ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ Μ. ΒΟΡΙΔΗ "Απαράδεκτη κατάσταση οδοστρώματος στη Λεωφόρο ΝΑΤΟ"

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Ο βουλευτής Αττικής του ΛΑ.Ο.Σ., κ. Μάκης Βορίδης κατέθεσε ερώτηση σχετικά με την απαράδεκτη κατάσταση του οδοστρώματος στην Λεωφόρο ΝΑΤΟ. Συγκεκριμένα ο κ. Βορίδης κατέθεσε στην Υπουργό Υποδομών την παρακάτω ερώτηση:
Σύμφωνα με πρόσφατο δημοσίευμα της τοπικής εφημερίδας «Αττική Περιφέρεια» (15/10/09) ,το οδόστρωμα στη Λεωφόρο ΝΑΤΟ, που είναι μια από τις πλέον επιβαρυμένες του λεκανοπεδίου λόγω του τεράστιου κυκλοφοριακού φόρτου που δέχεται καθημερινά, βρίσκεται σε άθλια κατάσταση. Συγκεκριμένα, οι αδικαιολόγητες κακοτεχνίες του οδοστρώματος και η σταδιακή υποχώρησή του , συμπληρώνεται από τον ανεπαρκή φωτισμό και τη στενότητα των πεζοδρομίων σε πολλά σημεία του.
Από τον συγκεκριμένο δρόμο διέρχονται καθημερινά εκατοντάδες βαρέα οχήματα που κατευθύνονται προς τον ΧΥΤΑ των Άνω Λιοσίων, καθώς και εκατοντάδες οχήματα με προορισμό το στρατιωτικό αεροδρόμιο της Ελευσίνας, την Αττική Οδό, το Θριάσιο Νοσοκομείο καθώς και τις βιομηχανικές μονάδες της ευρύτερης περιοχής.
Στην πρόσφατη προεκλογική του επίσκεψη στα Μέγαρα (18/9/09), ο πρώην Πρωθυπουργός σημείωσε ότι «ως το τέλος του χρόνου, ολοκληρώνεται η διαπλάτυνση της Λεωφόρου ΝΑΤΟ…»
Ερωτάται η κα. Υπουργός:
1. Ποιες είναι οι άμεσες ενέργειες στις οποίες προτίθεται να προβεί η παρούσα ηγεσία του Υπουργείου ώστε να καταστεί ασφαλέστερη για τους οδηγούς και τους περιοίκους η Λεωφόρος ΝΑΤΟ; Ποια είναι τα έργα που θα δρομολογηθούν;
2. Πρόκειται να ολοκληρωθεί κατά τα εξαγγελθέντα, η διαπλάτυνση της Λεωφόρου μέχρι το τέλος του 2009 και σε κάθε περίπτωση πότε θα παραδοθεί στην κυκλοφορία;

Ακτιβιστική Δράση ΝΕ.Ο.Σ. Θεσσαλονίκης

Η σταδιακή υπονόμευση του Υπ. Μακεδονίας-Θράκης, από τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, οδήγησαν μεθοδικά στην κατάργησή του σε μία τόσο ‘επικίνδυνη’ καμπή των υποθέσεων για την περίσωση του ονόματος της Μακεδονίας, αλλά και της υποτιθέμενης τουρκικής μειονότητας της Θράκης.

Σήμερα, μετά την εξαιρετικά επιτυχημένη ακτιβιστική μας δράση στη συμβολή των οδών Αριστοτέλους και Τσιμισκή, πολλοί Έλληνες αφυπνίστηκαν και ελπίζουμε οι ιθύνοντες να έλαβαν ξεκάθαρο μήνυμα.

Σε οποιαδήποτε προσπάθεια υποχώρησης που ζημιώνει την Πατρίδα θα μας βρίσκουν, όλο και πιο ενωμένους, απέναντί τους.

ΝΕΟΛΑΙΑ ΛΑ.Ο.Σ. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ Μ. ΒΟΡΙΔΗ "Φερτά υλικά στις ακτές της Βορειοανατολικής Αττικής"

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Ο βουλευτής Αττικής του ΛΑ.Ο.Σ., κ. Μάκης Βορίδης κατέθεσε ερώτηση σχετικά με την αποκομιδή των φερτών υλικών που έχουν κατακλύσει τις ακτές της βορειοανατολικής Αττικής εξαιτίας των πλημμυρών στην Εύβοια. Συγκεκριμένα ο κ. Βορίδης κατέθεσε στους Υπουργούς Εσωτερικών, Οικονομικών και Περιβάλλοντος την παρακάτω ερώτηση:
Οι τεράστιες ποσότητες φερτών υλών (κορμοί δέντρων, αντικείμενα, νεκρά ζώα κλπ) που κατέκλυσαν τη θάλασσα και τις ακτές της Β.Α. Αττικής από τον Ωρωπό μέχρι το Γραμματικό, ήταν το αντικείμενο της προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση στο πρόσφατο Νομαρχιακό Συμβούλιο Ανατολικής Αττικής.
Στη σχετική ενημέρωση, όπως προκύπτει από σχετικό άρθρο της τοπικής εφημερίδας «Επικαιρότητα» της 30/9/09, ο Νομάρχης κ. Κουρής τόνισε ότι το πρόβλημα δεν έχει αντιμετωπιστεί, αφού απαιτείται ειδικός εξοπλισμός και ειδικευμένο προσωπικό, επισημαίνοντας παράλληλα την αναγκαιότητα της παρέμβασης υπηρεσιών και φορέων του Δημοσίου, καθώς και τη συνεργασία με την Περιφέρεια και τη Γ.Γ. Πολιτικής Προστασίας.
Σχετική ήταν και η αναφορά στους αλιείς της περιοχής, των οποίων τα σκάφη υπέστησαν σοβαρές ζημιές από την πρόσκρουση σε αυτά των φερτών υλών.
Ερωτάται ο κ. Υπουργός:
1. Προτίθεται η Κυβέρνηση να χρηματοδοτήσει και σε ποια έκταση, τους Δήμους και τις Κοινότητες που έχουν ξεκινήσει τη διαδικασία αποκομιδής των φερτών υλών;
2. Με ποιον τρόπο ενεργοποιήθηκε η αρωγή της Γ. Γ. Πολιτικής Προστασίας προς τους πληγέντες Δήμους και Κοινότητες;
3. Θα προχωρήσει η Πολιτεία στην οικονομική στήριξη των επαγγελματιών αλιέων που αποδεδειγμένα υπέστησαν ζημίες;

Ημερίδα ΝΕ.Ο.Σ. για Λαθρομετανάστευση

Αυτο το Σάββατο 31 Οκτωβρίου 2009 η ΝΕ.Ο.Σ. σας προσκαλεί στο Αμφιθέατρο του ΛΑΟΣ στα κεντρικά γραφεία Καλιρρόης 52 στο ΦΙΞ για την ιδεολογικοπολιτική ημερίδα
με θέμα τη ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ και την επιβίωση του Ελληνικού Έθνους μέσα σε αυτή τη λαίλαπα
της παγκοσμιοποίησης.

Κεντρικός ομιλητής ο Βουλευτής Α' Αθηνών του ΛΑ.Ο.Σ κ. Αθανάσιος Πλεύρης.

Πληροφορίες 210-7522700

Είσοδος Ελεύθερη για όλους.

Όχι στους Πατριωτές, Ναι στους τρομοκράτες λέει το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη

Την Τετάρτη 28η Οκτωβρίου, στη Θεσσαλονίκη, ομάδα νεολαίων του Λαϊκού Ορθοδόξου Συναγερμού κατεβαίνοντας από τα γραφεία της Βασιλίσσης Όλγας προς την εξέδρα της παρέλασης περικυκλώνεται απο ομάδα ασφαλιτών ι η οποία απωθεί τους νεολαίους μετά το Μακεδονία Παλάς. Ο λόγος είναι ότι κρατούσαν ένα πανό υπέρ της Μακεδονίας. Μάλιστα οι εν λόγω κύριοι έλεγαν δικαιολογίες ότι δεν πρέπει να ανοιχτεί διότι δεν πρέπει να προκαλούμε τους σκοπιανούς.

Αλήθεια κύριε Υπουργέ τόσο κακό είναι ένα πανό για την Ελληνικότητα της Μακεδονίας; Είναι πιο επικίνδυνο από μερικά άτομα που είναι στην πρώτη σειρά της παρέλασης και μοιράζουν φυλλάδια για την κατάργηση των παρελάσεων; Να θυμίσουμε ότι τα ίδια αυτά άτομα είναι που έκαναν πορείες υπέρ των τρομοκρατών της 17 Νοέμβρη; Είναι τα ίδια άτομα που στηρίζουν έμμεσα ή άμεσα τρομοκρατικές ενέργειες όπως η τελευταία άνανδρη επίθεση στην Αγία Παρασκευή.

Ας ελπίσουμε οτι το παραπάνω γεγονός έγινε εν αγνοία του Υπουργού κ.Χρυσοχοΐδη ή του αρμοδίου αξιωματικού και ότι απλα ήταν μια αψυχολόγητη ενέργεια μερικών ασφαλιτών.

Γραφείο Τύπου ΝΕ.Ο.Σ.

Μια Μακεδονία, μόνο Ελληνική!

Όταν η Μακεδονία μας αποτελεί ακόμα αντικείμενο διαπραγμάτευσης με ένα κρατίδιο που ουδεμία σχέση έχει με την ιστορία των Μακεδόνων.Όταν έχει εκχωρηθεί το όνομα και συζητάμε μόνο το πρόθεμα.Όταν σχέδια Νίμιτς αρχίζουν να εφαρμόζονται με την μέθοδο του σαλαμιού (κατάργηση Υπουργείου Μακεδονίας – Θράκης), χωρίς να ζητηθεί η έγκριση του Ελληνικού Λαού.Όταν η φράση «η Μακεδονία είναι μία και είναι Ελληνική», θεωρείται πλέον «ακρότητα» και «λαϊκισμός».Όταν προωθούνται στα κεντρικά Μ.Μ. «Ε» και στα διεθνή φόρα, προπαγανδιστές που πληρώνονται από το Ελληνικό Δημόσιο για να μιλούν περί «Μακεδονικής» μειονότητας εντός... της Ελλάδος.Εμείς παραμένουμε ταγμένοι μαζί με την μεγάλη πλειοψηφία του Ελληνικού λαού που συνεχίζει να πιστεύει πως υπάρχει ΜΙΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, και ΜΟΝΟ ΕΛΛΗΝΙΚΗ.Σε όσους έχουν δεύτερες σκέψεις για το μέλλον της Εθνικής μας υπόθεσης έχουμε απλά να πούμε πως δεν θα αφήσουμε να προχωρήσουν στο ξεπούλημα που ετοιμάζουν.Μαθητές, φοιτητές, νέοι και νέες από όλη την Ελλάδα, ξεκινάμε μια Πανελλαδική εκστρατεία με το πνεύμα που περιγράφει ο τίτλος της: ΟΧΙ ΣΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ.Με ακτιβιστικές δράσεις, με διαγωνισμούς, με φεστιβάλ, με εκδρομές εξόρμησης, θα μεταδώσουμε το μήνυμα της αντίστασης τόσο στον προδομένο λαό ο οποίος ακόμα έχει ζωντανές στην μνήμη του τις υποσχέσεις όλου του πολιτικού κόσμου που στις αρχές του ’90 εμφανιζόταν ως αδιαπραγμάτευτος για το όνομα της Μακεδονίας μας, όσο και προς όσους σκέφτονται να προχωρήσουν στο θάψιμο της Εθνικής μας υπόθεσης.Αμερικανοτσολιάδες, «μετριοπαθείς» και πρόθυμοι εντολοδόχοι είναι καιρός να καταλάβουν πως η Ελληνική νεολαία δεν θα δώσει την υπογραφή της στο ξεπούλημα τίτλων γής και ιστορίας που της ανήκουν.ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ – ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ: 210 – 7522700, 2310 – 234224πηγή: ΝΕΟΛΑΙΑ ΛΑ.Ο.Σ.

Η Ορθοδοξία και ο Παπισμός

του Χρήστου Χαρίτου
μέλους της Κεντρικής Επιτροπής του ΛΑ.Ο.Σ.



Με το πέρας των εκλογών διάβασα το βιβλίο του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη Πειραιώς κ. Σεραφείμ «Αι Αιρέσεις του Παπισμού», το οποίο αποτελεί μία πλήρη ιστορική και δογματική καταγραφή των διαφορών της Ορθοδοξίας με την Ρωμαιοκαθολική εκκλησία. Για εμάς τους λαϊκούς που δεν έχουμε μία σαφή εικόνα αυτών των διαφορών, το βιβλίο αυτό είναι μία μεγάλη ευκαιρία για να μάθουμε και να εμβαθύνουμε στα θέματα που επισημοποιήθηκαν με το Σχίσμα του 1054.

Το βιβλίο του Σεβασμιότατου επεξηγεί με ευκρίνεια το συνοδικό-δημοκρατικό σύστημα της Ορθοδόξου Εκκλησίας έναντι της Παπικής. Αυτό δεν είναι ένα απλό διαδικαστικό ζήτημα, αλλά σχετίζεται με το ότι η Αλήθεια της Πίστεως ενυπάρχει εις την Εκκλησία ως Σώμα με κεφαλή τον Χριστό και όχι στην ανθρώπινη εξουσία του Πάπα. Τέτοια δε προσωποπαγής εξουσία δεν απορρέει ούτε από την Καινή Διαθήκη, ούτε από την πατερική παράδοση. Αξίζει να διαβαστεί το κεφάλαιο που αναφέρει τον τρόπο με τον οποίο ο Παπισμός ιδεολογικοποίησε και διαστρέβλωσε την παρουσία του Αποστόλου Πέτρου στην Ρώμη προκειμένου να αυτοαναγορευθεί σε «πρώτη Εκκλησία».

Στην συνέχεια του βιβλίου εξιστορείται το Σχίσμα ως μία ιμπεριαλιστική επέμβαση των Λατίνων προκειμένου να επιβάλουν τα πρωτεία της Ρώμης, καθώς και η προσπάθεια αλώσεως της Ορθοδοξίας με την σύνοδο της Φλωρεντίας το 1439, η οποία προσέκρουσε στην πεισματική άρνηση του Μάρκου του Ευγενικού. Αυτό δείχνει ότι ένας μόνος άνθρωπος μπορεί να αναλάβει ένα τεράστιο πνευματικό βάρος, αρκεί να διαθέτει πίστη, θέληση και καθαρή καρδιά.

Στο τέλος του βιβλίου, ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Πειραιώς καταγράφει όλες τις μεγάλες δογματικές διαφορές με την παπική εκκλησία: το filioque, το οποίο επιφέρει σύγχυση και αλλοίωση στην τρισυπόστατη φύση του Θεού, την άσπιλο σύλληψη της Θεοτόκου, στον τρόπο του βαπτίσματος, στην Θεία Κοινωνία (οι καθολικοί δεν λαμβάνουν αίμα Χριστού παρά μόνο σώμα), τα άζυμα, το ευχέλαιο, την αγαμία του κλήρου, την άρνηση της Θείας Ευχαριστίας στα καθολικά παιδιά έως 7 ετών.

Είναι πραγματικά πολύ μεγάλος ο κατάλογος των δογματικών διαφορών με την Παπική εκκλησία, διαφορές που είναι μεγίστης σημασίας, όπως είναι το filioque, το βάπτισμα και η Θεία Κοινωνία. Προφανώς, για όσους δεν ζουν μέσα στο Σώμα της Εκκλησίας αυτά είναι λεπτομέρειες. Για όσους δε εμφορούνται και από τις οικουμενιστικές διδαχές ενός θρησκευτικού συγκρητισμού όλα αυτά είναι πταίσματα. Για την Ορθοδοξία όμως αυτά είναι ζητήματα ουσίας που έχουν να κάνουν με την λατρεία του Θεού και την αληθινή Του υπόσταση.

Διαβάζοντας το βιβλίο του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη Πειραιώς κ. Σεραφείμ, ο κάθε καλόπιστος αναγνώστης καταλήγει στο ίδιο συμπέρασμα: ότι η Ορθοδοξία αποτελεί την μόνη Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία. Ότι οι Έλληνες με την γλώσσα τους και το πνεύμα τους διέσωσαν την αληθινή Πίστη. Σε μία εποχή πνευματικής απαξιώσεως κάθε αλήθειας και πτώσεως του ανθρώπου σε μία ατέρμονη χοϊκότητα, το βιβλίο του Σεβασμιότατου έρχεται να ξυπνήσει τις συνειδήσεις μας από τον λήθαργο. Όσο είναι ακόμη καιρός, όσο υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που άνω θρώσκουν.


Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο φύλλο της 20ης Οκτωβρίου 2009 της εφημερίδας Εν Πειραιεί.

28η Οκτωβρίου: Το ΟΧΙ είναι πάντα επίκαιρο

του Κώστα Καρδαρά
Προέδρου της Νομαρχιακής Επιτροπής Καρδίτσας του ΛΑ.Ο.Σ.
Προέδρου του Ιατρικού Συλλόγου Καρδίτσας


Ο εθνικός κυβερνήτης Ιωάννης Μεταξάς την 28η Οκτωβρίου 1940.

