ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΑ ΑΚΟΥΣΜΑΤΑ


Δευτέρα 31 Μαΐου 2010

Σεραφείμ: Καταγγέλλουμε το διαρκές έγκλημα του Σιωνιστικού Εβραϊκού Κράτους

Η ειδεχθής δολοφονική επίθεσις με αθώα θύματα της Σιωνιστικής Εβραϊκής Κυβέρνησης εντός των διεθνών χωρικών υδάτων κατά αόπλων ειρηνικών ακτιβιστών, που μετέφεραν ανθρωπιστική βοήθεια στους αποκλεισμένους Παλαιστίνιους κατοίκους της Γάζας αποτελεί έγκλημα που εμπίπτει στην αρμοδιότητα του διεθνούς ποινικού δικαστηρίου.

Η άμεση υποχρέωσις της Κυβέρνησής μας, διερμηνεύουσα το κοινό αίσθημα του λαού μας, είναι να καταδικάσει απεριφράστως και μετά σκληρότητος τη Σιωνιστική Κυβέρνηση του Ισραήλ και τις τρομοκρατικές, άθλιες και εγκληματικές πρακτικές της. Ο δε Πρωθυπουργός μας και ως Πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς επιβάλλεται να συμβάλλει στην διεθνή καταδίκη των κακουργηματικών κατά του διεθνούς δικαίου και της ανθρωπότητος αδικοπραγιών της Σιωνιστικής Ισραηλινής ηγεσίας.

Αποδεκνύεται πασιδήλως δυστυχώς, ότι το Σιωνιστικό Εβραϊκό Κράτος ακυρώνει εμπράκτως την τιμή και τον σεβασμό που οφείλει η διεθνής κοινότης στην μνήμη των θυμάτων του Ολοκαυτώματος, εφ’ όσον μιμείται και εφαρμόζει απολύτως τις εγκληματικές, κακουργηματικές και άθλιες πρακτικές του Γερμανικού φασιστικού τέρατος.


Η ιδιότυπη ασυλία που απολαμβάνει η Σιωνιστική Κυβέρνηση του Ισραήλ με πάτρονα την Αμερικανική υπερδύναμη στα διεθνή φόρα, αποδεικνύεται από την παρατεινόμενη κατοχή των αραβικών εδαφών και το πυρηνικό οπλοστάσιο που διατηρεί την στιγμή που σχετική προσπάθεια εξοπλισμού του γειτονικού Ιράν αποτελεί αιτία πολέμου δια την διεθνή κοινότητα.

Καταγγέλλουμε το διαρκές έγκλημα του Σιωνιστικού Εβραϊκού Κράτους και καλούμε την Κυβέρνησή μας, αντί της αχρώμου και αναμικής σχετικής ανακοινώσεώς της, να προβή σε όλα τα ενδεικνυόμενα μέτρα για την πλήρη και ουσιαστική καταδίκη της Σιωνιστικής Εβραϊκής ηγεσίας και την άμεση παραπομπή της στο διεθνές Ποινικό Δικαστήριο.

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ Ο Πειραιώς ΣΕΡΑΦΕΙΜ

Μύρτις: Ένα χαστούκι στους εθνομηδενιστές

του Γιώργου Πισσαλίδη

Ένα 11χρονο κοκκινομάλλικο κοριτσάκι περιμένει μέχρι τις 16 Ιουνίου τους επισκέπτες του Μουσείου Γουλανδρή. Το όνομα του «Μύρτις» και είναι ένα από τα χιλιάδες ανώνυμα θύματα του μεγάλου λοιμού, που ξέσπασε το 430 π.Χ. στην Αθήνα του Πελοποννησιακού Πολέμου. Η έκθεση συμπεριλαμβάνει την ανακατασκευή του παιδικού κρανίου της Μύρτιδος από τον επίκουρο καθηγητή Ορθοδοντικής του Πανεπιστημίου Αθηνών Μιχάλη Παπαγρηγοράκη.

Όλα ξεκίνησαν την περίοδο 1994- 1995 στις ανασκαφές για την δημιουργία του Μετρό στην περιοχή του Κεραμεικού. Οι αρχαιολόγοι εντοπίζουν την συνέχεια του νεκροταφείου του Κεραμεικού, όπου θάφτηκαν ο Περικλής, ο Κλεισθένης και ο Θρασύβουλος. Οι ανασκαφές φέρνουν στο φως δεκάδες τάφους. Ένας από αυτούς υπήρξε ομαδικός με 150 σωρούς Αθηναίων. Οι ανασκαφείς καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι πρόκειται για ομαδική ταφή θυμάτων από μια αιφνίδια αιτία, πιθανώς μια επιδημία. Η αταξία του ενταφιασμού και η χρονολόγηση των λίγων κτερισμάτων οδηγούν στο συμπέρασμα ότι πρόκειται για τον λοιμό που κτύπησε την πόλη των Αθηνών το καλοκαίρι του δεύτερου έτους του Πελοποννησιακού πολέμου, δηλαδή το 430 π.Χ. Τα ευρήματα μεταφέρονται στο εργαστήριο.

