς». Ο κ. Καραχάλιος ανέφερε ότι «ο μεσαίος χώρος ήταν ένα νεφέλωμα, προκειμένου να νομιμοποιηθεί η δεξιά και να προσελκύσει κεντροαριστερούς ψηφοφόρους, με αποτέλεσμα η νίκη της Ν.Δ. το 2004 να πιστωθεί – κακώς – στον μεσαίο χώρο, ενώ ήταν αποτέλεσμα της ηθικής και πολιτικής απαξιώσεως του ΠΑΣΟΚ». Ανέφερε επίσης ότι η εισήγησή του στις 31/8/2004 για ένα «νέο ελληνικό πατριωτισμό» αποσιωπήθηκε, ενώ σήμερα δυσκολεύεται να την βρει κάποιος ακόμη και στο Διαδίκτυο. Την περίοδο δε 2004-07, «ο μεσαίος χώρος διαβρώθηκε από την ιδιοτέλεια και την χειρότερη μορφή κυβερνητισμού και υποκαταστάθηκε η πολιτική από τις επικοινωνιακές τεχνικές».

Ο Χρίστος Γούδης, πρόεδρος του Ινστιτούτου «Ίων Δραγούμης», επεσήμανε ότι η Δεξιά σχετίζεται με την υπερβατική θέαση του Θεού και με το έθνος. Οι σημερινοί όμως ταγοί της παρατάξεως έχουν προδώσει τις ιδέες και της αξίες της Δεξιάς. Ο κ. Γούδης ανέφερε επίσης «την ηθική απαξίωση της Ν.Δ., η οποία την οδήγησε στον Εφραίμ και την ΔΕΘ», ενώ «η ριζοσπαστική Δεξιά πρέπει να σπάσει τις ρίζες του εθνομηδενισμού και να αναδομήσει τις εθνικές αξίες». Αξίζει να τονισθεί η αναφορά του κ. Γούδη στην εχθρότητα του «Ελεύθερου Τύπου», όταν εκδόθηκε το βιβλίο του «Η κουλτούρα της Δεξιάς».

Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους, μεταξύ άλλων, ο Βασίλης Αναγνωστόπουλος, τέως αντιδήμαρχος και αντινομάρχης Πειραιώς, ο Ηλίας Μάκρας, δημοτικός σύμβουλος Ρέντη, ο Μιχάλης Βάρδας, μέλος του Ε.Γ. του ΛΑ.Ο.Σ., ο Σπύρος Σταματόπουλος και η Δήμητρα Λιούλιου, πολιτευτές του ΛΑ.Ο.Σ., ο Μπάμπης Καραθάνος, πολιτευτής Ν.Δ., ο Δημήτρης Κρητικός, τέως γενικός διευθυντής στο Κανάλι 1, ο Κώστας Μπαρμπής, πρόεδρος της ΠΕΦΟ, ο Ναύαρχος κ. Παλούμπης, από το Ναυτικού Μουσείου Ελλάδος, ο Παρ. Χονδροκούκης, πρόεδρος της Ενώσεως Απανταχού Μανιατών, ο Γιάννης Βασιλαντωνάκης, πρόεδρος του Πειραϊκού σκοπευτικού συλλόγου «Οι Πελασγοί», ο Κώστας Αραούζος, πρόεδρος της Ελληνικής Εστίας, ο Μιχάλης Γκιών και η Αργυρώ Λαγκαδιανού, από τους πολιτιστικούς και μορφωτικούς συλλόγους του Νέου Φαλήρου, ο Ανδρέας Στρατηγόπουλος, αντιπρόεδρος ΑΚΙΚΑΠ, η Σοφία Χαλκιά, πρόεδρος των φιλοζωικών σωματείων του Πειραιώς, ο εκδότης του περιοδικού Patria Δημήτρης Παπαγεωργίου, ο συγγραφέας Ελευθέριος Μαρματσούρης, ο κοινωνιολόγος Ηλίας Φιλιππίδης, ο ναύαρχος Δημήτρης Στασινόπουλος, ο πρόεδρος της ΝΕ.Ο.Σ. Γιάννης Παναγιωτακόπουλος, ο Βαγγέλης Δαρζέντας, πρόεδρος της Τ.Ο. Πειραιώς του ΛΑ.Ο.Σ., ο Χρήστος Πατάπης, πρόεδρος της Τ.Ο. Σαλαμίνος του ΛΑ.Ο.Σ.