«Σε μερικούς ανθρώπους έρχεται μια μέρα που πρέπει το μεγάλο Ναι ή το μεγάλο το Όχι να πούνε». Κωνσταντίνος Καβάφης 1901

Το Ελληνικό έθνος στην μακραίωνη ιστορία του γνώρισε πολλές στιγμές δόξας και μεγαλείου. Κοινό στοιχείο των μεγάλων αυτών στιγμών (εκτός από τις εγγενείς δυνατότητες του λαού μας που αυτές είτε ενεργείς είτε εν υπνώσει πάντα υπάρχουν) είναι η ύπαρξη μεγάλων ηγετών. Ηγετών που σε αρμονία με τις απαιτήσεις της χρονικής συγκυρίας και σε διαδραστική επικοινωνία με τον λαό, εκφράζοντας στην ουσία τους μύχιους πόθους και παρορμήσεις του και αποτελώντας ουσιαστικά την προέκταση και την αιχμή του δόρατός του, συνθέτουν με τον καλύτερο τρόπο το σύνολο των υπαρχόντων δεδομένων και οδηγούν το έθνος στο δρόμο της επιτυχίας και της δόξας.

Ποταμοί μελάνης έχουν αναλωθεί από την αριστερή παρα(δια)νόηση για να διαστρέψουν ένα πασίδηλο γεγονός. Ότι το ΟΧΙ στο Ιταλικό τελεσίγραφο τα ξημερώματα της 28ης Οκτωβρίου το είπε ο Ιωάννης Μεταξάς. Είναι όμως αναμφισβήτητο ότι ο Μεταξάς εκείνη τη μοναχική ώρα της μεγάλης απόφασης, που ήταν δική του αποκλειστικά, εξέφρασε το φρόνημα του συνόλου του Ελληνικού λαού, φρόνημα που μάλιστα είχε από χρόνια φροντίσει να προετοιμάσει και να χαλυβδώσει. Η σύνθεση αυτή είναι εκείνη που οδήγησε στο θαύμα του 1940 που άφησε άναυδη την ανθρωπότητα.

Σήμερα που μια καινούρια Νέα Τάξη, η Παγκοσμιοποίηση, απλώνει την σκιά της πάνω από την ανθρωπότητα προσπαθώντας να μετουσιώσει τις εθνικές οντότητες σε ένα ανεθνικό – πανεθνικό συνονθύλευμα εύκολα χειραγωγήσιμο, μια σειρά από ανοικτά εθνικά θέματα οδηγούνται προς την τελική τους ευθεία σύμφωνα με τα σχέδιά της. Αυτά είναι:

* Το θέμα της καπηλείας του ονόματος της Μακεδονίας από το κράτος των Σκοπίων.
* Το Κυπριακό και η επικείμενη προσπάθεια εφαρμογής ενός νέου σχεδίου Ανάν.
* Το θέμα της εισόδου της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Για όλα τα θέματα αυτά υπάρχει εκπεφρασμένη η άποψη της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού μέσα από δημοσκοπήσεις, αλλά και από το κυπριακό δημοψήφισμα η οποία είναι διαμετρικά αντίθετη, είναι ένα μεγάλο ΟΧΙ στα σχέδια της παγκοσμιοποίησης και υπάρχει η έως τώρα μέχρι κεραίας συμμόρφωση του πολιτικού μας κατεστημένου, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, με το «πολιτικώς ορθό». Στις διαδικασίες της ΕΕ που στο εγγύς μέλλον θα κρίνουν τα μεγάλα αυτά διακυβεύματα του μέλλοντος της χώρας μας η νέα κυβέρνηση και ο νέος πρωθυπουργός έχουν το λόγο. Εδώ θα φανεί εάν ο πρωθυπουργός θα σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και με το ΟΧΙ του βάλει τέλος στην με κάθε τρόπο υπονόμευση του μέλλοντος του ελληνικού λαού, ανοίγοντας συγχρόνως ένα νέο κεφάλαιο στην πολιτική του ιστορία ή εάν συνεπής στη μέχρι τώρα τακτική του τού συμμορφωτισμού, θα συνεχίσει τα ΝΑΙ του, με πειστικό ή όχι σκεπτικό.

Οι μεγάλες αποφάσεις όμως προϋποθέτουν και μεγάλους ηγέτες ή όπως έχουμε ξαναγράψει:

Τα ΟΧΙ θέλουν Μεταξάδες

ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΠΟΣ ΤΟΥ 1940

Είμαστε απόγονοι ηρώων. Οι νέες Θερμοπύλες ξύπνησαν τον Οκτώβρη του 1940 τότε που ο Ι. Μεταξάς κι ολόκληρος ο Ελληνικός λαός είπαν όχι στο φασισμό. Τότε που μερικές χιλιάδες Έλληνες τα βάλαν με δύο τεράστιες αυτοκρατορίες και νίκησαν. Οι μνήμες εκείνες πρέπει να μείνουν ζωντανές κι ανεξήτηλες σε όλους τους Έλληνες και ειδικά στους νέους.

ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΠΟΣ ΤΟΥ 1940-21
ΖΗΤΩ ΤΟ ΗΡΩΪΚΟ ΕΘΝΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Περί ακραίων ο λόγος

Στην εποχήν μας, που βιάζονται τα πάντα, επόμενον ήτο να βιασθή και η Ελληνική γλώσσα, από την οποίαν οι κακοήθεις επήραν λέξεις και τους έδωσαν την σημασίαν, που ήθελαν ή τους συνέφερε. Βεβαίως γνωρίζετε, ότι σύμπας ο πολιτικός, πνευματικός, καλλιτεχνικός κ.τ.λ. κόσμος εποδοπάτησε την Ελληνικήν γλώσσαν, αλλά τώρα θα περιορισθώ στην εκ προθέσεως διαστρέβλωσιν του νοήματος της λέξεως «ακραίος» κυρίως από τους πολιτικάντηδες.
Κατά το σύνηθες «εκ προγόνων άρχεσθαι». Οι Αρχαίοι Έλληνες απεκάλουν τους Θεούς που είχαν ναούς εις κορυφάς ορέων Ακραίους. Στην Κόρινθον ελατρεύετο η Ακραία Ήρα, είχομεν τον Ακραίον Δία, την Ακραίαν Αφροδίτην κ.τ.λ. Ακραίοι επίσης ωνομάζοντο οι εν Ακροπόλει των Αθηνών θεοί. Η λέξις απαντάται ήδη στον Όμηρον, («Ιλιάς» Ξ 297) που αναφέρει την Ήραν, η οποία έφθασε στο «Γάργαρον άκρον Ίδης υψηλής» δηλαδή (αν και δεν χρειάζεται μετάφρασις) στο Γάργαρον άκρον-κορυφήν-της υψηλής Ίδης.
Εκ του άκρου (ύψιστον) προήλθον η «ακρότης» που κατά τον Αριστοτέλην αποτελεί: «το άριστον και το ευ» («Ηθικά Νικομάχεια» 1107). Η ακρότης εταυτίζετο με την μεγίστην έντασιν ή την μεγίστην δυναμικότητα. Τα ακραία που είναι σημεία, όρια κ.τ.λ. (Ιωνικώς ακρέα) και ο ακραίος, ο οποίος από ύψιστος κατά νεολογισμόν αποτελεί κατηγορίαν, που εδημιούργησαν οι πολιτικάντηδες και κατά κόρον εχρησιμοποίησε ο κ. Καραμανλής, εναντίον αντιπάλων του, που δεν ηδύνατο να αντιμετωπίση με πολιτικόν λόγον.
Συχνώς ακούγεται στον πολιτικόν λόγον να αποκαλούν κάποιον «ακραίον». Και αυτός ο χαρακτηρισμός θεωρείται μειονέκτημα, ελάττωμα.
Το «ακραίος» εξαπολύεται από πολλούς εις βάρος άλλων, δίχως ποτέ να έχουν εξετάσει τι πραγματικώς σημαίνει η λέξις και διατί είναι επιλήψιμο το να είσαι ακραίος.
Η σημασιολογία της εννοίας του ακραίου ορίζει, ότι ο ακραίος δεν είναι ούτε καλός, ούτε κακός. Εξαρτάται στο τι είναι ακραίος. Επί παραδείγματι, όταν λέγουν «χαίρει άκρας υγιείας». Αυτό είναι κακόν; Φυσικά όχι. Απεναντίας είναι επιθυμητόν.
Το άκρον από μόνον του δεν είναι ούτε θετικόν, ούτε αρνητικόν. Ενίοτε μάλιστα είναι ουδέτερον ουσιαστικόν π.χ. το άκρον της πόλεως, τα άκρα του σώματος.
Επανειλημμένως υπέστην την επίθεσιν να με αποκαλούν ακραίον. Σχετικώς επισημαίνουν ή με καταγγέλλουν, ότι έχω ακραίας ιδέας ή απόψεις. Η ιδεολογία μου υποστηρίζουν είναι των άκρων. Συνήθως δεν απαντώ εις ανοησίας. Μερικοί όμως είναι καλόπιστοι. Πρόκειται δια τους χρησίμους ηλιθίους του λαουτζίκου, που τόσο τους χρειάζεται η πλουτοδημοκρατία.
Το άκρον σημαίνει το ανώτατον σημείον. Ο ειλικρινής, ο έντιμος, ο ηθικός, ο δίκαιος, ο γενναίος, ο λογικός κ.τ.λ. όταν αποκτήση αυτάς τας ιδιότητας, στο άκρον και αν θέλετε στον ακρότατον βαθμόν εύγε του. Η βελτίωσις του ανθρώπου γίνεται οσάκις επιδιώκει την ακραίαν πραγματοποίησιν των αρετών. Η βελτίωσις της κοινωνίας, δεν γίνεται, εάν τα μέλη της είναι ολίγον δίκαια ή ολίγον ηθικά κ.τ.λ. ούτε αν έχουν μεσαίαν ειλικρίνειαν ή μεσαίαν γενναιότητα κ.τ.λ. Αι κοινωνίαι βελτιούνται όταν επιδιώκουν το υπέρτατον άκρον (έπακρον) των ανθρωπίνων αρετών.
Προσέξατε την ιστορίαν και τον πολιτισμόν. Ποίοι έγραψαν ιστορίαν; Οι μεσαίοι ή οι ακραίοι; Ο Μ. Αλέξανδρος π.χ. ήτο μεσαίος ή ακραίος; Στον πολιτισμόν ποίοι π.χ. ανέπτυξαν τας τέχνας; Οι μεσαίοι ή οι ακραίοι; Ο Μπετόβεν ήτο μεσαίος μουσουργός ή ακραίος; Ο Σοφοκλής υπήρξε μεσαίος τραγικός ή ακραίος; Ο υπερθετικός βαθμός, που διακρίνει τους εξέχοντας, τους υπερέχοντας είναι ο ακραίος, ο ακρότατος. Δια να επαινέσωμεν κάποιον δεν λέγομεν απλώς είναι δίκαιος, αλλά δικαιότατος, δηλαδή ακραίος στην δικαιοσύνην ή δεν λέγομεν απλώς γενναίος, αλλά γενναιότατος, δηλαδή ακραίος στην γενναιότητα κ.τ.λ.
Εν πάση περιπτώσει κάποτε πρέπει να μάθουν, ότι άκρα και μέσα υπάρχουν εις υλικά πράγματα κι' όχι εις ιδέας. Αι ιδέαι είναι έτσι ή αλλοιώς. Εις αυτάς δεν υπάρχουν άκρα και μέσα. Όλα εξαρτώνται από το ουσιαστικό, που χαρακτηρίζεται άκρον π.χ. η αγάπη προς την πατρίδα, η πίστις στο Θεό, ο ηρωϊσμός κ.τ.λ. είναι ή δεν είναι. Μεταξύ του είναι και του δεν είναι διδάσκει η λογική επιστήμη δεν υπάρχει κάτι άλλο. Πρόκειται περί της γνωστής λογικής αρχής του αποκλειομένου τρίτου π.χ. ο Άρης κατοικείται ή δεν κατοικείται, η γυνή είναι έγκυος ή δεν είναι έγκυος.
Εν τούτοις γίνεται συχνώς η χρήσις του όρου ακραίος, που όπως διευκρινίσαμεν ο όρος αυτός από μόνος του δεν είναι ούτε καλός, ούτε κακός, αλλ' εξαρτάται από το ουσιαστικό, που χαρακτηρίζει. Την αλήθειαν αυτήν αποσιωπούν ή σκοπίμως παραμερίζουν οι διάφοροι δημοκόποι, οι οποίοι επειδή δεν μπορούν να σε αντιμετωπίσουν με στοιχεία ή επιχειρήματα σε αποκαλούν ακραίο. Δεν αντικρούουν όσα ισχυρίζεσαι, όσα αποδεικνύεις εις μίαν συζήτησιν, αλλά εκτοξεύουν, ότι είσαι ακραίος και αυτοϊκανοποιούνται και εξ αυτής της πλευράς.
Εν τω μεταξύ η υπόθεσις κατήντησε παράλογος. Έτσι επί των ημερών μας ακούομεν τρελλά πράγματα π.χ. είσαι εθνικιστής, θρησκευόμενος, φυσιολογικός, άρα είσαι ακραίος. Είσαι κομμουνιστής, άθεος, κίναιδος άρα είσαι προοδευτικός. Μία λεσβία κι' ένας κίναιδος (πούστης) γίνονται αποδεκτοί από τα ΜΜΕ, ενώ ένας πατριώτης όχι, διότι είναι ακραίος!
Βεβαίως ο όρος ακραίος χρησιμοποιείται ως δικαιολογία. Δεν σε θέλουν να λάβης μέρος εις μίαν συζήτησιν, διότι φοβούνται, ότι θα επικρατήσης και σε αποφεύγουν λέγοντες: «ποιός ο δείνα; Όχι επειδή είναι ακραίος». Ή δεν σε θέλουν εις μίαν πολιτικήν συνεργασίαν, διότι θέλουν το δικόν τους, τότε σε αποκλείουν λέγοντες: «Ποιός ο δείνα, όχι, επειδή θα μας πούνε ότι έχουμε μαζί μας ακραίους».
Κατ' αυτόν τον τρόπον ο χαρακτηρισμός ακραίος διευκολύνει πολλούς εις πολλά.
Η πραγματικότης πάντως δεν αλλάζει. Εμείς στα θέματα εθνικών αξιών και στην Ιδέαν της Ελλάδος είμεθα και θα παραμείνωμεν ακραίοι.

Γεγονός ο ιερός ναός Αγ.Γεωργίου στο Βίτσι

Την Τρίτη 13 Οκτωβρίου (που ήταν και η 105η επέτειος από την θυσία του μακεδονομάχου Παύλου Μελά) τοποθετήθηκε ο ιερός ναός του Αγίου Γεωργίου του Ελευθερωτή στο Βίτσι. Τα θεμέλια είχαν ήδη ολοκληρωθεί στα τέλη Αυγούστου, αλλά η μεταφορά του προκατασκευασμένου ναού 80 τόνων και 40 τετραγωνικών (ειδικών προδιαγραφών για τις ειδικές καιρικές συνθήκες του τόπου) αποτέλεσε έναν άθλο.

Η υπερκομματική πρωτοβουλία αποστράτων και πολιτών που εξόρμησε και συγκεντρώνει τις απαραίτητες δωρεές με τα θεωρημένα μπλοκ της επιτροπής (το εν λόγω ποσό που αναγράφεται στην απόδειξη εκπίπτει από το φόρο εισοδήματος) και έχει την υποχρέωση μέχρι τα Χριστούγεννα να εξοφλήσει τον κατασκευαστή κατάφερε ήδη να καλύψει το μεγαλύτερο μέρος της δαπάνης και απομένουν 13.500 ευρώ, ώστε να ολοκληρωθεί αυτή η φάση του έργου (η επόμενη φάση είναι η ανάπλαση του περιβάλλοντα χώρου).

Οι εθελοντές αυτοί, που είναι εξουσιοδοτημένοι από την Ιερά Μητρόπολη Καστοριάς, είναι: οι συμμετέχοντες στις πολεμικές επιχειρήσεις στη περιοχή Γράμμου-Βίτσι, Αντωνακέας Ιωάννης και Μπίκος Δημήτριος (αντιστράτηγοι ε.α.), τα μέλη του Δ.Σ. της Ενώσεως Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού (ΕΑΑΣ), Επιτήδειος Γεώργιος (αντιστράτηγος), Μπουϊκίδης Ελευθέριος (αντισυνταγματάρχης), Παπακωνσταντίνου Κων/νος (αντιστράτηγος χωροφυλακής), Τοτονίδης Νικόλαος (ανθυπολοχαγός), καθώς και οι απόστρατοι αξιωματικοί Βράϊλας Γεώργιος (αντιστράτηγος), Καρασάββας Ιωάννης (αντισυνταγματάρχης), Κοτίνης Κωνσταντίνος (ταξίαρχος), Μαυροδόπουλος Παντελής (αντιστράτηγος, Πρόεδρος Τάξεως 1969 Πυροβολικού), Σταματόπουλος Σπυρίδωνας (συνταγματάρχης), Φραντζεσκάκης Ελευθέριος (αντιστράτηγος), Χρήστου Πέτρος (συνταγματάρχης) και οι πολίτες Νικολάου Χαράλαμπος (καταδρομέας έφεδρος ανθυπολοχαγός, δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω) και Γιαννάκενας Ιωάννης (εκδότης).

Παρακαλούνται όσοι πατριώτες θέλουν να συμβάλλουν στην ιερή και εθνική αυτή πρωτοβουλία να επικοινωνήσουν στα τηλέφωνα 210-6440021 και 6944-574645 (Ι.Γιαννάκενας), 6976-202637 (Ν.Τοτονίδης) ή να περάσουν από το βιβλιοπωλείο «Η Αλληλεγγύη των Φίλων» (Χαριλάου Τρικούπη 14 & Ακαδημίας, Αθήνα). Επίσης στους τραπεζικούς λογαριασμούς, στο όνομα της Ερανικής Επιτροπής: Γενική Τράπεζα 9800559223-2, Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο 00088966767-5.