Η διαδικασία της ανακατασκευής

Το 2005 πραγματοποιούνται εργαστηριακές αναλύσεις τόσο στο Εργαστήριο Μοριακής Νευροβιολογίας του Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, όσο και στο Εργαστήριο Μικροχημείας του Ινστιτούτου Τεχνολογίας –Έρευνας της Κρήτης. Θα ακολουθήσει η μελέτη του πολφού τριών τυχαίων ατόμων. Τότε αποκαλύπτεται η αλήθεια μετά από 2400 χρόνια: ο λόγος που έστειλε στον θάνατο το ένα τρίτο του πληθυσμού της Αθήνας ήταν το μικρόβιο της τυφικής σαλμονέλας. Και αυτό χάρις στην μελέτη του DNA, που δίνει την ευκαιρία στους επιστήμονες να διαγνώσουν γενετικές ασθένειες και να ανιχνεύσουν λοιμώδεις νόσους.

Το 2007 ένα από τα κρανία της ανασκαφής, αυτό της Μύρτιδος, αποφασίζεται να αναπλαστεί. Όπως είπε και ο καθηγητής κ. Παπαγρηγοράκης στα εγκαίνια της έκθεσης που έγιναν στο Μουσείο Ακροπόλεως, «πρόκειται για ένα κορίτσι περίπου 11 ετών και το μόνο που μπορούμε να πούμε είναι ότι είχε ορθοδοντικό πρόβλημα: λόγω της συνύπαρξης παιδικών και μόνιμων δοντιών δημιουργούνταν συνωστισμός στην άνω γνάθο και ήταν εκτός τόξου». Ο λόγος που επιλέχθηκε συγκεκριμένα η Μύρτιδα ήταν «επειδή το κρανίο είναι ανέπαφο και έχει την κάτω γνάθο και όλα τα δόντια».

Πως ένοιωσε ο ίδιος; «Η συγκίνηση μου ήταν μεγάλη όταν αντίκρισα το πρόσωπο της Μύρτιδος! Δεν ήξερα άλλο για εκείνη παρά μόνο πως ήταν ένα κοριτσάκι που κατοικούσε στην Αθήνα την εποχή του Πελοποννησιακού Πολέμου». Το εύρημα ήταν σε τόσο καλή κατάσταση που ελάχιστες μπορεί να είναι οι αποκλίσεις από την πραγματικότητα. Ωστόσο είναι πολύ δύσκολο να αναπλασθούν τα αυτιά και η μύτη, για την οποία στηριχθήκαμε στο σχήμα της ρινικής κοιλότητας. Όσο δε για τα χρώματα που επιλέξαμε, βασιστήκαμε σε εκείνα της εποχής. Ενώ το γνωρίζαμε, δεν θελήσαμε να αποδώσουμε μια τραγικότητα που θα είχε το πρόσωπο της λίγο πριν πεθάνει, αλλά ένα ελαφρύ μειδίαμα που προσδίδει την αίσθηση της εσωτερικής γαλήνης και αταραξίας». Όσο αφορά την δυνατότητα λάθους ο καθηγητής Παπαγρηγοράκης απαντά: «Για να βρούμε τα αυθεντικά θα έπρεπε να γίνει ανάλυση του DNA της, διαδικασία ιδιαιτέρως κοστοβόρα». Για να προσθέσει ότι η ανασκευή της Μύρτιδος κόστισε πολύ χρήμα και ελάχιστο δόθηκε από το κράτος.

Η ανάπλαση του προσώπου της Μυρτίδος πραγματοποιήθηκε στην Σουηδία και η τελική μορφή του προσώπου δόθηκε από τον διάσημο γλύπτη και μόντελιστ αρχαίων αγαλμάτων Όσκαρ Νίλσον. Για τον καθορισμό του πάχους των μυών πάρθηκαν υπόψη το φύλο, η ηλικία, η φυλή και οι διατροφικές συνήθειες. Τέλος η κόμμωση και το ένδυμα εμπνεύσθηκαν από αγάλματα και αναπαραστάσεις ανθρώπων της εποχής.

Παραμένουμε ίδιοι επί 2500 χρόνια

Τελικά φτάνουμε στο σημείο να ξέρουμε ή να μαντέψουμε την ζωή της μικρής Μύρτιδος. Όπως λέει και η αρχαιολόγος Έφη Μπαζιοτοπούλου- Βαλαβάνη: «Φαίνεται πως το παιδί αυτό υπήρξε ένα απλό, ανώνυμο παιδί, που γεννήθηκε γύρω στα 440 π.Χ. πρόλαβε να αντικρύσει τον Παρθενώνα που μόλις είχε τελειώσει αλλά έζησε και την αρχή του πολέμου. Ήταν ένα κορίτσι που έτρεχε ανέμελο και ξυπόλητο μαζί με τα άλλα παιδιά στους χωμάτινους στενούς δρόμους της πόλης. Μπορεί και να ήταν και μικρή δούλη. Το εντεκάχρονο κορίτσι υπήρξε ένα από τα χιλιάδες ανώνυμα θύματα του φοβερού λοιμού, που έπληξε την Αθήνα στις αρχές του Πελοποννησιακού πολέμου. Το πτώμα της πετάχτηκε βιαστικά μέσα στον λάκκο που άνοιξε η πόλη για να θάψει κάποιους από τους νεκρούς, που κείτονταν στους δρόμους. Δεν του πρόσφεραν ιδιαίτερη προσοχή, δεν του πρόσφεραν κανονική ταφή, δεν το συνόδεψαν με τα παιχνίδια του ή άλλα ωραία κτερίσματα».