Αγαπητοί φίλοι, τιμήσετε μαζί μας την ιερή μνήμη όλων εκείνων που έδωσαν την ζωή τους το 1946-49, για να μείνουμε εμείς ελεύθεροι και η Πατρίδα μας ακέραια.

Δημοψήφισμα για τους μιναρέδες στην Ελβετία

του Παναγιώτη Δούμα




* Πρωτοβουλία κατά των μιναρέδων

Στην Ελβετία των 7.739.100 κατοίκων ζουν σήμερα πάνω από 300.000 μουσουλμάνοι. Εκτός από τους 160 χώρους προσευχής που χρησιμοποιούν οι μουσουλμάνοι σε βοηθητικούς χώρους ιδιωτικών οικημάτων, υπάρχουν και 3 τζαμιά με μιναρέ. Ένα βρίσκεται στην Ζυρίχη, ένα στην Γενεύη και ένα στο Βίντερτουρ.

Η αφορμή

Το 2006, κατετέθησαν στην ελβετική πολιτεία αιτήματα για την ανέγερση μιναρέδων σε υπάρχοντες χώρους προσευχής 3 ελβετικών περιφερειών, ενώ δρομολογήθηκαν τα σχέδια για την ανέγερση του Ισλαμικού Κέντρου της Βέρνης, το οποίο θα ήταν το μεγαλύτερο κέντρο για μουσουλμάνους στην Ευρώπη. Οι εξελίξεις αυτές προκάλεσαν έντονες αντιδράσεις στην ελβετική κοινωνία, αλλά και την πολιτική σκηνή της χώρας.

Η κύρια αφορμή για τις αντιδράσεις προέκυψε όταν ο «Τουρκικός Πολιτιστικός Σύλλογος» στην πόλη Βάνγκεν του Όλτεν, ο οποίος είχε καταθέσει αίτηση για άδεια ανεγέρσεως μιναρέ στο κτίριο-τζαμί του, τοποθέτησε μπροστά στο οίκημα τέσσερις ιστούς με σημαίες. Μία ελβετική, μία τουρκική, μία του καντονιού και ... μία σημαία με έναν γκρίζο λύκο. Αυτό προκάλεσε αρχικά την ανησυχία ότι ο σύλλογος αυτός είχε σχέσεις με περιθωριακές οργανώσεις της Τουρκίας και συγκεκριμένα με αυτήν των «Γκρίζων Λύκων».

Το αίτημα, ωστόσο, απερρίφθη με καθαρά πολεοδομικά κριτήρια, απόφαση για την οποία οι Τούρκοι κατέθεσαν ένσταση. Η ένσταση έγινε δεκτή και εδόθη άδεια στον Σύλλογο να αναγείρει μιναρέ ύψους έξι μέτρων στο κτίριο της έδρας του. Η κοινότητα των κατοίκων του Βάνγκεν κατέθεσε έγγραφη καταγγελία στα διοικητικά δικαστήρια του καντονιού, η οποία δεν έγινε δεκτή και εν συνεχεία προσέφυγε στο ανώτατο δικαστήριο της Ελβετίας, το οποίο επίσης δεν δέχθηκε τις αντιρρήσεις της με απόφασή του την 4η Ιουλίου του 2007. Έτσι, στις αρχές Σεπτεμβρίου του 2007 τα μέλη του Δ.Σ. του Τουρκικού Συλλόγου, πανηγύρισαν τηλεοπτικά στο δελτίο ειδήσεων του ελβετικού κρατικού καναλιού, την έναρξη των εργασιών της ανεγέρσεως του μιναρέ, οι οποίες ολοκληρώθηκαν τον περασμένο Ιανουάριο.

Αντίστοιχες ενέργειες έγιναν από ισλαμικές κοινότητες και σε άλλες περιοχές της Ελβετίας, οι οποίες, ωστόσο, απετράπησαν μετά από τις ενέργειες των κατοίκων. Την ίδια τύχη είχε και το «Ισλαμικό Κέντρο» της Βέρνης. Η οικοδόμησή του απερρίφθη από την πόλη της Βέρνης, επειδή στην περιοχή στην οποία οι μουσουλμάνοι ήθελαν να κτίσουν το αξίας 50 εκ. ευρώ ισλαμικό κέντρο με καταστήματα, ξενοδοχείο 4 αστέρων, μουσείο και τζαμί με μιναρέ, δεν υπήρχε επάρκεια σε θέσεις σταθμεύσεως.

Η Πρωτοβουλία

Οι όποιες κατά τόπους προσπάθειες για την απαγόρευση ανεγέρσεως μιναρέδων έδειχναν να είναι μικρού βεληνεκούς μέχρι που το ζήτημα πολιτικοποιήθηκε από το «Ελβετικό Λαϊκό Κόμμα» (SVP) και αναδείχθηκε μέσα από τα ΜΜΕ. Τον Σεπτέμβριο του 2006, το συντηρητικό αυτό κόμμα ξεκίνησε μία κοινοβουλευτική Πρωτοβουλία για την απαγόρευση ανεγέρσεως μιναρέδων στο καντόνι της Ζυρίχης. Στην προσπάθεια αυτή είχε την στήριξη και άλλων δύο κομμάτων, των «Ελβετών Δημοκρατών» (SD) και της «Ομοσπονδιακής Δημοκρατικής Ενώσεως» (EDU). Έτσι επετεύχθη, προσωρινά δυστυχώς, με ισχνή πλειοψηφία η απαγόρευση στην Ζυρίχη, η οποία καταργήθηκε το 2008, με την απώλεια της απαιτουμένης πλειοψηφίας.

Την Πρωτομαγιά του 2007 ιδρύθηκε επισήμως η «Ομοσπονδιακή Λαϊκή Πρωτοβουλία», η οποία αποσκοπεί στην απόρριψη της ανεγέρσεως μιναρέδων. Η Πρωτοβουλία αυτή περιλαμβάνει στην διοικητική επιτροπή της 14 μέλη του SVP και δύο της EDU. Μέχρι τις 8 Ιουλίου του 2008, η Πρωτοβουλία είχε συγκεντρώσει 113.540 υπογραφές, τις οποίες κατέθεσε στην Ομοσπονδιακή Καγκελαρία, η οποία με την σειρά της ανακοίνωσε την συγκέντρωση ικανού αριθμού υπογραφών για την διενέργεια δημοψηφίσματος, το οποίο θα λάβει χώρα την 29η Νοεμβρίου του 2009.

Κατόπιν αυτού η Πρωτοβουλία απαιτεί να προστεθεί μία τρίτη παράγραφος στο άρθρο 72 του ελβετικού συντάγματος που αφορά στις σχέσεις κράτους-εκκλησίας, η οποία θα ορίζει ρητώς ότι απαγορεύεται η ανέγερση μιναρέδων. Έκτοτε, τα αιτήματα για την ανέγερση μιναρέδων εκκρεμούν. Νωρίτερα, η επιτροπή της Πρωτοβουλίας είχε προσπαθήσει να συμπεριλάβει και άλλα στοιχεία στο αίτημά της. Έτσι, τον Νοέμβριο του 2006 είχε ανακοινωθεί ότι «το δημοψήφισμα πρέπει να εξασφαλίσει την κατ’ αρχήν αποτροπή των δια της βίας γάμων, της αυτοδικίας, της μη-αναγνωρίσεως του κρατικού μονοπωλίου στην βία, καθώς και τις ανισότητες μεταξύ των δύο φίλων, όπως αυτές εμφανίζονται στην εξαίρεση κοριτσιών από την υποχρεωτική φοίτηση σε σχολεία».

Καυγάς για μία αφίσα

Η καμπάνια που έχει ξεκινήσει για το δημοψήφισμα έχει οδηγήσει σε περαιτέρω διαφωνίες. Αφορμή, μία αφίσα της Πρωτοβουλίας, η οποία απαγορεύθηκε λόγω υποτιθεμένου «ρατσισμού» από το καντόνι της Πόλεως της Βασιλείας. Την ίδια ώρα, κι άλλες πόλεις, όπως η Ζυρίχη, το Βίντερτουρ και η Λουκέρνη συζητούν μία αντίστοιχη απαγόρευση. Σύμφωνα με πληροφορίες που δημοσιεύθηκαν στο ελβετικό περιοδικό «Die Weltwoche», μεγάλοι εκδοτικοί οργανισμοί της Ελβετίας έχουν ήδη απορρίψει διαφημίσεις της Πρωτοβουλίας. Σε ανακοίνωσή της στις 6 Οκτωβρίου η Πρωτοβουλία αναρωτιέται αν αυτό είναι αποτέλεσμα απειλών από ισλαμικούς κύκλους και δηλώνει ότι θα προσφύγει στα ποινικά δικαστήρια για όλες τις περιπτώσεις λογοκρισίας της.

Ακόμη και το ελεγχόμενο από ισλαμικά κράτη «Συμβούλιο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα» του ΟΗΕ έχει καταγγείλει τις αφίσες της Πρωτοβουλίας και έχει επικρίνει έντονα την Ελβετία. Εκπρόσωπος αυτού του οργάνου δήλωσε «αγανακτισμένος» για λογαριασμό του συνόλου της Παγκοσμίου Κοινότητος και χαρακτήρισε τις αφίσες «τρομακτικές». Ένα άλλο μέλος του Συμβουλίου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα χαρακτήρισε την Πρωτοβουλία ως αντισυνταγματική, αφού υποτίθεται ότι αντιτίθεται στα ανθρώπινα δικαιώματα, και δήλωσε ότι θα έπρεπε να τεθεί εκτός νόμου από το ελβετικό κράτος.

Ένα κατ’ εξοχήν πολιτικό ζήτημα

Από την στιγμή που το ζήτημα πολιτικοποιήθηκε, παρ’ ότι η Πρωτοβουλία βρίσκεται μονίμως στο επίκεντρο της επικαιρότητος δεν παύει να είναι δέκτης δριμύτατων επιθέσεων. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που υποστήριξαν ότι η όλη Πρωτοβουλία αποτελούσε προεκλογικό τέχνασμα του Λαϊκού Κόμματος εν’ όψει των εκλογών του 2007. Ωστόσο, οι εξελίξεις απέδειξαν ότι το ζήτημα δεν αφορούσε απλά τις εκλογές, αλλά πήρε μεγάλη έκταση και μάλιστα αποτέλεσε αντικείμενο συζητήσεων όχι μόνο σε εθνικό αλλά και διεθνές επίπεδο.

Η κόντρα για τους μιναρέδες στην Ελβετία μοιάζει πολύ με την αντιπαράθεση που υπήρξε σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Γαλλία και η Γερμανία, για την μαντίλα. Και οι δύο περιπτώσεις αποτελούν προϊόντα του ζητήματος προσαρμογής ή όχι μεταναστών και δη ισλαμικού θρησκεύματος στις δυτικές κοινωνίες. Οι «αντίπαλοι του μιναρέ» ισχυρίζονται ότι η ανέγερση μιναρέδων ως συμβολισμός ισχυροποιεί την συνοχή των μουσουλμάνων και αποτρέπει την προσαρμογή τους στην ελβετική κοινωνία, προωθώντας μία εν μέρει ήδη υπάρχουσα παράλληλη κοινωνία, στην οποία το ισλαμικό δίκαιο υπερέχει του ελβετικού. Το αν εν τέλει θα μπορέσει να ολοκληρωθεί η διαμόρφωση αυτής της παράλληλης κοινωνίας στην Ελβετία θα φανεί εν πολλοίς μέσα από το δημοψήφισμα της 29ης Νοεμβρίου.

Όσο για την λογοκρισία που υφίσταται η Πρωτοβουλία από τα ΜΜΕ μας παραπέμπει σε όσα υπέστη προ διετίας ο Γκέερτ Βίλντερς για την διαδικτυακή ταινία «Φίτνα», όταν ο βρετανικός εξυπηρετητής, στον οποίο είχε αναρτηθεί η ταινία, αναγκάστηκε να την αποσύρει ύστερα από σειρά απειλών που δέχθηκε από φανατικούς ισλαμιστές.

Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με τους παράγοντες της Πρωτοβουλίας, ο μιναρές είναι θρησκευτικό και πολιτικό σύμβολο ισχύος του Ισλάμ, που εντυπώνει μία θρησκευτική υπερίσχυση επί κάθε άλλης θρησκείας. Αυτό, λένε τα στελέχη της, είναι αντιδημοκρατικό και θέτει σε κίνδυνο την θρησκευτική ελευθερία στην Ελβετία. Ο μιναρές υπάρχει για να χρησιμοποιείται από τον μουεζίνη, ο οποίος από μεγάλο ύψος καλεί σε προσευχή τους πιστούς. Όποιος με βάση την θρησκευτική ελευθερία επιτρέπει να ανέγερση ενός μιναρέ, αυτομάτως θα πρέπει να επιτρέψει και την χρήση του από μουεζίνη για τον ίδιο λόγο που επιτρέπεται η χρήση σημάντρων στα καμπαναριά των εκκλησιών.

Η Πρωτοβουλία δεν διακρίνει κάποιον περιορισμό της θρησκευτικής ελευθερίας με την απαγόρευση των μιναρέδων, όπως διακηρύσσουν οι αντίπαλοί της. Οι μιναρέδες δεν είναι απαραίτητοι για την άσκηση της θρησκευτικής πίστεως από τους μουσουλμάνους. Αυτό αποδεικνύεται και από την μέχρι σήμερα λειτουργία στην Ελβετία 160 τζαμιών, εκ των οποίων μόνον τρία έχουν μιναρέ. Το αίτημα ενισχύεται και από το γεγονός ότι και άλλες θρησκείες περιορίζονται αναλόγως στην Ελβετία, όπως για παράδειγμα η ιουδαϊκή, στους πιστούς της οποίας απαγορεύτηκε το 1893, και πάλι με δημοψήφισμα (60%), η τελετή της σφαγής ζώων (συνήθως αμνών) με τον παραδοσιακό τρόπο. Συν τοις άλλοις, έχουν αφαιρεθεί όλοι οι καθολικοί σταυροί από δημόσια κτίρια της Ελβετίας για να μην προσβάλλονται οι αλλόθρησκοι.

Ως εκ τούτου, η απαγόρευση των μιναρέδων ενισχύει την επιθυμούμενη προσαρμογή και γίνεται αντιληπτό στις θρησκευτικές μειονότητες ότι πρέπει να κοπιάσουν για την προσαρμογή τους στην ελβετική κουλτούρα. Αξίζει να σημειωθεί ότι παρά την κινητοποίηση πολλών εχθρών της Πρωτοβουλίας, το ελβετικό «Συμβούλιο της Επικρατείας» δεν διέκρινε στο αίτημα της Πρωτοβουλίας κάποια προσβολή ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

«Γράμμος- Βίτσι» και «Ελένη» απαντούν στον Βούλγαρη

Bγαίνει αυτήν την εβδομάδα στους κινηματογράφους η τελευταία ταινία του Παντελή Βούλγαρη «Ψυχή Βαθιά», η ιστορία δύο αδελφών που πολεμούν σε διαφορετικά στρατόπεδα στην διάρκεια του Συμμοριτοπόλεμου. Εμείς όμως αποφασίσαμε να παρουσιάσουμε δύο ταινίες που δείχνουν την εθνική άποψη για εκείνη την κρίσιμη περίοδο.

Η «Ελένη» του Γκατζογιάννη
Η «Ελένη» του Πήτερ Γκέητς («Μπούλιτ») μεταφέρει στην οθόνη το βιβλίο του Νίκολας Γκέητζ (Γκατζογιάννης) για την προσπάθεια της μητέρας του Ελένης να σώσει αυτόν και τις αδελφές του από το παιδομάζωμα, όταν στην διάρκεια του συμμοριτοπολέμου, οι κομμουνιστές είχαν καταλάβει το Λιά, την γενέτειρά του κοντά στα αλβανικά σύνορα.
Η ταινία κάνει συνέχεια αντίθετο μοντάζ δείχνοντας αφ' ενός τις προσπάθειες του γιου της Νίκολα (Τζων Μάλκοβιτς), καθιερωμένου ελληνοαμερικανού δημοσιογράφου να βρει στην Ελλάδα, τον φονιά της μητέρας του, 30 χρονιά μετά. Αφ' ετέρου την ζωή της πτωχής, παραδοσιακής Ελένης (Κέητ Νέλλιγκαν) που ο άνδρας της έχει φύγει στην Αμερική και μαζεύει λεφτά για να τους καλέσει κοντά του.
Παρόλο που είναι φανερό ότι η Ελένη ανήκει στην Δεξιά, η ίδια μένει μακριά από την πολιτική και σώζει τον Σπύρο, ξάδελφο της αριστερής φίλης της Κατίνας (η βραβευμένη με Όσκαρ Β! ρόλου νάνος ηθοποιός Λίντα Χάντ). Όμως αυτή η φιλανθρωπία δεν αναγνωρίζεται από τον Σπύρο, όταν επιστρέφει στο χωριό ως καπετάνιος του «Δημοκρατικού Στρατού». Αντίθετα, θα απαιτήσει από την Ελένη να δώσει την μεγάλη της κόρη στον Δημοκρατικό Στρατό. Τότε σε μια μαρτυρική σκηνή που σε κάνει να ανατριχιάσεις, η Ελένη καίει με πυρωμένο σίδερο το πόδι της κόρης της για να μην την πάρουν οι μπολσεβίκοι.
Στην δεύτερη σημαντική σκηνή της ταινίας, ο Κατής, ο πολιτικός υπεύθυνος του Δημοκρατικού Στρατού της περιοχής, θα δελεάσει με φρέσκο ψωμί και μαρμελάδα τα πεινασμένα παιδιά και τις μανάδες τους για να τα παραδώσουν στο παιδομάζωμα, τμε προορισμότην Αλβανία και την Τσεχοσλοβακία. Τότε είναι που αντιδρά η Κατίνα στον χωρισμό μανάδων και παιδιών και την διάλυση των οικογενειών. Όπως θα περίμενε κανείς, η Κατίνα βασανίζεται και εκτελείται. Την ίδια μοίρα θα έχει και η Ελένη, όταν φυγαδεύσει τον Νίκο της μαζί με άλλα παιδιά.
Περισσότερο από τα εγκλήματα των αριστερών, η ταινία δείχνει τον ιερό δεσμό μάνας και γιου, ο οποίος στο τέλος αποφασίζει να μην γίνει ο τιμωρός και εκδικητής του Κατή.