Σήμερα η Μύρτις γίνεται το πρώτο παιδί που ανακτά την φυσιογνωμία του. Όμως τι έχει να μας πει σε επίπεδο φυλετικό η Μύρτις; Όπως έχει πει και ο κ. Παπαγρηγοράκης «δεν έχουμε αλλάξει σχεδόν καθόλου εδώ και 2500 χρόνια στην περιοχή του σπλαχνικού κρανίου (σ.σ. πρόσωπο), έχει αλλάξει όμως ο προσανατολισμός μας της ανάπτυξης του εγκεφαλικού κρανίου (πάνω μέρος της κεφαλής). Όσο περνούν τα χρόνια δηλαδή, το κρανίο μας έρχεται πιο μπροστά, ενώ το πρόσωπο μας μικραίνει». Η ύπαρξη της Μύρτιδος είναι ένα χαστούκι σε όσους εθνομηδενιστές καθηγητές πανεπιστημίου ορίζουν ότι είμαστε σλαβομπασταρδέματα.

Η έκθεση στο Μουσείο Γουλανδρή

Έχοντας επισκεφθεί την έκθεση στο Μουσείο Γουλανδρή μπορούμε να πούμε ότι δόθηκε ιδιαίτερη σημασία, από τους επιμελητές της έκθεσης Χαράλαμπο Χάιτα και Αναστασία Κάλλου στο να γίνει ένα τέτοιο εξειδικευμένο θέμα κατανοητό από τον καθένα. Υπάρχουν τρεις ενότητες. Πρώτη είναι η ανασκαφή όπου γίνεται κατανοητό ότι η Μύρτις είναι ένα ανθρώπινο κατάλοιπο που βρέθηκε σε μία σωστική ανασκαφή. Δεύτερη ενότητα είναι η ερευνητική διαδικασία, δηλαδή η αξιοποίηση των συμπερασμάτων από την μελέτη κρανίων και ανάλυση του DNA, ώστε να ταυτοποιηθεί το μικρόβιο του 5ου αιώνα π.Χ. με σύγκριση με σύγχρονους ιούς.

Τέλος έχουμε την διαδικασία της αναπαράστασης και την τοποθέτηση της Μύρτιδος σε συγκεκριμένο χώρο, όπου το μπούστο, το φόρεμα και το κτένισμα τονίζονται μέσα από ένα θεατρικό φωτισμό και πρωτότυπη μουσική του Κωνσταντίνου Βήτα. Όλα αυτά συνοδεύονται από απλά κείμενα και επεξηγήσεις για να γίνουν κατανοητά από τους μαθητές των σχολείων, που αποτελούν σημαντικό μέρος των επισκεπτών της έκθεσης. Υπάρχει επίσης ένα διαδραστικό πάτωμα όπου καθώς προχωράει ο επισκέπτης αποκαλύπτονται στοιχεία της ανασκαφής και της αναδιαμόρφωσης.

Εδώ να πούμε ότι από 16 Ιουνίου η έκθεση της Μύρτιδος θα ταξιδέψει σε πόλεις της Ελλάδος και μητροπόλεις του εξωτερικού, ενώ από 1η Ιουνίου μέχρι και τον Δεκέμβριο θα υπάρχει μια φωτογραφική έκθεση για την Μυρτίδα στο αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος». Μουσείο Γουλανδρή (Κέντρο Γαία), Όθωνος 100, Κηφισιά. Διάρκεια εκθέσεως μέχρι 15/6. Ώρες έκθεσης: Τρίτη – Σάββατο: 9 π.μ – 2.30 μ.μ. Κυριακή: 10 π.μ -2.30 μ.μ.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο φύλλο της 29ης Μαΐου 2010 της εφημερίδας Ελεύθερος Κόσμος.