Το επικό «Γράμμος - Βίτσι» του Ηλία Μαχαίρα
Από την άλλη, το «Γράμμος -Βίτσι» του 1972, σε σκηνοθεσία του Ηλία Μαχαίρα δείχνει τον αριστερό Κάιν μιας οικογένειας εθνικοφρόνων. Κατά την διάρκεια της υποχώρησης των Γερμανών, ο Χρήστος Ρούσσης, αντάρτης του ΕΑΜ, σώζεται από το εκτελεστικό απόσπασμα από τον Σταμάτη, που παριστάνει τον συνεργάτη των Γερμανών για να σώζει πατριώτες. Αυτόν τον άνθρωπο που του έσωσε την ζωή, ο Χρήστος θα τον κατηγορήσει για προδότη, ενώ δεν θα διστάσει να απειλήσει με το όπλο του και την ίδια την μάνα του.
Η ταινία μπορεί να αποκαλείται «Γράμμος -Βίτσι», αλλά δείχνει όλη την κομμουνιστική επιβολή από την Απελευθέρωση μέχρι το 1949, με καλύτερη επική σκηνή, αυτή της μάχης του Μακρυγιάννη, του Ελληνικού Αλκαθάρ.
Εντύπωση προκαλεί η σκηνή όπου ο Άρης Βελουχιώτης βγάζει το πιστόλι του και απειλεί «Ας τολμήσει κανείς να μην ανέβει (στο βουνό) και θα μιλήσει αυτό. Όλοι ξέρουν την γλώσσα του .... Θα τους σαρώσουμε όλους και τους εχθρούς και τους φασίστες». Όμως η καλύτερη σκηνή είναι αυτή του στρατοδικείου, όπου ο Χρήστος ως δικαστής πρέπει να δικάσει τον Μανώλη, τον φίλο της αδελφής του, αλλά και τον ίδιο τον αδελφό του. Υπ' όψιν ότι υπάρχει προαποφασισμένη ετυμηγορία και «οργισμένο» πλήθος που ζητά το θάνατο των «προδοτών του λαού».
Ο πρώτος, αρνούμενος να δικαστεί από μια ληστοσυμμορία αρπάζει το πιστόλι ενός συμμορίτη και σκοτώνει τον Ρώσσο κομμουνιστή που συμμετέχει στο στρατοδικείο, για να πέσει μετά από τα κόκκινα πυρά. Ο Γιώργος καλεί τον αδελφό του να μην γίνει Κάιν, πράγμα που δυστυχώς δεν γίνεται, ακόμα και μετά την εμφάνιση της μάνας (Ιβύα Λιβυκού). Στην τελευταία σκηνή θα αμφισβητήσει την ιδεολογία του για να επέμβει ο κλασσικός αριστερός διανοούμενος για να του υπενθυμίσει ότι ο πολιτικός αγώνας στέκεται πάνω από την οικογένεια.
Υπ' όψιν ότι όταν την ανοιξη το «Γράμμος- Βίτσι» ενώ παιζόταν από τον Δημοτικό Σταθμό Θεσσαλονίκης, διακόπηκε η προβολή του, κατόπιν παρέμβασης του ΚΚΕ.

Ελένη - Νίκος Γκατζογιάννης

Αυτό είναι το ΚΚΕ.Για να μαθαίνουν οι νεότεροι.Τα πραγματικά γεγονότα του συμμοριτοπόλεμου.

Πολεμήθηκε από τη μεγαλύτερη μερίδα του τύπου στην Ελλάδα και αγαπήθηκε από την πλειοψηφία του τύπου στο εξωτερικό.

Στις 28 Αυγούστου 1948 η Ελένη Γκατζογιάννη σαρανταενός ετών με την γυναικαδέλφη της Αλέξω πενήνταέξι ετών τουφεκίσθησαν από τους κομμουνιστές από το ανταρτοδικείο, με την κατηγορία ότι ''κατέστρωσε την απόδραση από το χωριό τεσσάρων παιδιών της (καθώς και της μάνας της, της αδελφής της) και της ανιψιάς της'' για να γλυτώσουν από το παιδομάζωμα των κομμουνιστών.

Γυρίστηκε και ταινία η οποία προβλήθηκε μόνο για λίγες ημέρες στην Ελλάδα αλλά λόγω 'δημοκρατικών' απειλών , βομβιστικών επιθέσεων και προπηλακισμών των θεατών από τους οργανωμένους οπαδούς του ΚΚΕ τελικώς η προβολή της διεκόπη.
Το γύρισμα των κυρίων σκηνών του έργου στο χωριό Λιά της Ηπείρου, όπου διεδραματίσθησαν τα δραματικά γεγονότα της εκτελέσεως της μητέρας του Ελένης και της Θείας του Αλέξως από τους κομμουνιστές, που περιγράφονται στο βιβλίο ''Ελένη'' του Νίκου Γκατζογιάννη,απηγορεύθη υπό της κυβερνήσεως του ΠΑΣΟΚ, εν ονόματι της επιλεκτικής λήθης.

Σημείωμα του συγγραφέα:..........


Ο κόσμος όπου έζησε και πέθανε η Ελένη αναπλάστηκε στο βιβλίο αυτό όχι μόνον από τις δικές μου αναμνήσεις και των αδερφάδων μου, αλλά και από τις θύμησες πάμπολλων ανθρώπων που ζουν τώρα σκορπισμένοι σε καμιά δεκαριά χώρες. Όλα τα ονόματα, οι τόποι και οι ημερομηνίες είναι πραγματικά. Κάθε περιστατικό που περιγράφεται στο βιβλίο και που δεν το είδα με τα μάτια μου μου το έχουν περιγράψει τουλάχιστον δύο μάρτυρες με τους οποίους μίλησα χωριστά. Όλες οι συνομιλίες έχουν μαγνητοφωνηθεί — κρυφά στην περίπτωση δύστροπων μαρτύρων. Οι απομαγνητοφωνημένες συνομιλίες και τα ντοκουμέντα που συγκέντρωσα — εφημερίδες, ημερολόγια, επιστολές, στρατιωτικές εκθέσεις, φωτογραφίες, χάρτες επιχειρήσεων — γεμίζουν ένα τοίχο με φακέλους στο σπίτι μου.»

»»»» Ελένη - Νίκος Γκατζογιάννης

Τέταρτη 28 Οκτωβρίου 2009,ωρά 20:30μ.μ

Eκδήλωση για την Ελλάδα και την
Μακεδονία,στο άγαλμα του στρατηλάτη-εκπολιτιστή
Μεγάλου Αλεξάνδρου,στην παραλία της Θεσσαλονίκης.
Εορτάζουμε το ΟΧΙ του 1940.ΟΧΙ στην παράδοση του ονόματος
της Μακεδονίας,ΟΧΙ σε όσους επιβουλεύονται την Ελλάδα μας.
Χρέος μας στο αίμα των ηρώων Μεγάλου Αλεξάνδρου και Παύλου
Μελά,η παρουσία μας στην εκδήλωση.

OXI στην παράδοση του ονόματος της Μακεδονίας

ΟΧΙ στην κατάργηση του υπουργείου Μακεδονίας-Θράκης

για Εθνικούς λόγους.

ΟΧΙ στην εκμετάλλευση του Ελληνικού λαού

Δημιουργικός Ελληνισμός-Πανελλήνια Ένωσης

Θρακομακεδονικού Ελληνισμού Μακεδονίας

Η ΠΡΩΤΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΡΕΙΝΗ ΤΑΞΙΑΡΧΙΑ ΠΟΛΕΜΑΕΙ ΣΤΟ ΕΛ ΑΛΑΜΕΪΝ

ΤΕΣΣΕΡΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΤΑΓΜΑΤΑ ΚΑΤΑΔΙΩΚΟΥΝ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΜΑΧΗΣ ΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ

23 Οκτωβρίου 1942: Μάχη του Ελ Αλαμέιν και η συμμετοχή της Ι Ελληνικής Ορεινής Ταξιαρχίας. Εκδηλώνεται η επίθεση των Συμμάχων, υπό τον Άγγλο Στρατάρχη Μοντγκόμερυ, κατά των Γερμανών και Ιταλών στην οχυρωμένη τοποθεσία Ελ Αλαμέιν στη Βόρεια Αφρική. Στην επίθεση συμμετέχει και η Ι Ελληνική Ορεινή Ταξιαρχία (3 τάγματα Πεζικού και ένα σύνταγμα Πυροβολικού), υπό τον Συνταγματάρχη Παυσανία Κατσώτα, στην περιοχή Άγκαρ Ναγίλ, στο πλαίσιο της 50ής Βρετανικής Μεραρχίας. Η συμμετοχή της Ταξιαρχίας συνεχίζεται και στην καταδίωξη που ακολουθεί.

ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΠΑΛΙΩΝ ΣΥΝΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΤΟΥ ΕΝΕΚ 30 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ...

ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 7 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ ΣΤΟ "ΠΡΕΖΙΝΤΕΝΤ"
...
ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΠΑΛΙΩΝ ΕΘΝΙΚΙΣΤΩΝ ΠΟΥ ΙΣΩΣ ΔΡΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΟΝ ΕΥΡΥΤΕΡΟ ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟ ΧΩΡΟ...

Έντονο ενδιαφέρον για το έργο του Ιουλίου Έβολα

Δεκάδες φίλοι του βιβλίου γέμισαν την αίθουσα του ξενοδοχείου President, για την παρουσίαση του βιβλίου «Εξέγερση ενάντια στον σύγχρονο κόσμο» του Ιουλίου Έβολα" Ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχε η παρουσίαση του βιβλίου «Εξέγερση ενάντια στον σύγχρονο κόσμο» του Ιουλίου Έβολα, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Λόγχη. Δεκάδες φίλοι του βιβλίου γέμισαν την Τετάρτη 14 Οκτωβρίου την αίθουσα του ξενοδοχείου President, ανάμεσά τους ο βουλευτής Σερρών του ΛΑ.Ο.Σ Ηλίας Πολατίδης και παρακολούθησαν με ζωηρό ενδιαφέρον τους ομιλητές. Τον συντονισμό έκανε ο εκδότης της εφημερίδας «Ελεύθερος Κόσμος» Δημήτρης Ζαφειρόπουλος, ο οποίος και έκανε μια σύντομη εισαγωγή στο περιεχόμενο του βιβλίου και την σημασία των νοημάτων του στην εποχή μας, ενώ παράλληλα αναφέρθηκε στη σημασία της έκδοσής του στην ελληνική γλώσσα. Ο πρώτος εκ των ομιλητών, καθηγητής Χρίστος Γούδης, ανέλυσε τις φιλοσοφικές έννοιες του έργου του Έβολα, τις διαχρονικές προεκτάσεις της φιλοσοφίας του και έκανε λόγο για την αναγκαιότητα της μελέτης του Ιταλού φιλοσόφου στην εποχή μας. Δεύτερος στη σειρά έλαβε τον λόγο ο εκδότης της «Νέας Θέσης» Γιάννης Σχοινάς, ο οποίος αναφέρθηκε στην σύνδεση του φιλοσοφικού περιεχομένου του βιβλίου και γενικότερα της φιλοσοφίας του Έβολα με τις ιδέες του Εθνικισμού.
Εκ μέρους του μεταφραστή του βιβλίου Κωνσταντίνου Κίτσιου μίλησε η συνεργάτις του Γεωργία Μαρκεσίνη, η οποία παρουσίασε στο κοινό ένα αναλυτικό βιογραφικό της ζωής και της σκέψης του Ιταλού φιλοσόφου, της δομής του κορυφαίου του βιβλίου, καθώς και το πλήθος των βαθυστόχαστων φιλοσοφικών του νοημάτων τα οποία πηγάζουν από την πυθαγόρεια, νεοπλατωνική και νιτσεϊκή φιλοσοφία. Τόνισε πως είναι ευχής έργον που οι εκδόσεις Λόγχη ανέλαβαν την έκδοση του βιβλίου του κορυφαίου φιλοσόφου του 20ου αιώνα, γεγονός που αποτελεί σημαντική παρουσία στα ελληνικά γράμματα.
Τελευταίος έλαβε τον λόγο ο καθηγητής Σπύρος Σταθόπουλος, ο οποίος και καθήλωσε το ακροατήριο μιλώντας για την προσωπική του γνωριμία με τον Ιούλιο Έβολα, στα χρόνια που ήταν φοιτητής στην Ιταλία. Μίλησε για την προσωπικότητα του Ιταλού φιλοσόφου όπως εκείνος τον γνώρισε, για τους συγκλονιστικούς διαλόγους τους οποίους είχαν, για τις προσωπικές τους εμπειρίες, ενώ έκανε μια ιδιαίτερη ανάλυση του φιλοσοφικού περιεχομένου του κορυφαίου του βιβλίου, λέγοντας πως αποτελεί ένα κείμενο - σταθμό νοητικής αντίστασης για τον σύγχρονο Ευρωπαίο.

Πρόταση για άγαλμα του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου στην Θεσσαλονίκη

Το άγαλμα του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου στην Αθήνα στην πλατεία Μητροπόλεως.

Ο δημοτικός σύμβουλος του ΛΑ.Ο.Σ. στον Δήμο Θεσσαλονίκης Γιάννης Κουριαννίδης και ο τηλεοπτικός παραγωγός του τηλεοπτικού σταθμού ΕΓΝΑΤΙΑ Γιώργος Γεωργιάδης επισκέφθηκαν την Τετάρτη 21 Οκτωβρίου, τον παναγιώτατο μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Άνθιμο. Σκοπός της επίσκεψής τους ήταν η ενημέρωση του παναγιώτατου για την πρόθεση του κ. Κουριαννίδη, κατόπιν σχετικής παρότρυνσης και του κ. Γεωργιάδη, να εισηγηθεί στο επόμενο Δημοτικό Συμβούλιο την τοποθέτηση αγάλματος του Έλληνα αυτοκράτορα του Βυζαντίου, Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, στην πλατεία Αγίας Σοφίας, μπροστά ακριβώς από τον ιερό ναό της του Θεού Σοφίας.

Σύμφωνα με τον κ. Κουριαννίδη, η φυσιογνωμία της εν λόγω πλατείας αλλά και του πέριξ αυτού χώρου έχει έντονο το θρησκευτικό και εθνικό στοιχείο. Δεν είναι μόνον ο ιερός ναός που αποτελεί ένα μνημείο της Ορθοδοξίας, αλλά εκεί βρίσκεται το επιβλητικό άγαλμα του μάρτυρα μητροπολίτη Χρυσοστόμου Σμύρνης. Ακόμη, εκεί συναντούμε το μνημείο της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού, καθώς και το μαρμάρινο σύμπλεγμα του παπά, του δασκάλου και του Πόντιου μαχητή.

Το μοναδικό παράταιρο γλυπτό που υπάρχει στην περιοχή είναι αυτό που βρίσκεται ακριβώς μπροστά στην κεντρική είσοδο του ναού, καταμεσής της πλατείας, μία μοντέρνα κατασκευή του γλύπτη Μ.Τζομπανάκη, με τίτλο «Πολίτες». Το εν λόγω έργο, ασχέτως της καλλιτεχνικής αξίας του, αποτελεί παραφωνία στη συνολική φυσιογνωμία του χώρου. Ο κ. Κουριαννίδης εξέθεσε την άποψή του στον παναγιώτατο, να μεταφερθεί δηλαδή το εν λόγω άγαλμα σε άλλον χώρο (μία ιδέα θα ήταν να τοποθετηθεί έμπροσθεν του νέου δημαρχιακού μεγάρου, στην πλατεία που βρίσκεται στη συμβολή των οδών 3ης Σεπτεμβρίου, Μανώλη Ανδρόνικου και Μεγάλου Αλεξάνδρου) και στην θέση του να τοποθετηθεί το άγαλμα του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου.

Ο κ. Άνθιμος ενθουσιάστηκε με την ιδέα, την οποία υποστήριξε αμέσως. Αποκάλυψε μάλιστα, ότι υφίσταται ήδη έτοιμο άγαλμα του Έλληνα αυτοκράτορα, και μάλιστα του μεγάλου γλύπτη Παππά, του ιδίου που καλλιτέχνησε και το άγαλμα του στρατηλάτη μας Μεγάλου Αλεξάνδρου, που περιμένει κι αυτό την τοποθέτησή του, εδώ και πολλά χρόνια στην Αθήνα. Παρουσία μάλιστα των δύο επισκεπτών του, ο παναγιώτατος τηλεφώνησε στον πρόεδρο της Δημοκρατικής Αναγέννησης Στέλιο Παπαθεμελή, ο οποίος διατηρεί σχέσεις με την οικογένεια Παππά και επιβεβαίωσε την ύπαρξη του γλυπτού, ενημερώνοντάς τον παράλληλα για την πρόθεση του κ. Κουριαννίδη να εισηγηθεί την τοποθέτηση του αγάλματος στην πλατεία Αγίας Σοφίας, με την οποία ο κ. Παπαθεμελής συμφώνησε αμέσως και με ενθουσιασμό.