Σάββατο 29 Μαΐου 2010

Η Πόλις Εάλω

Η 29η Μαϊου, ημέρα μνήμης του Ελληνισμού σηματοδοτεί μια πτώση και μια έγερση. Γιατί η κάθε ηρωϊκή πτώση αποτελεί μια κρυμμένη μείζονα νίκη τη στιγμή που σοκάρει, αφυπνίζει και διεγείρει υπνώττουσες συνειδήσεις Είναι η πτώση που προαναγγέλλει την άνοδο, αυτή που μας κάνει να συνειδητοποιούμε ότι υπάρχουμε «εμείς» απέναντι στους «άλλους», και οφείλουμε να σταθούμε όρθιοι «εμείς μόνοι μας» απέναντι στους «άλλους τους πολλούς και τους ξένους» αν θέλουμε να υπάρξουμε αξιοπρεπώς σε ένα κόσμο που απειλείται να χωρισθεί σήμερα, όσο ποτέ άλλοτε, σε δυό στρατόπεδα, των κυρίων και των δούλων. Εμείς δεν θα ακολουθήσουμε αυτόν τον δρόμο, γιατί έχουμε το δικό μας στρατόπεδο, το στρατόπεδο των Ελλήνων. Δεν επιθυμούμε να γίνουμε κύριοι κανενός και κανείς τους δεν μπορεί να μας κάνει δούλους Γιατί είμαστε Έλληνες το γένος ως η τε φωνή και η πάτριος παιδεία μαρτυρεί, σύμφωνα με τον Πλήθωνα Γεμιστό που την εποχή του Δεσποτάτου του Μυστρά επί Κωνσταντίνου Παλαιολόγου έθετε τα θεμέλια του νεώτερου Ελληνισμού, εκφάνσεις του οποίου είμαστε εμείς σήμερα. Και προσδιοριζόμαστε από το ιστορικό μας παρελθόν, από την μακραίωνα Ελληνική Ιστορία που διακρίνεται, χαρακτηρίζεται και προσδιορίζεται από μιαν ιδιότητα, ξένη και άγνωστη στους πολυπολιτισμικούς αρουραίους, στους προσκυνημένους, τους χατζηαβάτες και τους προδότες που ευτελίζουν με την παρουσία τους, αυτή ακριβώς την ιστορική μας ιδιότητα, που εκείνοι είναι ανήμποροι να διανοηθούν, την ιδιότητα της ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ σε υπέρτερες υλικά δυνάμεις. Έτσι επιβιώσαμε, έτσι επιβιώνουμε και έτσι θα επιβιώσουμε, καθώς εκείνοι θα πορεύονται στον σκουπιδοτενεκέ - ελλείψει Καιάδα - της Ελληνικής Ιστορίας. Σήμερα με αφορμή την πτώση της Πόλης οφείλουμε να τιμήσουμε τους ηρωϊκούς πεσόντες της αλώσεως, όλους αυτούς που «ώρισαν στη ζωή των να φυλάγουν Θερμοπύλες, ποτέ από το χρέος μη κινούντες». Με προεξάρχουσα την μαρτυρική μορφή του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου οφείλουμε να αποτίσουμε φόρο τιμής σε όλους εκείνους που, τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι, έδωσαν τη ζωή τους για την μελλοντική ανάσταση του Έθνους των Ελλήνων. Όλους εκείνους, που ξενέρωτοι γραφιάδες, μιντιακοί παπαγάλοι, και τσανακογλύφτες της νέας τάξης πραγμάτων, ένθεν και ένθεν του πολιτικού φάσματος, επιδιώκουν, μέσα από μία έξωθεν κατευθυνόμενη προσπάθεια εθνομηδενισμού και αποδόμησης της εθνικής μας συνείδησης, να σβήσουν από τη μνήμη μας και την ψυχή των παιδιών μας. Δυστυχώς, όπως κι η Πόλη τότε «η Ελλάδα είναι ένα φρούριο πολιορκημένο και μέσα της αλωνίζει ελεύθερος ο εχθρός». Όμως σε πείσμα των εχθρών μας, ντόπιων και ξένων, εμείς οι Έλληνες θυμόμαστε τους μάρτυρες του Γένους και τους τιμούμε. Στην επίκληση του ονόματός τού καθενός τους, απαντούμε νοερά, όχι «Απών», αλλά: «Παρών, έπεσε υπέρ Πίστεως και Πατρίδος».

Περήφανα ανεμίζουν στον Κεράτιο
Οι επισείοντες του δρόμωνα του βασιλέως
Το πλόϊμο με τον Φλαντανελά
Διέσπασε τον εχθρικό κλοιό
Μικρό διάλειμμα διαφημιστικό
Της ναυτοσύνης των Ελλήνων

Αλλοίμονο ! Ο αγώνας έχει προ πολλού κριθεί
Οι συμπληγάδες ανελέητα χτυπούν τη Βασιλεύουσα
Βίαια προσραγέντα κύματα από Ανατολή και Δύση

Δικέφαλος ο αητός των Κομνηνών
Με τα φτερά του ανοιχτά ατσάλινα
Μάταια προσπαθεί να τα αναχαιτίσει

Κλονίζονται τα τείχη της Κωνσταντινούπολης
Απ΄το κανόνι - γίγαντα του Ουρβανού
Προτού η Θεομήτωρ Στρατηγός
Τον Μαγυάρο υβριστή εξαφανίσει

Αλλοίμονο! Ο αγώνας έχει προ πολλού κριθεί
Απ΄ τον συνώνυμό του Ουρβανό τον δεύτερο
Και τους χριστιανομάχους σταυροφόρους
Που εκπορεύτηκαν απ΄ την Αγία Δύση

Εθελοντές φιλέλληνες προστρέχουνε
Την ύστατη στιγμή
Ο Ιουστινιάνης μ΄εφτακόσιους Γενουάτες μαχητές
Πολύ αργά η πλάστιγγα για να γυρίσει

Η φλόγα του Αγίου Έλμου
Εγκαταλείπει την Αγιά Σοφιά
Σταλαγματιές η κόκκινη βροχή
Πέφτει αργά αργά στην Πόλη

Οι Τούρκοι ρίχνουνε στα τείχη
Εσταυρωμένους σταυραητούς
Περίσφιχτους με ιοβόλα φίδια

Ο Κωνσταντίνος ονειρεύεται ξανά
Τον εφιάλτη του Μεγάλου Κωνσταντίνου
Υπνοβατεί ανήσυχος επάνω στις επάλξεις
Βλέπει τυφλό τον Ρωμανό στην Πύλη του
Να επιστρέφει νικημένος απ΄το Μαντζικέρτ
Τον Βαγιαζήτ ξωπίσω του σαν κεραυνό να επελαύνει


Τα στίφη αλαλάζουν «Γιλντιρίμ»
«Φατίχ Σουλτάν Μεχμέτ Ασιανέ»
«Χαγάνε και Κυρίαρχε των οριζόντων»
«Μωάμεθ Πορθητή Γαζή»
« Γιέ του Σουλτάνου των Γαζήδων»
Ιμάμηδες μουλλάδες και δερβίσηδες
Ολονυχτίς εκστασιάζουν τους γενίτσαρους
Με προσευχές τύμπανα και ζουρνάδες

Ήρθε η ώρα της αλήθειας της πικρής
Μάϊος 29 του χίλια τετρακόσια και πενήντα τρία
Καλύφθηκε η Βασιλεύουσα
Από την πλημμυρίδα της Ανατολής
Από το πυρωμένο μάγμα του Ισλάμ
Και το δρεπανηφόρο γιαταγάνι της ημισελήνου
Η Ρωμανία πάρθηκε
Η Πόλις αμετάκλητα εάλω

Όμως εμείς
Ελλήνων παίδες εσμέν
Και των βαρβάρων σμήνος
Ου πτοούμεθα
Και την ακτήν φοινίξωμεν
Αίμασιν εναντίων

Έσσεται ήμαρ
Όταν αετοφόρος πάλιν υψωθεί
Θριαμβικά στο πλόϊμο η φοινικίδα

«Ιερή Συνεύρεση»

Χρίστος Γούδης
29η Μαϊου 2010

Τρίτη 11 Μαΐου 2010

Η προκατάληψη Βενιζέλου απέναντι στις Ένοπλες Δυνάμεις

Τρίτη, 11 Μάιος 2010 08:00


Με καθυστέρηση πολλών ημερών «προσπαθεί να τα μαζέψει» ο υπουργός Εθνικής Αμύνης Ευάγγελος Βενιζέλος. Αφού άφησε να δημιουργηθούν συνθήκες πρωτοφανούς διαλύσεως στις Ένοπλες Δυνάμεις, αφού οι πιλότοι της ΠΑ έφθασαν σε τέτοιο σημείο απογνώσεως, ώστε να αρνηθούν κάποια μέρα να πετάξουν, αφού δύο αξιωματικοί του ΠΝ παραιτήθηκαν και πολλοί άλλοι βρέθηκαν εν στολή στους δρόμους της Αθήνας, τώρα ανακοινώνει ρυθμίσεις δήθεν υπέρ του εισοδήματος των στρατιωτικών!
Στην ουσία όμως μας λέει ότι «παρέχεται η εξουσιοδότηση στους υπουργούς Οικονομικών και Εθνικής Άμυνας με κοινή απόφασή τους να αναπροσαρμόσουν τα επιδόματα κινδύνου (π.χ. ιπταμένων) λόγω της μείωσης που επέρχεται με την κατάργηση της αυτοτελούς φορολόγησής τους».
Πότε θα βγει η απόφαση αυτή και τι θα προβλέπει, δεν βιάζεται να μας ενημερώσει ο κ. υπουργός. Μας ενημερώνει όμως, ότι «έδωσε οδηγίες στους αρχηγούς των Επιτελείων για την επεξεργασία και άμεση εφαρμογή μέτρων που διευκολύνουν τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων και τις οικογένειές τους σε θέματα όπως οι μεταθέσεις και οι τοποθετήσεις, το κόστος χρήσης των κατοικιών των μονίμων στελεχών (ΣΟΑ, ΣΟΜΥ), το κόστος πρόσβασης στις εγκαταστάσεις θερινών διακοπών κ.ο.κ.»
Λες και στα Γενικά Επιτελεία χρειάζονται ειδική οδηγία για να λάβουν μέτρα διευκολύνσεως των συναδέλφων τους. Εκτός αν μαζί με τις οδηγίες δόθηκαν και ειδικές πιστώσεις για την υποστήριξη τέτοιων μέτρων. Διότι μέχρι στιγμής, οι περικοπές στις δαπάνες του ΥΠΕΘΑ, τις οποίες έχει επιβάλλει ο κ. Βενιζέλος έχουν προκαλέσει τεράστια προβλήματα στην «καθημερινότητα» των στρατιωτικών, σε τέτοιο βαθμό ώστε να θίγεται και αυτή ακόμη η επιχειρησιακή ετοιμότητα. Η οποία ουδόλως επηρεάσθηκε από την αντίδραση των πιλότων. Οι επιχειρησιακές πτήσεις εκτελέσθηκαν όλες.