Η συνάντηση ολοκληρώθηκε σε κλίμα αισιοδοξίας για την αποδοχή από το Δημοτικό Συμβούλιο Θεσσαλονίκης της πρότασης του κ. Κουριαννίδη, κάτι που συγκεντρώνει ήδη, εκτός από τη στήριξη των κ.κ. Ανθίμου και Παπαθεμελή, και αυτή διαφόρων ομοσπονδιών και σωματείων του προσφυγικού Ελληνισμού.

Το ΚΚΕ αγόρασε τον τάφο των συμμοριτών στη Φλώρινα

Ε βέβαια, αυτοί δουλεύουν αλλιώς... Το ΚΚΕ, αγόρασε την έκταση όπου θάφτηκαν οι 800 κατσαπλιάδες, σλαβόφωνοι στη συντριπτική τους πλειοψηφία, οι οποίοι σκοτώθηκαν επιτιθέμενοι στη Φλώρινα τον Φεβρουάριο του 1949, στην αποτυχημένη απόπειρά τους να καταλύσουν την εθνική μας κυριαρχία στη Μακεδονία. Διαβάστε:
«Η Κεντρική Επιτροπή του Κ.Κ.Ε. με συγκίνηση ανακοινώνει στους συντρόφους, μέλη και φίλους του Κόμματος και της Κ.Ν.Ε., στους αγωνιστές και στις αγωνίστριες του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας και της Ε.Α.Μικής Αντίστασης, στον ελληνικό λαό ότι, μετά από πολύχρονες προσπάθειες, πέρασε στην ιδιοκτησία του Κ.Κ.Ε. ο χώρος, στον οποίο βρίσκεται ο κοινός τάφος των περισσότερων από 800 μαχητριών και μαχητών του Δ.Σ.Ε., τιμημένων νεκρών του στη μάχη της Φλώρινας το 1949. Είναι μια ιστορική στιγμή. Με την αγορά από το Κ.Κ.Ε. της συγκεκριμένης έκτασης έγινε δυνατό να ξεπεραστούν οι δυσκολίες που εμπόδιζαν τη διαμόρφωση του χώρου και την ανέγερση μνημείου αντάξιου της μεγάλης αυτής θυσίας. Έγινε το πρώτο βήμα για να ανταποκριθούμε στο χρέος μας - αναφέρει η ανακοίνωση - να αναδείξουμε την αιματοποτισμένη προσφορά του λαϊκού ηρωικού Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, στην άνιση μάχη που έδωσε για το δίκιο του λαού μας. Η Κ.Ε. απευθύνει κάλεσμα, πρώτα απ' όλα στους αγωνιστές της Ε.Α.Μικής Αντίστασης και του Δ.Σ.Ε., να συμβάλουν στη συγκέντρωση των απαραίτητων οικονομικών για τη διαμόρφωση του χώρου και την ανέγερση του μνημείου».

Υποκρισία
Την ίδια ώρα, κάποιοι «προοδευτικοί» του ΠΑΣΟΚ στη Φωκίδα, αντιδρούν στην ανακατασκευή του μνημείου των σφαγιασθέντων του 5/42. Για τα όσα γίνονται στη Φλώρινα, έχουν κάτι να πουν; Φυσικά όχι. Δύο μέτρα και δύο σταθμά, ή απλά σταλινισμός και απύθμενη υποκρισία; Ας τους κρίνει ο κόσμος.

ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ Ο ΣΤΡΑΤΟΣ ΜΑΣ ΠΕΤΑΕΙ ΚΑΙ ΣΤΟ ΜΕΤΩΠΟ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ

ΣΤΙΣ 21 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ΤΟΥ 1912 Η ΣΤΡΑΤΙΑ ΗΠΕΙΡΟΥ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΝΕΙ ΤΗΝ ΠΡΕΒΕΖΑ

Ο ελληνικός στρατός Ηπείρου (Απόσπασμα Ταγματάρχη Σπηλιάδη) απελευθερώνει την Πρέβεζα και αφοπλίζει την τουρκική φρουρά δυνάμεως 810 ανδρών. Το γεγονός είναι επακόλουθο της σκληρής μάχης που δόθηκε την προηγουμένη, από το ίδιο απόσπασμα, στην τοποθεσία της Νικόπολης, κατά την οποία νικήθηκαν οι Τούρκοι και καταλήφθηκε το ομώνυμο χωριό. Τον αγώνα βοήθησε και μοίρα του ελληνικού στόλου Ιονίου υπό τον Πλοίαρχο Ιωάννη Δαμιανό.

Στο στόχαστρο η Αστυνομία....

Την πρόσληψη μεταναστών σε αστυνομικά τμήματα, οι οποίοι θα λειτουργούν ως διαμεσολαβητές με τους κρατούμενους αλλοδαπούς και μεταναστών 2ης γενιάς ως πολιτικό προσωπικό, ανακοίνωσε ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Μιχάλης Χρυσοχοϊδη, κατά τη συνάντησή του με εκπροσώπους της «Κίνησης Ενωμένοι ενάντια στο ρατσισμό και τη φασισιστική απειλή».

Αντι να δει πως θα καθαρίσει την Αθήνα από κάθε είδους παράνομο εισβολέα που κλέβει δολοφονεί και βιάζει, αντί να καθαρίσει τα πανεπιστήμια από τις γιάφκες ενόπλων που δρούν μέσα εκεί ανεξέλεγκτα και έχουν καταντήσει τα ελληνικά πανεπιστήμια χοιροστάσια, αντί να πατάξει άμεσα την κάθε λογής ακροαριστερή τρομοκρατική οργάνωση έχει κάνει συνομιλητή κάθε αναρχική φράξια δηλώνοντας υποταγή στους κάθε λογής επιδοτούμενους αριστερούς χαλβάδες. Αλήθεια κύριε υπουργέ προστασίας των αλλοδαπών και φίλων αντιεξουσιαστών με την σύζυγο του αδικοχαμένου αστυνομικού Σάββα συναντήθηκες ?Με τους γονείς του Χαρ. Αμανατίδη συναντήθηκες? Μα τι λέω αυτοί δεν είναι Πακιστανοί είναι συγγενείς Ελλήνων ηρώων και εσύ ή μάλλον οι φίλοι σου κολονακιότες αντιεξουσιαστές δεν τα αντέχουν αυτά.

Έσπευσαν σήμερα να δηλώσουν συμπαράσταση στα δικαστήρια οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ στα ''σύχρονα τάγματα εφόδου'' και προχώρησαν ένα βήμα παραπάνω αφού κατέθεσαν και σαν μάρτυρες υπερασπίσεως των κατηγορουμένων κουκουλοφόρων από κοντά και οι πάμπλουτοι life style Οικολόγοι Πράσινοι μην τυχών και τους μαλώσει ο ΣΟΡΟΣ

Απαίτηση η αναγνώριση της Γενοκτονίας του Ελληνισμού

του Σπύρου Σταματόπουλου Συνταγματάρχη (ΠΖ) ε.α.

Δημόσια εκτέλεση Ελλήνων στον Πόντο.

Οι συγγενείς θρηνούν τα θύματα της μανίας των Κεμαλικών.

Εκτοπισμοί Ελλήνων στο εσωτερικό της Μικράς Ασίας με πορείες θανάτου.

Με την λέξη «γενοκτονία» περιγράφεται σήμερα μια σωρεία εγκλημάτων με θύματα λαούς. Η Γενοκτονία ως όρος διαμορφώθηκε κατ’ αρχή στην δίκη της Νυρεμβέργης το 1945. Σημαίνει, δε, την μεθοδική εξολόθρευση (συνολική ή μερική) μιας εθνικής, φυλετικής ή θρησκευτικής ομάδας. Πρόκειται για πρωτογενές έγκλημα που δεν έχει σχέση, με πολεμικές συγκρούσεις. Δεν εξοντώνεται μια ομάδα για κάτι που έκανε, αλλά για κάτι που είναι.

Με μία τέτοια εννοιολογική αναδρομή στο παρελθόν μπορούμε να προσδιορίσουμε κυρίως δύο βασικές γενοκτονίες στις αρχές του προηγούμενου αιώνα: την Γενοκτονία των Αρμενίων και των Ελλήνων του Πόντου. Και οι δύο από τους Τούρκους οι οποίες μέχρι πρότινος παρέμειναν σε αφάνεια και κυρίως η των Ελλήνων του Πόντου.

Η Σύμβαση της Γενεύης του 1949, η Διακήρυξη του ΟΗΕ, οι ευρωπαϊκοί θεσμοί της ενωμένης Ευρώπης καθορίζουν με σαφήνεια και τους όρους και τις έννοιες των ιστορικών πολεμικών εγκλημάτων. Οι σφαγές, οι λεηλασίες, οι εξοντώσεις, οι ξεριζωμοί, συνιστούν γενοκτονίες.

Κατά τον George Horton («Η Μάστιγα της Ασίας»): «Η εξόντωση των Χριστιανών της Τουρκίας ήταν μια οργανωμένη σφαγή, η οποία έγινε σε μεγάλη κλίμακα και διαπράχθηκε πολύ πριν από την αποβίβαση Ελληνικών στρατευμάτων στην Σμύρνη». Την είχαμε δει να διενεργείται την εποχή του Σουλτάνου Αβδούλ Χαμίτ, του «σφαγέα», την έχομε παρακολουθήσει καλύτερα οργανωμένη και πλέον ανεπτυγμένη από τους Νεότουρκους Ταλάτ και Εμβέρ, τους πολιτικούς του «Συντάγματος» (το οποίο καθιέρωσαν οι Νεότουρκοι επαναστάτες, οι οποίοι ανέτρεψαν τον Σουλτάνο Αβδούλ Χαμίτ). Θα την ξανασυναντήσουμε συντελούμενη μέχρι την φρικτή της ολοκλήρωση από τον Μουσταφά Κεμάλ, το γνωστό σφαγέα Ελλήνων, στου οποίου το μαυσωλείο δυστυχώς για την Ελλάδα δίδουν τα διαπιστευτήριά τους στην παγκοσμιοποίηση οι σημερινοί πρωθυπουργοί, αρχηγοί κομμάτων της Ελλάδος και το τραγικότερο, αρχηγοί ΓΕΕΘΑ!

Λαοί οι οποίοι υπέφεραν στα πλαίσια της πολιτικής «Η Τουρκία για τους Τούρκους» είναι οι Έλληνες και οι Αρμένιοι, οι Έλληνες απλά υπήρξαν τα πρώτα θύματα αυτής της εθνικιστικής ιδέας. Η γενοκτονία αυτών των Χριστιανικών πληθυσμών περιελάμβανε οργανωμένες πράξεις βίας τις οποίες επί σειρά ετών παρακινούνταν από τις Οθωμανικές ή τις Τουρκικές κεντρικές αρχές. Αυτές οι σκόπιμες και προμελετημένες πράξεις βίας, περιλάμβαναν σκοτωμούς, σοβαρές σωματικές και πνευματικές βλάβες, υλικές καταστροφές και υποχρεωτικές μεταναστεύσεις των Ελλήνων που ζούσαν κυρίως στον Πόντο, στην Ανατολία, στην Ίμβρο, στην Τένεδο στην Θράκη στην Κωνσταντινούπολη, στην Κύπρο και στην Αρμενία.

Σήμερα γενοκτονίες με συνεχή και επαναλαμβανόμενα εγκλήματα επί τριακονταπενταετία, συναντάμε στην κατεχόμενη Κύπρο. Τα τεκμήρια είναι συγκλονιστικά. Η γενοκτονία είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο. Οι σφαγές της εισβολής του ‘74, οι δολοφονίες των εγκλωβισμένων στην Καρπασία, οι 200.000 των Ελλήνων ξεριζωμένων, στοιχειοθετούν έγκλημα εθνικής κάθαρσης. Παρατεινόμενη γενοκτονία σε ευρωπαϊκό έδαφος, όπως στον Πόντο, στην Ιωνία, την Θράκη, στην ευρύτερη Μικρασία, με θύματα Έλληνες και Αρμενίους.

Και το ερώτημα εγείρεται: Η αλήθεια και το αίμα βοούν. Οι Αρμένιοι αγωνίζονται για την γενοκτονία από το 1915 μέχρι το 1923. Οι πολιτικοί ταγοί της διχοτομημένης Κύπρου, οι ηγέτες του των Αθηνών γιατί δεν αγωνίζονται διεθνώς για τις τραγωδίες του Πόντου, της Ιωνίας, της Κωνσταντινουπόλεως, της Κύπρου από το 1974, αδιάκοπτων γενοκτονιών; Πρωταγωνιστές στις ζεϊμπεκιές και στις κουμπαριές. Στις εθνικές απαιτήσεις όμως πάντα μειοδότες.

Η Ελληνική Γενοκτονία ξεκίνησε το 1908, όταν οι Νεότουρκοι διακήρυξαν πως «η Τουρκία ανήκει στους Τούρκους» και «τελείωσαν» με την ανταλλαγή πληθυσμών βάσει της Συνθήκης της Λοζάννης το 1923. Παρά ταύτα, η Ελληνική Γενοκτονία συνεχίστηκε απρόσκοπτα μέχρι τις μέρες μας με τις πολιτικές γενοκτονίας του Τουρκικού Κράτους κατά των Ελλήνων της Τουρκίας. Ειδικά μέτρα και νόμοι του επίσημου τουρκικού κράτους που στόχευαν την Ελληνική (και άλλες) μειονότητες, η επιστράτευση για υποχρεωτική εργασία που συμπεριλάμβανε κυρίως Έλληνες στα μέσα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, (το 1942, και ενώ εκείνο το διάστημα η Ελλάδα πάλευε να απελευθερωθεί από την Ναζιστική κατοχή), οι οργανωμένες λεηλασίες, οι βιασμοί, οι σκοτωμοί και οι καταστροφές που έλαβαν χώρα στην Κωνσταντινούπολη το 1955 και το 1964, η εισβολή στην Κύπρο το 1974, οι βίαιες και ατιμώρητες δολοφονίες των Τάσου Ισαάκ και Σολωμού Σολωμού στην Κύπρο και πολλά άλλα γεγονότα, είναι όλα μέρος μιας συνεχιζόμενης Ελληνικής Γενοκτονίας.

Όταν αναφερόμαστε στην Ελληνική Γενοκτονία εννοούμε τον συστηματικό και μεθοδικό βασανισμό, σφαγιασμό και την εθνοκάθαρση, στην οποία υπέβαλλαν οι Τούρκοι εκατομμύρια Ελλήνων. Η πλειοψηφία των θυμάτων σφαγιάστηκε μεταξύ του 1895 (αρκετά πριν τον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο) και του 1955 (αρκετά μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο). Επί του παρόντος, εκτιμάται ότι γύρω στα 2.000.000 παιδιά, άντρες και γυναίκες Ελληνικής καταγωγής θανατώθηκαν εκείνη την περίοδο.

Την ίδια χρονική περίοδο και στις ίδιες περιοχές, οι Τούρκοι βασάνισαν και σφάγιασαν εκατομμύρια Αρμένιους και Ασσύριους όλων των ηλικιών. Το γεγονός ότι, τρία Έθνη ήταν θύματα της ίδιας εκκαθαριστικής πολιτικής, αποτελεί μία ακόμη απόδειξη ύπαρξης για κάθε μία εκ των τριών γενοκτονιών. Δεν ήταν «πόλεμος», δεν ήταν «ανταρσία». Ήταν μία σχεδιασμένη προσπάθεια εκκαθάρισης. Ήταν μία προσπάθεια των Τούρκων να απαλλαγούν από τους πρώην σκλάβους τους, καθώς δεν τους ήταν χρήσιμοι πια. Ήταν μία προσπάθεια για την δημιουργία «μιας Τουρκίας για τους Τούρκους», όπως οι Τούρκοι ηγέτες διατυμπάνιζαν, στα εδάφη των Αρμενίων, των Ασσυρίων και των Ελλήνων, που βρίσκονταν ακόμα κάτω από Τουρκική κατοχή. Οι Τούρκοι είχαν εισβάλλει στα εδάφη των Αρμενίων, των Ασσυριών και των Ελλήνων. Καθώς πια δεν μπορούσαν να τους χρησιμοποιούν ως σκλάβους, αποφάσισαν να τους εξαφανίσουν. Και το κατάφεραν.

Επίσης, δεν ήταν ένας «θρησκευτικός πόλεμος». Οι διώξεις των Κούρδων ξεκίνησαν αμέσως μόλις οι μεγαλύτεροι πληθυσμοί των Αρμενίων, των Ασσυρίων και των Ελλήνων, που είναι όλοι τους Χριστιανοί, εξαλείφθηκαν. Οι Κούρδοι, που είναι Μουσουλμάνοι όπως οι Τούρκοι, παραπλανήθηκαν και πίστεψαν ότι βοηθώντας τους Τούρκους να εξολοθρεύσουν τους «άπιστους», θα αποκτήσουν μία δική τους γη. Οι Κούρδοι, όντως βοήθησαν τους Τούρκους με μοναδικό αντάλλαγμα να γίνουν τα επόμενα θύματα του σχεδίου δημιουργίας «μιας Τουρκίας για τους Τούρκους». Οι διώξεις των Κούρδων ήταν μία φυσική συνέπεια. Άλλωστε, στόχος των Τούρκων ηγετών δεν ήταν «μια Τουρκία για τους Μουσουλμάνους» αλλά «μια Τουρκία για τους Τούρκους».

Η Ελληνική Γενοκτονία όμως δεν έχει τελειώσει, συνεχίζεται υπό την ανοχή των ελληνικών κυβερνήσεων. Οι λιγοστοί Έλληνες οι οποίοι έχουν παραμείνει διώκονται αυτή την στιγμή από όπου βρίσκονται ιδίως στην Κωνσταντινούπολη την Ίμβρο και την Τένεδο. Το Ορθόδοξο Πατριαρχείο που εδρεύει στην Κωνσταντινούπολη δέχεται συχνές επιθέσεις. Η συνθήκη της Λοζάννης παραβιάζεται κατάφορα και ουδείς διαμαρτύρεται, τουλάχιστον ουσιαστικά. Οι καθημερινές παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου και θαλάσσιου χώρου μας καταδεικνύουν τον τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς της συνεχιζόμενης πολιτικής της Τουρκίας για εθνοκάθαρση.

Οι τουρκικές σφαγές πάντοτε γίνονται με διαταγή από ανώτερες Αρχές. Αυτή είναι πολύ καλά γνωστή αρχή και ο τρόπος με τον οποίο διάφορες ιστορικές σφαγές έχουν διεξαχθεί το αποδεικνύουν αναντίρρητα (με πολλά παραδείγματα). Τέτοια ήταν η περίπτωση στην Σμύρνη, και η δήλωση του Μουσταφά Κεμάλ πώς δεν μπορούσε να ελέγξει το στράτευμά του είναι ψευδής. Είναι ένα περίεργο γεγονός πώς ο Τούρκος είναι ακόμα ικανός να απατά τους Ευρωπαίους, παρά την πολύχρονη διαπίστωση της τακτικής του. Είναι πιθανόν ότι μια αυστηρή γλώσσα στον Τούρκο διοικητή από το Γάλλο ναύαρχο θα μπορούσε να είχε σταματήσει την σφαγή και όλους τους τρόμους που ακολούθησαν. Πρέπει να γίνει ευρύτερα σαφές και ιδίως στην χριστιανική Ευρώπη, πως υπήρξε για κάποιο χρονικό διάστημα πολιτική των Τούρκων εθνικιστών να εξοντώσουν το χριστιανικό στοιχείο στην Τουρκία.

O πολιτικός κόσμος θα πρέπει να πειστεί και να πιεστεί προκειμένου να ενεργήσει προς την κατεύθυνση της αναγνώρισης των γενοκτονιών που έχουν διαπραχθεί εκ μέρους των Τούρκων εις βάρος του Ελληνισμού και να χρησιμοποιήσουν αυτές προκειμένου η Τουρκία να υποχωρήσει σε διεκδικήσεις στοχεύοντας στην επιθυμία της να γίνει μέλος της Ε.Ε. Ποια κυβέρνηση ποιοι βουλευτές και ποια κόμματα έχουν τα κότσια να αντισταθούν; Οι αστράτευτοι της βουλής ή οι απόγονοι των αρνητών υπεράσπισης της πατρίδος το 1940; Ο ένας στο Αμερικανικό ναυτικό και ο άλλος απαλλαγή λόγω βαρηκοΐας!

Είναι απαράδεκτο, ανθελληνικό, αδικαιολόγητο και βαρύνει όλους το γεγονός ότι δεν έχει τεθεί θέμα αναγνωρίσεως των γενοκτονιών αυτών μέχρι σήμερα στην Ελληνική Βουλή. «Ω, παίδες Ελλήνων, ίτε, ελευθερούτε πατρίδα, ελευθερούτε δε παίδας, γυναίκας, θεών τε πατρώων έδη, θήκας τε προγόνων. Νυν υπέρ πάντων αγών», Αισχύλος.

---

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο τεύχος 19 (Σεπτέμβριος-Οκτώβριος 2009) του διμηνιαίου περιοδικού Patria.

ΟΛΟΚΛΗΡΩΝΕΤΑΙ Η ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΗ ΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ - ΚΕΡΔΙΖΕΤΑΙ Η ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΓΙΑΝΝΙΤΣΩΝ

ΔΗΜΟΓΕΡΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΠΛΗΘΟΣ ΚΟΣΜΟΥ ΜΕΣΑ ΣΕ ΠΑΡΑΛΗΡΗΜΑ ΥΠΟΔΕΧΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΩΤΗ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΤΡΑΤΟ

Την επόμενη ημέρα της μάχης των Γιαννιτσών, την 20ή Οκτωβρίου, με την ανατολή του ηλίου, ξανάρχισαν πάλι οι κανονιοβολισμοί. Γύρω στις 8.45 π.μ. το ένατο ευζωνικό τάγμα, με διοικητή τον αντισυνταγματάρχη Κ.Παπαδόπουλο κατόρθωσε να καταλάβει το ύψωμα των νεκροταφείων της πόλης (Μητρόπολης) με τα τέσσερα πυροβόλα που ήταν οχυρωμένα σ'αυτό. Κυνήγησε τους υποχωρούντες Τούρκους ανατολικά. Οι υπόλοιπες γραμμές των Τούρκων, με κίνδυνο να περικυκλωθούν, ύστερα από την είδηση ότι στα βόρεια έσπασε το μέτωπο από τους τσολιάδες, παράτησαν πυροβόλα-πολυβόλα και λοιπό εξοπλισμό και τράπηκαν σε φυγή προς Θεσσαλονίκη.

Οι τουρκικές αρχές, όταν έμαθαν ότι ο Ελληνικός Στρατός πλησιάζει, κάλεσαν τους προύχοντες της Ελληνικής Κοινότητας Π.Γκοτζαμάνη, Ι.Μάγγο, Ι.Σταμενίτη, Χ.Λιάπτση, Χ.Γκάλτση, Δ.Μπόσκο μαζί με τον αρχιμανδρίτη της Μητρόπολης, προκειμένου από κοινού να οργανώσουν την υποδοχή του Αρχιστρατήγου Κωνσταντίνου και να παραδώσουν την πόλη αμαχητί. Η υποδοχή θα γινόταν έξω από το Μελλίσι με όλα τα ελληνικά και τουρκικά σχολεία.

Με την άφιξη όμως ισχυρών τουρκικών στρατευμάτων, τόσο από την Βέροια όσο και από την Θεσσαλονίκη η κατάσταση άλλαξε εντελώς. Οι Ελληνες από τα χαράματα της 19ης, μέχρι την είσοδο του στρατού στην πόλη, έμειναν στα σπίτια τους, περιμένοντας με αγωνία την έκβαση της μάχης. Πολλά γυναικόπαιδα κλείστηκαν για λόγους ασφαλείας στην Μητρόπολη. Τα πρώτα τμήματα που μπήκαν στην πόλη, από το δρόμο της Αξού ήταν της δεύτερης μεραρχίας με τον Μέραρχο Καλάρη. Γύρω στις 11 π.μ. από τον ίδιο δρόμο μπαίνει και ο αρχιστράτηγος Κωνσταντίνος με το Επιτελείο του. Δημογέροντες της ελληνικής κοινότητας και πλήθος κόσμου, τους υποδέχονταν μέσα σε παραλήρημα χαράς και ζητοκραυγών, στην οδό Χατζηδημητρίου, στο ύψος της νέας αγοράς. Επακολούθησε νεκρώσιμη ακολουθεία στο Ναό της Παναγίας, για τους νεκρούς στρατιώτες. Γυναίκες τους καθάρισαν, τους έπλυναν με κρασί και τους στόλισαν με λουλούδια. Κατόπιν άρχισε μεγάλη Δοξολογία μπροστά σε αξιωματικούς, στρατιώτες και κατοίκους της πόλης. Ολα τα σπίτια πήραν στρατιώτες να τους φιλοξενήσουν.

Η εικόνα των Τούρκων στρατιωτών που ξεχύθηκαν στους λασπωμένους δρόμους ήταν φρικτή. Η καταδίωξη έγινε σε μικρό βαθμό, μέχρι την Πέλλα, κυρίως λόγω της μεγάλης εξάντλησης των ανδρών από την διήμερη μάχη. Οι Τούρκοι διέφυγαν προς Θεσσαλονίκη και οχυρώθηκαν, αποφεύγοντας την πλήρη αιχμαλωσία. Ενας πολεμικός ανταποκριτής των "ΤΑΙΜΣ" ο Κρώφορντ Πράϊς γράφει :"είδα πολλά άξια λόγου θέματα στη Μακεδονία, αλλά κανένα απ'αυτά τόσο σπαρακτικό και τόσο τρομερό, όσο η υποχώρηση του Ταξίν, την επόμενη της μάχης των Γιαννιτσών". Υπήρξαν 3000 αιχμάλωτοι Τούρκοι στρατιώτες, 25 πυροβόλα από τα 30, και 2 πολεμικές σημαίες. Δεν υπάρχει σαφής εικόνα του αριθμού των νεκρών. Οι απώλειες του Ελληνικού στρατού ήταν βαριές : 10 αξιωματικοί και 178 στρατιώτες νεκροί, 29 τραυματίες αξιωματικοί και 756 στρατιώτες. Υπήρξε η πιο φονική μάχη των Βαλκανικών πολέμων.

Στο ίδιο έργο θεατές με τους κουκουλοφόρους στη Νίκαια

Τελικά τον ματιάσανε, τον νέο υπουργό, τον Χρυσοχοΐδη. Τι θέλανε και του είπανε τα ... μπράβο, για την όντως θεαματική είσοδο της αστυνομίας στα Εξάρχεια. Εδώ και τρείς ημέρες, ομάδες αναρχικών, που δεν ξεπερνάνε τα 100 ή τα 200 άτομα, έχουν εγκατασταθεί στο Δημαρχείο της Νίκαιας, όπου δίπλα στα πανό με τις διεκδικήσεις τους, που αφορούν τον θάνατο ενός Πακιστανού, που πέθανε στο κρεβάτι του (σύμφωνα με αυτούς μετά από βασανιστήρια σε αστυνομικό τμήμα, σύμφωνα με άλλους μετά από επίσκεψη ... δουλεμπόρων, ή ένας θεός ξέρει τι άλλο), έχουν κρεμάσει τις... δημοκρατικές σημαίες του Πακιστάν. Προφανώς ψάχνουν να βρουν υποστηρικτές, πέρα από τον μικρόκοσμο των δημοσιογράφων, που για άλλη μια φορά θέλουν να προκαλέσουν κοινωνική ένταση.Ο Χρυσοχοΐδης λοιπόν, επί δύο τουλάχιστον ημέρες, παρακολουθεί αδιάφορα να εξευτελίζεται κάθε έννοια "προστασίας του πολίτη" καθώς επιτρέπει στις ολιγομελείς αυτές ομάδες να διαταράσσουν την ζωή μίας ολόκληρης περιοχής, της Νίκαιας. Και να ήταν μόνο το κατειλημμένο Δημαρχείο, στο οποίο ανεμίζει η πράσινη ημισέληνος (μήπως είναι μία ποιητική προειδοποίηση για το νέο κράτος του Ελλαδιστάν;)... Το Σάββατο, κατά την διάρκεια της πορείας των ... φίλων του Χρυσοχοΐδη, για μία ακόμη φορά είχαμε επεισόδια με σπασίματα, επιθέσεις κατά των ΜΑΤ και τα λοιπά γνωστά. Πρέπει βέβαια να σημειώσουμε ότι αντίθετα με την συνηθισμένη συνταγή, έγιναν κάποιες συλλήψεις. Δεν ευελπιστούμε βέβαια ότι θα υπάρξουν και ανάλογες δικαστικές αποφάσεις, καθώς είναι γνωστός ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζονται οι ... δημοκράτες από το δικαστικό σύστημα.Αξίζει εδώ να σημειωθεί ο ρόλος του Δημάρχου της Νίκαιας (που πρόσκειται στο ΚΚΕ) ο οποίος όταν συναντήθηκε με τους καταληψίες... δεσμεύτηκε να "μεσολαβήσει" για την απελευθέρωση των οκτώ ατόμων που συνελήφθησαν! Αυτή είναι αυτοδιοίκηση, κομμουνιστικής υφής. Και με σημαία του Πακιστάν στο δημαρχείο του!

ΑΡΧΙΖΕΙ Η ΜΕΓΑΛΗ ΤΩΝ ΓΙΑΝΝΙΤΣΩΝ ΣΤΙΣ 19 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ΤΟΥ 1912

ΑΝΟΙΓΕΙ Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ...


...Ο Ελληνικός στρατός εξόρμησε στις 5 Οκτωβρίου από τα Θεσσαλικά σύνορα, προς Ελασσόνα και Σαραντάπορο όπου σημειώνεται η πρώτη λαμπρή νίκη του. Διαδοχικά και μέσα σε μιά εβδομάδα, καταλαμβάνονται και απελευθερώνονται τα Σέρβια, η Κοζάνη, τα Γρεβενά, η Κατερίνη και η Εδεσσα, η Βέροια, η Νάουσα, η Αλεξάνδρεια... Ο Ελληνικός στρατός βρίσκεται στις 19 Οκτωβρίου δυτικά των Γιαννιτσών. Οι Τούρκοι όμως αποφάσίζουν να δώσουν μάχη, στις φυσικές οχυρές θέσεις των λόφων, δυτικά της πόλης. διέθεταν 25.000 στρατό, στηριζόμενο σε ισχυρό πυροβολικό και 30 πυροβόλα. Κατείχαν ισχυρές θέσεις και πολλές "φωλιές" πολυβόλων που μπορούσαν να θερίζουν κυριολεκτικά κάθε στρατιώτη στο πεδινό έδαφος. Οι στρατιώτες μας ήσαν φοβερά ταλαιπωρημένοι, από την εξαντλητική πορεία τόσων ημερών, κάτω από δυσμενείς καιρικές συνθήκες. Είχαν προβλήματα εφοδιασμού, το ηθικό τους όμως ήταν υψηλό, ύστερα από τις μεγάλες νίκες ενώ τους φλόγιζε την ψυχή, η θέληση να προλάβουν να ελευθερώσουν την Θεσσαλονίκη πριν από τους Βούλγαρους. Η μεγάλη μάχη των Γιαννιτσών που άνοξε το δρόμο για την Θεσσαλονίκη αρχίζει... Στις 19 Οκτωβρίου του 1922!

O ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΝΕΙ ΤΗΝ ΕΔΕΣΣΑ, ΤΟ ΑΜΥΝΤΑΙΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ

ΚΑΙ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ ΤΟ ΝΑΥΤΙΚΟ ΜΑΣ ΛΥΤΡΩΝΕΙ ΘΑΣΟ, ΑΓΙΟ ΕΥΣΤΡΑΤΙΟ ΚΑΙ ΙΜΒΡΟ!
...
Ο ελληνικός στρατός στις 18 Οκτωβρίου του 1912 συνεχίζει την προέλαση του και απελευθερώνει από τους Τούρκους την Έδεσσα (VΙ Μεραρχία). Την ίδια ώρα το Αμύνταιο της Φλώρινας λυτρώνεται από την V Μεραρχία, ενώ η Αεξάνδρεια Ημαθίας που τότε ονομάζεται Γιδά, ελευθερώνεται από τμήματα της VII Mεραρχίας.

Στο Αιγαίο, Ελληνικό ναυτικό άγημα και διλοχία πεζικού, που επέβαιναν στα ατμόπλοια "Πέλοψ" και "Κανάρης", απελευθερώνουν τα νησιά Θάσος, Άγιος Ευστράτιος και Ίμβρος...

18 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1912 ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΧΕΙ ΠΙΑΣΕΙ ΠΑΝΙΚΟΣ... ΚΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΕΦΤΑΝΕ ΑΥΤΟ...

ΤΟ ΤΟΡΠΙΛΟΒΟΛΟ 11 ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΙΚΟΥ ΜΑΣ ΝΑΥΤΙΚΟΥ ΜΠΑΙΝΕΙ ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΚΑΙ ΒΥΘΙΖΕΙ ΤΟ ΤΟΥΡΚΙΚΟ ΘΩΡΗΚΤΟ «ΦΕΤΙΧ ΜΠΟΥΛΕΝΤ»
...
Ειναι 18 Οκτωβρίου του 1912 και στην Θεσσαλονίκη οι τουρκοι κατακτητές νοιώθουν την καυτή ανάσα του Ελληνικού Στρατού που απελευθερώνει την μιά μετά την άλλη τις πόλεις της Μακεδονίας. Μέσα σε λίγες μέρες από την Κοζάνη στην Κατερίνη, την Βέροια, την Πτολεμαϊδα, την Νάουσα και σήμερα την Έδεσσα το Αμύνταιο και την Αλεξάνδρεια, πετάει η Στρατιά της Μακεδονίας υπό υον διάδοχο Κωνσταντίνο και υψώνει την γαλανόλευκη...

Σαν να μην έφτανε αυτό στους μπουνταλάδες εκείνη την ημέρα, το ελληνικό τορπιλοβόλο 11 του Πολεμικού Ναυτικού, με καπετάνιο τον υποπλοίαρχο Νικόλαο Βότση μπαίνει στο λιμάνι της Θεσσαλοίκης και σαν μπουρλοτιέρης του 21 στέλνει δύο τορπίλες στα αχαμνά του τουρκικού θωρηκτού «Φετίχ Μπουλέντ» το οποίο και βυθίζει. Το Τορπιλοβόλο μας μπήκε βράδυ στο λιμάνι περνώντας πάνω από τις τουρκικές νάρκες με τις οποίες είχε φραχτεί , εκμεταλευόμενοτο μικρό εκτόπισμά του κι αφού πρώτα είχε κινηθεί μέσα στα αβαθή νερά των εκβολών του Αξιου και αποχωρεί μετά την εκπλήρωση του αντικειμενικού του στόχου χωρίς καμιά απώλεια. Πλησιάζει η μεγάλη Σχόλη του Αη Δημήτρη...