Προσβλητικοί χαρακτηρισμοί
Το θέμα όμως είναι, ότι ακόμη και αυτές οι επιτηδευμένες υπαναχωρήσεις, δεν αίρουν την πραγματικότητα ότι η εν γένει συμπεριφορά του κ. Βενιζέλου επιβεβαιώνει αυτά που γράφει ο ναύαρχος Στ. Φενέκος ΠΝ στην μη υπηρεσιακή αναφορά του προς τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ με την οποία τον ενημερώνει για την υποβληθείσα παραίτησή του. Ότι δηλαδή ο υπουργός Εθνικής Αμύνης δείχνει «να μη γνωρίζει την ιστορία και τις αρχές των Ενόπλων Δυνάμεων» και επιδεικνύει προκατάληψη απέναντί τους. Υπενθυμίζεται ότι ο υποναύαρχος Φενέκος παραιτήθηκε, μη ανεχόμενος τους ειρωνικούς έως προσβλητικούς χαρακτηρισμούς του υπουργού Εθνικής Αμύνης στην παρουσίαση των προτάσεων σχετικά με την αναμόρφωση της στρατιωτικής εκπαιδεύσεως.
Το θέμα αυτό αποτελεί την κορυφή του παγόβουνου μιας σειράς πολιτικών παρεμβάσεων που ηθελημένα ή όχι οδηγούν στην περαιτέρω απαξίωση του εθνικού αμυντικού συστήματος. Του συστήματος το οποίο ο εκάστοτε υπουργός Αμύνης έχει θεσμική υποχρέωση να υπηρετεί.
Περισσότερο φως στην ουσία της υποθέσεως ρίχνει, ο πλοίαρχος Ραδάμανθυς Φουντουλάκης, η παραίτηση του οποίου ακολούθησε αυτήν του ναυάρχου Φενέκου. Ειδικότερα αναφέρει:
«Και οι τρεις κλάδοι είχαν διαταχθεί από Δεκ 09 να ετοιμάσουν μία παρουσίαση για ΥΕΘΑ με αφορμή την μη υπογραφή από αυτόν του Ο/ΣΝΔ που είχε εκπονηθεί από ΓΕΝ/Β2 παρά την έγκριση του από ΣτΕ και προηγούμενη ηγεσία.
Στα πλαίσια αυτά εγώ ο αρμόδιος Διευθυντής ετοίμασα μία πολύ σύγχρονη παρουσίαση η οποία βασίζετο σε όσο το δυνατόν πληρέστερα στοιχεία και με άξονες:
- Την τήρηση του ισότιμου (όσο επιτρέπει το σύνταγμα) των ΑΣΕΙ με ΑΕΙ.
- Την συνέχιση συνεργασίας της
ΣΝΔ με ιδρύματα εξωτερικού για παροχή
πτυχίων master και PhD.
- Την έναρξη πραγματικής συνεργασίας με ΑΕΙ
για ενδιαφέροντα ερευνητικά προγράμματα.
- Την ένταξη της ΣΝΔ στα προγράμματα Military Erasmus και συμμόρφωση της με Διακήρυξη της Bologna
- Ένταξη e-learning στη ΣΔΙΕΠΝ και ΣΝΔ - ΣΜΥΝ
Αν και για τα ανωτέρω είχε ενημερωθεί η ηγεσία με ΕΕΣ και με προφορική ενημέρωση ΕΓΑ/ΓΕΝ και ΔΚΒ από την πρώτη ημέρα παραλαβής των (Ο Υ.ΕΘ.Α κατά πρακτική ότι δεν τηρεί χρόνους για σύγκληση συσκέψεων όπως η προχθεσινή) αιτήθηκε από Α/ΓΕΝ η εκ νέου ενημέρω ση στη αίθουσα ΑΝΣ όπου θα προβάλλετο η παρουσίαση που είχε ετοιμασθεί για Υ.ΕΘ.Α προς τελική έγκριση. Δυστυχώς όμως μόλις διαπιστώθηκε ότι η ήδη εγκεκριμένη παρουσίαση μας παρουσίαζε και στοιχεία που δεν ήταν αρεστά στην πολιτική ηγεσία (τονισμός στρατ. χαρακτήρα των ΑΣΕΙ -ισοτιμία Κοσμήτορα με Διοικητή κλπ) εδέχθηκα προσωπικές επιθέσεις παρουσία κατωτέρων και υπολοίπων Ναυάρχων υποχρεώνοντας με να καταργήσω τις διαφάνειες που αφορούσαν όλα τα ανωτέρω με αποτέλεσμα η όλη παρουσίαση να περιορισθεί με παράθεση "ψυχρών" στοιχείων που ως αποδείχθηκε προκάλεσαν τον Υ.ΕΘ.Α.
Επειδή τα τελευταία 14 και πλέον χρόνια έχω χαραμίσει (ναι χαράμι επήγαν) όπως και πολύ άλλοι μέντορες μου ή μη, πολύ χρόνο από την ζωή μου για να βελτιώσω την ΣΝΔ από διάφορες θέσεις δεν ήταν δυνατό να δεχθώ τέτοια υποτίμηση τόσο της ΣΝΔ όσο του ΠΝ και των Αξιωματικών γενικότερα. Με πολύ στεναχώρια και λύπη ζήτησα να απομακρυνθώ όχι γιατί εξαντλήθηκα αλλά γιατί πιστεύω ότι με τον τρόπο αυτό βοηθώ περισσότερο το ΠΝ
Ο Υποναύαρχος ΦΕΝΕΚΟΣ δεν είχε δυνατότητα να επέμβει στις παρουσιάσεις των ΓΕ οι οποίες παρασκευάσθηκαν και εγκρίθηκαν από τους Α/ΓΕ και ως εκ τούτου η όποια επίθεση του Υ.ΕΘ.Α ήταν άδικη. Καλόν θα ήτο να γνωρίζει ο καθείς ποιοί και ποιές αρμοδιότητες έχουν πριν πουν οτιδήποτε.
Με συνεχή πίστη στη πατρίδα ...
Ραδάμανθυς Φουντουλάκης
Πλοίαρχος Π.Ν.»