Τους τούρκους τους πιάνει πανικός... ενώ ο ελληνικός πληθυσμός της Θεσσαλονίκης σταυροκοπιέται βλέποντας να πλησιάζει η ημέρα της απελευθέρωσης. Μερικές ημέρες αργότερα στις 9 Νοεμβρίου του 1912 το ίδιο τορπιλοβόλο σκάφος βύθισε τουρκική κανονιοφόρο μέσα στο λιμάνι των Κυδωνιών (Αϊβαλί)

AYTOI ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ ΛΑΡΙΣΑΣ- ΣΚΟΠΙΑ= ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

Τις τελευταίες μέρες οι "ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ" Λάρισας επιτίθονται κατά της Νομαρχιακής Επιτροπής Λάρισας του ΛΑ.Ο.Σ διότι είναι υπέρ της νομιμοποίησης όλων των λαθρομεταναστών και ο ΛΑ.Ο.Σ είναι κάθετα αντίθετος στη λαθρομετανάστευση και στο αντιρατσιστικό φεστιβάλ που πραγματοποιείται σήμερα στη Λάρισα. Τι μπορεί να περιμένει κανείς από ένα ελληνικό κόμμα που στην κεντρική ιστοσελίδα της οργάνωσής του στη Λάρισα έχει χάρτη στον οποίο τα Σκόπια αναγρόφονται ως Μακεδονία. Για του λόγου το αληθές μπορείτε να ανατρέξετε στην ιστοσελίδα τους: http://ecolarissa.blogspot.com/

Η ΝΑΟΥΣΑ ΞΕΣΗΚΩΝΕΤΑΙ, ΚΑΤΑΛΥΕΙ ΤΙΣ ΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΚΑΙ ΥΠΟΔΕΧΕΤΑΙ ΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΩΤΗ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΤΡΑΤΟ

.Κοζάνη, Πτολεμαϊδα, Κατερίνη, Βέροια... πετάει από μέρα σε μέρα κι από πόλη σε πόλη η Ελευθερία στην Μακεδονία μας τον Οκτώβριο του 1912 κι ο Ελληνικός Στρατός που την συνοδεύει λυτρώνει μετά από αιώνες χώμα και αίμα Ελλήνων που μαρτύρησαν κάτω από την διπλή όπως είχε εξελιχθεί τα τελευταία χρόνια τουρκοβουλγαρική κατοχή. Στις 17 Οκτωβρίου έρχεται η σειρά της ηρωϊκής Νάουσας να υποδεχθεί τους λυρωτές της.

Είναι τόσο μεγάλο το πάθος των Ναουσαίων που πριν ο Ελληνκός Στρατός προσεγγίσει την πόλη, έχουν ήδη ξεσηκωθεί και καταλύσει τις τουρκικές αρχές.

Η πολύπαθη Νάουσα που είχε χτυπηθεί βάναυσα με ολοκαύτωμα από τους τούρκους για την συμμετοχή της στην Ελληνική Επανάσταση το 1822 βρίσκεται πάλι στην αγκαλιά της Μητέρας Πατρίδας. Ο Χαρακτηρισμός της Νάουσας ως πόλη «ηρωϊκή» είναι επίσημος τίτλος που της αποδόθηκε από το Ελληνικό Κράτος το 1955, τοποθετώντας την δίπλα στο Σούλι, το Μεσολόγγι, το Αρκάδι...

ΑΝΤΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Ν.Ε. ΛΑ.Ο.Σ ΛΑΡΙΣΑΣ (Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ) ΓΙΑ ΤΟΥΣ "ΟΙΚΟΛΟΓΟΥΣ ΠΡΑΣΙΝΟΥΣ"

Εποικισμός και «αριστερή» υποκρισία

«Έλληνες στο ικρίωμα, μετανάστες στο απυρόβλητο!»

Δίχως αμφιβολία, ένα από τα πλέον πολυσυζητημένα θέματα στην ελληνική κοινωνία, ένα από τα πιο σοβαρά ζητήματα που απασχολούν τον μέσο Έλληνα πολίτη, είναι αυτό της παρουσίας εκατομμυρίων μεταναστών στην χώρα μας. Ταυτοχρόνως, το ζήτημα αυτό - τις συνέπειες του οποίου βιώνουμε σε καθημερινό επίπεδο - αποτελεί κι ένα «ταμπού» για την πλειοψηφία των έντυπων και ηλεκτρονικών ΜΜΕ. Είναι ένα θέμα που, κυριολεκτικώς, απαγορεύεται να συζητείται! Οποιαδήποτε τοποθέτηση επί του αντικειμένου, που ξεφεύγει από την δογματική θέση του επιδοτούμενου «αντιρατσισμού», ακόμη κι αν αυτή διατυπώνεται με επιχειρήματα αμιγώς πολιτικά, κοινωνικά και επιστημονικά, είναι καταδικασμένη εκ των προτέρων ως «ρατσιστική» και «φασιστική»!

Είναι τέτοια η πλύση εγκεφάλου που διενεργείται μέσω των καθεστωτικών ΜΜΕ, που τυχόν διάλογος πάνω στο θέμα του μεταναστευτικού προβλήματος καταλήγει σχεδόν πάντοτε σε δριμεία σύγκρουση, με τον «αντιρατσιστή» δημοσιογράφο να εκτοξεύει κάθε είδους ύβρεις και αφορισμούς σε οποιονδήποτε έχοντα αντίθετη γνώμη, σε σημείο που ο αρνητής του «πολυπολιτισμικού και πολυφυλετικού παραδείσου» να ταυτίζεται στο μυαλό του μέσου θεατή ή αναγνώστη, με ό,τι πιο βδελυρό και μισάνθρωπο έχει εμφανιστεί ποτέ.

Βλέπουμε, λοιπόν, κάθε φορά που κάποιος προσπαθεί, με επιχειρήματα λογικά και τεκμηριωμένα, να παρουσιάσει τις αρνητικές συνέπειες κοινωνικές, πολιτισμικές ή οικονομικές της ανεξέλεγκτης λαθρομετανάστευσης – ως μέσου στα χέρια της καπιταλιστικής πολυπολιτισμικής παγκοσμιοποίησης για την αποδόμηση και αποσύνθεση των εθνικών κοινωνιών - να φθάνει στο σημείο να στηλιτεύεται και να αφορίζεται ως «ρατσιστής» από τους ινστρούχτορες της «πολυφωνικής δημοκρατίας». Πρόκειται για ένα παιχνίδι εντυπωσιασμού, το οποίο αναμφίβολα βολεύει τους υπηρέτες της παγκοσμιοποίησης «αντιρατσιστές», καθώς η συζήτηση για το μεταναστευτικό μετατοπίζεται εντέχνως από την σφαίρα του πραγματικού, στην αναζήτηση της ιδεολογικής προέλευσης του «αντιφρονούντος», ο οποίος σπεύδει σε δηλώσεις μετανοίας του τύπου: «δεν είμαι ρατσιστής, δεν είμαι εθνικιστής, δεν είμαι φασίστας, δεν είμαι ακροδεξιός».

Με αυτά τα χιλιοειπωμένα τσιτάτα έχουν καταφέρει να παραπλανήσουν έναν ολόκληρο λαό, προσβλέποντας, διά της συνεχούς επανάληψής τους, να εξουθενώσουν ηθικά οποιονδήποτε τολμήσει να αρθρώσει μια λέξη ενάντια στον πρωτοφανή και άνευ προηγουμένου μαζικό εποικισμό της χώρας μας από απειράριθμους βαλκανικούς και τριτοκοσμικούς συρφετούς, πολιτικά και πολιτισμικά καθυστερημένους, που προωθεί με κάθε τρόπο ο διεθνής καπιταλισμός. Η μαζική εισαγωγή της μαύρης εργασίας έδωσε γιγάντιες διαστάσεις στη φτώχεια και την εξαθλίωση: ντόπιων και ξένων. Η νέα εισαγώγιμη δουλεία έριξε στην καταστροφή, στη φτώχεια και στην αθλιότητα, νέα μεγάλα τμήματα του ελληνικού πληθυσμού. Τα εκατομμύρια των εισαγόμενων αλλοδαπών δούλων δεν προκάλεσαν μόνο μια καταστροφή ανάλογη σε εκατομμύρια των Ελλήνων εργαζόμενων, αλλά επέβαλαν όρους δουλείας στο σύνολο της ελληνικής κοινωνίας. Όταν εισάγεις ό,τι το πιο καθυστερημένο και αντιδραστικό, πρόθυμο να δουλέψει για ένα ξεροκόμματο, χωρίς ασφάλεια, χωρίς ωράρια, χωρίς καμιά αγωνιστική ή εθνική συνείδηση, τότε αλώνεις τα πάντα και επιβάλλεις τη φρίκη μιας νέας δουλείας: ντόπιων και εισαγόμενων. Αναμφισβήτητα ο σκοπός του μεγάλου κεφαλαίου είναι η αναζήτηση μιας απόλυτα υποτακτικής εργατικής τάξης, παραιτημένης από κάθε εργατικό δικαίωμα. Σκοπός των υπερεθνικών καπιταλιστικών ελίτ εξουσίας είναι η κατεδάφιση των κεκτημένων και η άλωση των αντιστάσεων και ιδιαίτερα η διάλυση των λαών εκείνων που αντιστέκονται, που έχουν ανυπόταχτο πνεύμα, Ιστορία και πολιτικούς αγώνες. Όπως ο ελληνικός λαός.

Αυτή τη δουλεία που αποτελεί «ευλογία» για τους καπιταλιστές πλουτοκράτες, γιατί συσσωρεύει αχαλίνωτα τα κέρδη τους, αλλά κόλαση για την ελληνική κοινωνία, γιατί τη διαλύει ιστορικά, εθνικά, πολιτισμικά και την αποσαρθρώνει κυριολεκτικά, την εμφανίζουν τα φερέφωνα του καθεστώτος και οι «αριστεροί» αμερικανοτσολιάδες σαν ανθρωπιστική μέριμνα(!) υπέρ των πεινασμένων αλλοδαπών, των νέων δούλων!!! Και οποιαδήποτε αντίδραση απέναντι σε αυτή την φρίκη τη χαρακτηρίζουν «ρατσιστική» και όχι αντίδραση αυτοάμυνας, έστω τυφλή, των κολασμένων. Η αυτοάμυνα των κατεστραμμένων και απελπισμένων δυσφημίζεται σαν «ρατσιστική»! Πλήρες αναποδογύρισμα της πραγματικότητας και κυνική ισοπέδωση της επαναστατικής θεωρίας. Κάθε ένας, λοιπόν, που θα τολμήσει να καταγγείλει την απάνθρωπη τακτική του πολυπολιτισμικού παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού, ο οποίος εισάγει εκατοντάδες χιλιάδες εξαθλιωμένους ανθρώπους χρησιμοποιώντας τους ως ΔΟΥΛΟΥΣ – με όσες παρενέργειες έχει αυτό στον ντόπιο πληθυσμό (αύξηση εγκληματικότητας, αύξηση ανεργίας, χαμηλά ημερομίσθια, άθλιες συνθήκες εργασίας, γκετοποίηση κ.ο.κ.) βαπτίζεται αυτομάτως από τις «αντιρατσιστικές» ύαινες ως… μέλος της Κου-Κλουξ-Κλάν ή ως δεσμοφύλακας στο Άουσβιτς!

Το πού αποσκοπούν με την ιδεολογική αυτή τρομοκρατία είναι φανερό: στο να κάμψουν την αντίθεση του μέσου Έλληνα στην πληθυσμιακή και πολιτισμική αλλοίωση, χαρακτηρίζοντας αυτή του την αντίθεση ως… ακροδεξιά νοοτροπία, που πρέπει πάραυτα να αποβάλει. Έτσι, όποιος καταφέρεται εναντίον της εισβολής των ξένων, κατατάσσεται αυτομάτως στους οπαδούς του φασισμού!

Κι ενώ μπροστά σ’ αυτό το ακανθώδες πρόβλημα η Αριστερά θα έπρεπε να στέκεται πρωτοπόρα, αναδεικνύοντάς το σε όλες του τις πτυχές και καταγγέλλοντας με δριμύτητα τους δωσίλογους του επιδοτούμενου αντιρατσισμού, απεναντίας βλέπουμε μια Αριστερά κουρασμένη, παραζαλισμένη, απλό θεατή των κοσμογονικών εξελίξεων που συντελούνται σε διεθνές επίπεδο την τελευταία δεκαπενταετία. Ταυτιζόμενη ουσιαστικά με τις νεοταξικές επιταγές της καπιταλιστικής κοσμοπολίτικης παγκοσμιοποίησης, και γαλουχημένη με θεωρίες και μορφές δράσης από την εποχή του… Μεσοπολέμου, η καθεστωτική Αριστερά αδυνατεί να εισχωρήσει στο βάθος των γεγονότων, αρκούμενη σε μία στείρα και άνευ αντικρίσματος καταδίκη του «εθνικισμού» και του «ρατσισμού». Αδυνατεί να αντιληφθεί ο μεταμοντέρνος αστός της «προοδευτικής» αριστεροσύνης τις ασύλληπτες – και καθόλου αθώες - προεκτάσεις του μεταναστευτικού ζητήματος. Και πολύ περισσότερο, απαγορεύει και στους άλλους να τις αντιληφθούν, πιστεύοντας προφανώς ότι η νυχτερινή θητεία του κάποτε στο στρατόπεδο του μαρξισμού, του παραχωρεί ες αεί και το… παπικό αλάθητο!

Η ελληνική κοινωνία έχει γεμίσει από πολυπολιτισμικές «μαφίες» που αλληλοσφάζονται, λεηλατούν και τρομοκρατούν περιοχές και συνοικίες των Αθηνών, καθώς και τοπικές κοινωνίες στην επαρχία. Παρατηρείται, λοιπόν, το φαινόμενο, κάθε φορά που κάποιες τοπικές κοινωνίες ξεσηκώνονται ενάντια στην στείρα αντιλαϊκή αντιρατσιστική προπαγάνδα των εξουσιαστών, οι αυτόκλητοι υποστηρικτές των λαϊκών στρωμάτων, να ξεσηκώνονται με λύσσα κατά των κοινωνιών αυτών, εναντίον των οποίων ασχημονούν και βιοπραγούν. Το αξίωμα του «αντιρατσιστή» πολιτικού, μεγαλοδημοσιογράφου, καναλάρχη κ.ο.κ. έχει καταστεί και το επίσημο δόγμα της εγχώριας θολοκουλτούρας: ποτέ, πουθενά και για κανένα λόγο ο λαθρομετανάστης δεν φταίει για κάτι, αν και η εισβολή του στην χώρα και η ανασφάλιστη εργασία είναι αδίκημα. Υπαίτιος είναι μόνο ο Έλληνας «ρατσιστής», ο οποίος τον ωθεί στο έγκλημα, μέσω της καταπίεσης που του ασκεί! Μέσα σε μια τέτοια κόλαση κοινωνικής αποσάθρωσης και εξαθλίωσης διογκούνται, στο πιο ευαίσθητο τμήμα της κοινωνίας, την νεολαία, οι ενστικτώδεις βίαιες αντιδράσεις. Συνακόλουθα σφυρηλατούνται και οι αλυσίδες καθοδήγησης και διοχέτευσης αυτής της τυφλής βίας εναντίον των λαϊκών κινημάτων και της ελληνικής κοινωνίας γενικότερα. Γεμίσαμε από κουκουλοφόρους και από «συμμορίες» βανδαλιστών χωρίς ιστορικό προηγούμενο. Γεγονότα όπως το κάψιμο αγωνιστικών εθνικών συμβόλων, βανδαλισμοί κατά της Εκκλησίας και πολλά παρόμοια δεν υπήρχαν πριν από μερικά χρόνια. Αυτά είναι τα «φρούτα» της Νέας Εποχής...

Το επαναλαμβάνω για να καρφωθεί σαν πρόκα στο μυαλό μας. Σήμερα μέσα στα πλαίσια της παγκοσμιοποίησης, η εισαγωγή ξένων εργατών είναι εφιαλτική απειλή για τους λαούς της Ευρώπης. Επιχειρείται όχι μόνο ο αφανισμός όλων των αγωνιστικών κεκτημένων, αλλά η πολτοποίηση της συνείδησής τους, η διάλυσή τους. Ιδιαίτερα στην Ελλάδα επιχειρείται η απόσυρση των Ελλήνων εργαζομένων και η αντικατάστασή της από στοιχεία ταξικά καθυστερημένα και πλήρως χειραγωγημένα. Τα πολυεθνικά κέντρα εξουσίας μέσω της πολιτικής των «ανοικτών συνόρων» και της εισαγωγής εργατών θέλουν να επιβάλουν την «ισότητα» στον κατώτατο παρανομαστή: όλοι θα είναι σκλάβοι και ίσοι στη σκλαβιά. Ο Μαρξ το έχει διατυπώσει καθαρά: «Ο σκοπός της εισαγωγής εργατών από τους εργοδότες είναι η διαιώνιση της σκλαβιάς». Γι’ αυτό όσοι αναλύουν τη ζοφερή αυτή εικόνα χαρακτηρίζονται «ρατσιστές» από τους έμμισθους υπαλλήλους του καθεστώτος. Είναι γνωστό όμως ότι υπάρχουν δύο ειδών ζωντανά όντα. Εκείνα που έχουν μια σπονδυλική στήλη και συνεπώς μπορούν να βαδίζουν ευθυτενώς και εκείνα που δεν έχουν, είναι ασπόνδυλα μαλάκια και συνεπώς δεν μπορούν παρά να έρπουν ή να κολλάνε σαν παράσιτα σε άλλους. Τα πιο επικίνδυνα παράσιτα της παγκοσμιοποίησης είναι οι μεταμοντέρνοι νεοαριστεροί αυλικοί και λακέδες της εξουσίας.