Χαμηλό το ηθικό των Ε.Δ.
Όταν οι αξιωματικοί πιστεύουν ότι η παραίτησή τους βοηθά περισσότερο από την παραμονή τους στις τάξεις των Ενόπλων Δυνάμεων, είναι προφανές πόσο χαμηλά έχει πέσει το ηθικό του στρατεύματος.
Όσο για το θέμα των αρμοδιοτήτων που θέτει εν κατακλείδι ο παραιτηθείς αξιωματικός φαίνεται ότι συστηματικά οι πολιτικοί προϊστάμενοι υπερβαίνουν τα περιθώρια που τους δίνει ο νόμος, ενίοτε δε τα αγνοούν και τελείως. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούσε ο Γιάννος Παπαντωνίου ο οποίος σε επίσημη ανακοίνωση είχε υποστηρίξει ότι εδικαιούτο να μην επικυρώσει τις κρίσεις αξιωματικών, ενώ το μόνο περιθώριο που έδινε η νομοθεσία ήταν να αναπέμψει για επανάκριση μεμονωμένα, περιπτώσεις δυσμενών κρίσεων.
Τις αρμοδιότητες και τις συνακόλουθες ευθύνες των στρατιωτικών τις θυμούνται οι πολιτικοί όταν γίνεται κάποια «στραβή» και χρειάζονται εξιλαστήρια θύματα. Αυτό, καλό είναι να μην το ξεχνά και η σημερινή στρατιωτική ηγεσία.

Ευθ. Π. Πέτρου

Δευτέρα 10 Μαΐου 2010

Για μία νέα Εθνεγερσία

του Χρήστου Χαρίτου
μέλους της Κεντρικής Επιτροπής του ΛΑ.Ο.Σ.


Θυμάμαι ακόμη τις σκέψεις μου όταν διάβασα το 1995 το βιβλίο του δεξιού δημοσιογράφου Κώστα Κόλμερ «Η χρεοκοπία της Τρίτης Ελληνικής Δημοκρατίας». Συμφωνούσα απόλυτα με τα επαληθεύσιμα συμπεράσματα του Κόλμερ, ότι το κράτος της μεταπολιτεύσεως ήταν ένα βαθύτατα αριστερό κράτος, ήμασταν «η τελευταία κομμουνιστική χώρα της Ευρώπης». Ένα διεφθαρμένο πελατειακό κράτος στην κατεύθυνση «σε διορίζω – με ψηφίζεις», το οποίο δεν παράγει τίποτα, απομυζά τους πόρους του ιδιωτικού τομέα και ελέγχεται από τις αριστερές συντεχνίες του δημοσίου. Αυτό το κράτος ήταν έως σήμερα η χαρά του κάθε αριστερού.