Πιστεύουμε ακράδαντα πως ήρθε πλέον η ώρα, περισσότερο από ποτέ, η Αριστερά να αφουγκρασθεί την βάση της και να πάψει να κωφεύει απέναντι στο πιο εκρηκτικό ζήτημα της εποχής μας, που είναι το μεταναστευτικό. Τα παραδείγματα από την ευρωπαϊκή «πολυπολιτισμική» εμπειρία είναι πολλά και διαρκώς αυξανόμενα. Τα γεγονότα στα προάστια των Παρισίων και οι βόμβες στο μετρό του Λονδίνου θα έπρεπε να μας προβληματίζουν, διότι αυτοί που πρωταγωνίστησαν ήταν μετανάστες τρίτης γενεάς. Αντ’ αυτού, μπροστά σ’ αυτόν τον εποικισμό της χώρας ο πολιτικός κόσμος του ελλαδικού μικροκόσμου επιμένει να βαυκαλίζεται με κλισέ και στερεότυπα περί «ενσωμάτωσης» και «πολυπολιτισμικής συνύπαρξης».

Ιστορική υπόμνηση. Ο Μαρξ εναντιώθηκε στην εισαγωγή εργατών που έφεραν οι Άγγλοι βιομήχανοι για να πάρουν πίσω τις αυξήσεις μισθών που είχαν κερδίσει οι Άγγλοι εργάτες. Κινητοποίησε την Εργατική Διεθνή για να το αποτρέψει. Και αυτό σε μια εποχή που ο καπιταλισμός αναπτυσσόταν ταχύτατα.
Ο Τρότσκι θεωρούσε προδοσία της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας την υποστήριξή της στη μετανάστευση Ευρωπαίων εργατών στην Αμερική κατά τα χρόνια της ύφεσης που ακολούθησαν το κραχ του 1929.

Ν.Ε. ΛΑ.Ο.Σ. Λάρισας

ΟΙ ΙΕΡΟΛΟΧΙΤΕΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ΛΗΜΝΟ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ

ΣΤΙΣ 16 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ΤΟΥ 1944...

...

Τρεις Διμοιρίες Ιερολοχιτών, υπό το Συνταγματάρχη Θ. Κετσέα, καταλαμβάνουν και απελευθερώνουν το νησί της Λήμνου και συλλαμβάνουν 100 Γερμανούς και Ιταλούς αιχμαλώτους. Βρετανικά και ελληνικά πλοία βυθίζουν στα ανοιχτά του νησιού δύο γερμανικά πλοία γεμάτα από Γερμανοϊταλούς που προσπαθούν να αποφύγουν τη σύλληψη.

XTYΠΗΣΑΝ ΧΑΡΜΟΣΥΝΑ ΟΛΕΣ ΟΙ ΚΑΜΠΑΝΕΣ ΣΤΗΝ ΒΕΡΟΙΑ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ ΠΡΩΪ

ΣΤΙΣ 16 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ΤΟΥ 1912 Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΤΗΝ ΕΠΕΛΑΣΗ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝΕΙ ΤΗΝ ΠΟΛΗ

Ασταμάτητος ο Ελληνικός Στρατός στην Μακεδονία μας, απελευθερώνει την μία μετά την άλλη τις μεγάλες πόλεις. Στις 16 Οκτωβρίου του 1912 έρχεται η σειρά τς Βέροιας η οποία γιορτάζει σήμερα τα Ελευθέρια της. Το πρωί στις 7 και 30 όλες οι καμπάνεις των Εκκλησιών της πόλης χρύπησαν χαρμόσυνα δίνοντας το σύνθημα των σημερινών εορτασμών. Πλήθος εκδηλώσεων έχουν προγραμματισθεί κι έχουν ήδη ξεκινήσει από προχθές.

Σήμερα στις 10.30 θα γίνει η Επίσημη δοξολογία στον Ι. Ν. Αγίου Αντωνίου με τη χοροστασία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βεροίας, Ναούσης & Καμπανίας, κ.κ. Παντελεήμονα. Εκφώνηση εντός του Ι. Ν. Αγίου Αντωνίου του πανηγυρικού της ημέρας. ενώ θα ακολουήσει Επιμνημόσυνη δέηση και κατάθεση στεφάνων στο Άγαλμα Δ. Ρακτιβάν στο Δημαρχείο. Σιγή ενός λεπτού - Εθνικός Ύμνος. Στις 12.00 Παρέλαση προ του Λαού και των Επισήμων, των αναπήρων πολέμου, μαθητών και μαθητριών των σχολείων, προσκόπων, οδηγών κ.λ.π. με τις σημαίες τους, καθώς και τμημάτων Στρατού.

Αλλού και κάπως, το νέο βιβλίο του Χρίστου Γούδη

«Αν δεν κάνεις θυσίες για τις Ιδέες σου, ή εσύ δεν αξίζεις ή οι Ιδέες σου». Το είπε ο Έζρα Πάουντ και το παραθέτει ο Χρίστος Γούδης, καθηγητής Αστροφυσικής του Πανεπιστημίου Πατρών και Πρόεδρος του Ινστιτούτου Εθνικών και Κοινωνικών Μελετών «Ίων Δραγούμης», στο νέο βιβλίο του «Αλλού και κάπως-Η καθ' ημάς Δεξιά» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Patria, σε μια ιδιαίτερα καλαίσθητη έκδοση, με εξώφυλλο όπου κυριαρχεί η μορφή του Κόρτο Μαλτέζε, του ήρωα του Ούγκο Πρατ. Πρόκειται για μια συλλογή δοκιμίων, που όπως λέει και ο ίδιος ο Χρίστος Γούδης στην εισαγωγή του βιβλίου, «αντικατοπτρίζει τη διάθεση αντίδρασης, αντίστασης και απόρριψης των όσων συμβαίνουν γύρω μας, στην θολή εποχή της κουλτούρας της πολτοποίησης και των εθνοφυλετικών βούρκων που την χαρτογραφούν».

Πάνω από την ύλη
Το βιβλίο βρίθει υπερβατικών κειμένων, αναδεικνύοντας τον ανορθολογισμό του ένθεου συγγραφέα και στοχαστή της μεταφυσικής και πνευματικής Δεξιάς. Παράλληλα, απεγκλωβίζει τον αναγνώστη από τις ανόητες υλιστικές δοξασίες, που ενδεχομένως μέχρι τη στιγμή της ανάγνωσης του συγκεκριμένου βιβλίου, τον κρατούσαν καθηλωμένο, έρμαιο και υποτελή στα πολύ ευτελή και τετριμμένα της αστικής (και φαύλης) καθημερινότητας και στον αδιέξοδο και αγοραίο (νεο-) «φιλελευθερισμό» της εποχής, που συνθλίβει κάθε διαχρονική, παραδοσιακή και υπερβατική αξία του έθνους.
Σύμφωνα με τον συγγραφέα, το να είσαι «αλλού» σημαίνει μεταξύ άλλων να βλέπεις τα πράγματα από διαφορετική οπτική γωνία, να βρίσκεσαι στο άντρο των συνωμοσιών και των «Δαιμονισμένων», παρέα με τον Αλιόσα και τα αδέρφια του, τους «Αδελφούς Καραμαζώφ», μέσα στην ατμόσφαιρα που εκκολάπτεται στο «Έγκλημα και Τιμωρία». Από την άλλη, το να είσαι «κάπως», σημαίνει να καλπάζεις στο «Ρίο Γκράντε», «Λύκος της στέπας» εσύ μοναχικός, να είσαι εσύ στην περιπλάνησή σου, χωρίς μανδύα, χωρίς το «Σιδηρούν Προσωπείο» της καθημερινότητας, «Φτερό στον Άνεμο», εκεί στα «Ανεμοδαρμένα Ύψη»...

Το περιεχόμενο
Τι να πρωτογράψει κανείς... Ένα καταπληκτικό παραλήρημα σκέψεων, ιδεών, ονείρων και προσδοκιών, αγώνων και μεγαλείων, πολέμων και ηρώων και πνευμάτων για την καθ' ημάς Δεξιά, που σύμφωνα με τον διακριθέντα συγγραφέα είναι βαθύτατα αναρχική, άυλη, ασκητική, άκαμπτη, αντισυστημική, ανατρεπτική, άτρωτη και αήττητη και παράλληλα αενάως διαλάμπουσα, ως Ροδαυγή και ως Λυκόφως, ως Σέλας Υπερβόρειον, έκρηξη ηφαιστειακή και υπερκόσμια και φυσικά, πολύ μακριά από τα ιδεολογικά ανεμούρια του ευκαιριακού μεσαίου χώρου.
Ο Χρίστος Γούδης δεν διστάζει στο βιβλίο του να αγγίξει (πολλές φορές πολύ) δύσκολα θέματα, όπως η 21η Απριλίου, το μεταναστευτικό, τα ναρκωτικά και η Λέσχη Μπίλντεμπεργκ, εκθέτοντας σε κοινή θέα τις καθ' όλα αντισυστημικές και αιρετικές απόψεις του. Αμέσως μετά, μας παρουσιάζει τους «κάπως», σε μια φαινομενικά άτακτη μίξη, που έχει όμως το νόημά της: Αλέξανδρος, Ιησούς Χριστός, Υψηλάντης, Ίων Δραγούμης, Ρένος Αποστολίδης, Βαγγέλης Παπαθανασίου, Νίκος Καζαντζάκης, Χοσέ Αντόνιο Πρίμο ντε Ριβέρα, Κόρτο Μαλτέζε, Ούγο Πρατ, Ρομπέρ Μπραζιγιάκ, Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα, Ιούλιος Έβολα και Ρενέ Γκενόν.

Μας δίνει την ψυχή
Ο Χρίστος Γούδης, για άλλη μια φορά δίνει ουσία και πάνω απ' όλα ψυχή, σε εκείνο που όλοι αποκαλούμε «καθ' ημάς Δεξιά». Πάνω απ' όλα όμως, με τα γραπτά του νοηματοδοτεί διαδρομές και αγώνες και χρωματίζει το αύριό μας, δείχνοντάς μας το δρόμο για την υπέρβαση και ωθώντας μας να αφεθούμε στη μαγεία της ζωής. Το τελευταίο βιβλίο του, αποτελεί μια πολύτιμη συνεισφορά σε όσους από εμάς κλείσαμε τα αυτιά μας στις Σειρήνες του ορθολογισμού, της παγκοσμιοποίησης και του ευδαιμονισμού και προσπαθούμε να σταθούμε όρθιοι στις εθνικές επάλξεις.

ΚΑΙ Η ΚΑΤΕΡΙΝΗ ΓΙΟΡΤΑΖΕΙ ΣΗΜΕΡΑ ΤΑ 97 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ

ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΣΚΛΗΡΗ ΜΑΧΗ ΣΤΟ ΣΒΟΡΩΝΟ Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΚΑΤΑΔΙΩΚΕΙ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΚΑΙ ΜΠΑΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΕΡΙΝΗ
...
Είναι 16 Οκτωβρίου του 1912... Άλλη μιά πόλη της Μακεδονίας μαζί με την Βέροια λυτρώνεται αυτή τη μέρα και υποδέχεται ελευθερωτή τον Στρατό των Ελλήνων. Έξω από την Κατερίνη τμήματα του Στρατού μας διεξάγουν σκληρή μάχη με επίκεντρο το χωριό Σβορώνος, που μετονομάστηκε έτσι προς τιμήν του διοικήτή του 20ου Συντάγματος, Συνταγματάρχη Δημητρίου Σβορώνου που έπεσε ηρωϊκά μαχόμενος εκεί. Στις 7 το πρωί... σαν σήμερα ο Ελληνικός Στρατός μπαίνει στην πόλη.

Το πρόγραμμα των εορτασμών περιλαμβάνει δοξολογία στον καθεδρικό ναό της Θείας Ανάληψης σήμερα το πρωϊ, κατάθεση στεφάνων λίγο αργότερα στο μνημείο Ηρώων της πόλης, καθώς και μαθητική και στρατιωτική παρέλαση στις 12 το μεσημέρι. (Στην φωτογραφία ο Διάδοχος Κωνσταντίνος, επικεφαλής του Ελληνικού Στρατού στο μέτωπο της Μακεδονίας εισέρχεται στην Κατερίνη).

Προσβολή στην Μνήμη του Παύλου Μελά

Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε και φέτος, η τελετή τιμής και μνήμης για τον Παύλο Μελά, στον καθιερωμένο πλέον χώρο (Πλατεία Παύλου Μελά), μπροστά στην Λέσχη Αξιωματικών στο κέντρο της Αθήνας.
Ενώ όμως οι Πατριώτες της Αθήνας τιμούσαν την θυσία του Παύλου Μελά, και η Πολιτεία ως συνήθως ήταν απούσα. Έκπληκτοι οι παρευρισκόμενοι παρατήρησαν ότι είχε εξέλθει από την Λέσχη συνεργείο ένστολων το οποίο αποκαθήλωνε ΟΛΕΣ τις σημαίες από το κτήριο!
Ήταν προφανές ότι η διοίκηση της ΛΑΕΔ δεν ήθελε να φανεί ότι συμμετέχει στην απόδοση τιμής στον Παύλο Μελά και των άλλων Μακεδονομάχων.
Διαπράχθηκε από την ΛΑΕΔ μεγάλο ολίσθημα και εάν δεν είναι ο ίδιος ο διοικητής υπεύθυνος τότε θα πρέπει να πάρει κεφάλια, διότι κάτι τέτοιο μόνο στα Σκόπια θα μπορούσε να συμβεί. Ντροπή τους!
Τους βαθμούς και τα παράσημα που πήραν εν ειρήνη ως καλοί δημόσιοι υπάλληλοι, δεν τους δίνει το δικαίωμα να περιφρονούν Ήρωες πού έδωσαν και την ζωή τους για την Πατρίδα. Ντροπή σας!

Επίδειξη μίσους από ΣΥΡΙΖΑ κατά Ορθοδοξίας

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν χάνει ευκαιρία να δημιουργεί προβλήματα αλλά και να προνοεί για τον εθνικό και θρησκευτικό αποχρωματισμό της χώρας, παίζοντας έτσι το παιχνίδι του διεθνούς κεφαλαίου και της Νέας Τάξης. Η Κοινοβουλευτική Ομάδα του, συνεδρίασε την περασμένη Τρίτη και αποφάσισε οι βουλευτές να καταγράψουν την αντίθεσή τους για το περιεχόμενο και το χαρακτήρα του θρησκευτικού όρκου στην ορκωμοσία της Βουλής, που ήταν προγραμματισμένη για την περασμένη Τετάρτη. Φυσικά, σκοπός δεν είναι απλά η καταγραφή, αλλά η κατάργηση... Προσβλέπουν σε σχετικές πλάτες από το ΠΑΣΟΚ, που ήδη επιτίθεται στην Εκκλησία της Ελλάδος. Μάλιστα, σε επιστολή τους προς τον Πρόεδρο της Βουλής, που υπογράφει ο Πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας, οι εθνομηδενιστές βουλευτές δηλώνουν τα κάτωθι:

Κύριε Πρόεδρε,
Σύμφωνα με τον κανονισμό της Βουλής (άρθρο 3, παρ.2) οι εκλεγέντες βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου κατά τις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου 2009, υποχρεούνται να δώσουν όρκο που ορίζεται από το άρθρο 59 του Συντάγματος.
Είναι γνωστή η θέση του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς για την ανάγκη διαχωρισμού εκκλησίας- κράτους και την απόσυρση νόμων και πρακτικών, που εμποδίζουν την θεμελιώδη διάταξη του Συντάγματος περί ανεξιθρησκείας. Θεωρούμε ότι ο τύπος του όρκου που έχει καθιερωθεί παραβιάζει το συνταγματικό πρόσταγμα της ανεξιθρησκείας που κατοχυρώνεται από το άρθρο 13 του Συντάγματος καθώς και το άρθρο 9 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την προστασία των ανθρώπινων δικαιωμάτων και θεμελιωδών ελευθεριών, που κατοχυρώνει το δικαίωμα των ανθρώπων στην ελευθερία των θρησκευτικών τους πεποιθήσεων.
Εμείς ως εκλεγμένοι εκπρόσωποι του ελληνικού λαού, θεωρούμε ότι εκπροσωπούμε Έλληνες πολίτες όλων των θρησκειών και δογμάτων, πολίτες που είναι άθεοι, αλλά και πολίτες που αρνούνται να δηλώσουν τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις. Κατόπιν τούτων σας γνωρίζουμε ότι οι βουλευτές του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς προτιθέμεθα να δώσουμε στη Βουλή τον παρακάτω όρκο,
«Ορκίζομαι στην τιμή και την συνείδησή μου να είμαι πιστός στην Πατρίδα και το δημοκρατικό πολίτευμα, να υπακούω στο Σύνταγμα και τους νόμους και να εκπληρώνω ευσυνείδητα τα καθήκοντά μου».
Ας μην ξεχνάμε, ότι στη διάρκεια των ταραχών του περασμένου Δεκεμβρίου, τις οποίες ο ΣΥΡΙΖΑ κάλυψε πολιτικά, πολλές εκκλησίες, συμπεριλαμβανομένης της Μητρόπολης Αθηνών, δέχθηκαν επιθέσεις και βεβηλώθηκαν. Τις βέβηλες αυτές πράξεις, που στρέφονται και κατά της θρησκευτικής ελευθερίας, δεν τις σχολίασε ποτέ. Κάπως έτσι κάποιοι γελοίοι τύποι που σχημάτισαν «οργανώσεις» τύπου «Συνωμοσίες των Πυρήνων της Φωτιάς» θεώρησαν ότι έχουν το ελεύθερο να τοποθετούν εμπρηστικούς μηχανισμούς σε εκκλησίες.