Επί 36 χρόνια, όλοι εμείς που ανήκουμε στην πατριωτική Δεξιά, υποστηρίζαμε την νομοτελειακή χρεοκοπία της μεταπολιτεύσεως, για να εισπράττουμε ύβρεις και λοιδορίες από την κατεστημένη Αριστερά, συνοδευόμενες από την ιδεολογική δειλία της κρατικοδίαιτης Νέας Δημοκρατίας. Και φθάσαμε σήμερα να ακούμε τον Μανώλη Καψή στο Mega, στις 30 Απριλίου, να κατηγορεί τον Κωνσταντίνο Καραμανλή για τις κρατικοποιήσεις του Ανδρεάδη το 1975! Άνοιξαν οι ντουλάπες της μεταπολιτεύσεως και βγήκαν έξω όλοι οι σκελετοί και μας κυνηγούν.

Ακούμε όλο αυτό το διάστημα τον κ. Παπανδρέου να μας μιλάει για την «επιβίωση του έθνους», για τον «εθνικό αγώνα» και τα ρέστα. Ποιος τα λέει αυτά; Ο άνθρωπος που κατήργησε το επίθετο «Εθνική» από το υπουργείο Παιδείας. Αυτός, που χαρίζει την Ελληνική ιθαγένεια στον κάθε λαθρομετανάστη που βρίσκεται παρανόμως στην πατρίδα μας. Αυτός, που μόνος βγήκε να μιλήσει υπέρ του σχεδίου Ανάν, το οποίο έφτυσαν το 80% των Κυπρίων. Αυτός, που έβαλε υποψήφια υπερνομάρχη πριν 4 χρόνια στην Θράκη την Καραχασάν, μέλος της «Τουρκικής Ένωσης Ξάνθης».

Κάτι τέτοια άκουγε ο συντηρητικός Samuel Johnson το 1775 και είπε το περίφημο «ο πατριωτισμός είναι το τελευταίο καταφύγιο του κάθε απατεώνα». Διότι ο κ. Παπανδρέου ποσώς ενδιαφέρεται για το έθνος. Του είναι άγνωστη η σημασία αυτής της λέξεως, του φαίνεται «ακροδεξιό στερεότυπο». Ο κ. Παπανδρέου ενδιαφέρεται για την διάσωση του πολιτικού κατεστημένου και του ΠΑΣΟΚ. Θέλει να διασώσει όλους αυτούς που παίρνουν μέρος στο πάρτυ των βρικολάκων από το 1974 έως σήμερα, αλλάζοντας το «φαίνεσθαι», όχι το «είναι».

Ποιοι θέλουν να διαχειρισθούν σήμερα την χρεοκοπία του Ελληνικού κράτους; Αυτοί που μας οδήγησαν στην λαιμητόμο, μας λένε να τους αφήσουμε να διαπραγματευθούν την εκτέλεση της ποινής με τον δήμιο! Διότι περί αυτού πρόκειται. Αν όλο το προηγούμενο διάστημα η όλη μας ύπαρξη ήταν μία Ύβρη, σήμερα ήρθε η Νέμεση. Η επόμενη ημέρα του ΔΝΤ πρέπει να είναι μία νέα Εθνεγερσία, όχι μία νέα μεταπολίτευση. Με πρόσωπα και ιδέες που αναγνωρίζουν την αξία της εθνικής συλλογικότητας και της κοινωνικής λογοδοσίας και όχι ανακύκλωση του υπάρχοντος πολιτικού βόθρου, σοσιαλιστικής ή φιλελεύθερης κατευθύνσεως.

Αν γίνει αυτό, τότε η Νέμεση θα έχει νόημα. Διότι θα μας δώσει ταυτότητα και πεπρωμένο. Θα βρούμε ξανά τον Ελληνικό μας εαυτό, θα γίνουμε ξανά έθνος πολεμιστών, φιλοσόφων και εμπόρων. Η μεταπολίτευση θα αποτελεί μία κακή ανάμνηση του χθες. Θα πορευθούμε με πίστη στο εθνικό μας μέλλον. Αν όχι, θα εξαφανισθούμε. Θα γίνουμε αυτό που είπε ο Αχιλλέας στην Ιλιάδα: Άχθος αρούρης.



--------------------------------------------------------------------------------
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο φύλλο της 8ης Μαΐου 2010 της εφημερίδας Ελεύθερος Κόσμος.

Παρασκευή 7 Μαΐου 2010

Η ΝΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ!

ΞΑΝΑΧΤΥΠΗΣΑΝ ΤΗΝ ΑΚΡΟΠΟΛΗ ΟΙ ΚΑΤΣΑΠΛΙΑΔΕΣ..





Με μεθόδους κατσαπλιάδων ανέβηκαν στον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης για να τον βεβηλώσουν -ακόμη μια φορά- κρεμώντας πανό με το σφυροδρέπανο και τα γνωστά συνθήματα του Περισσού! Όσοι δε παρακολούθησαν τις εικόνες που μετέδωσαν τα ξένα δελτία, θα νομίζουν πως η Ελλάδα είναι η μοναδική ευρωπαϊκή χώρα με κομμουνιστικό καθεστώς! Η δε Αστυνομία κράτησε "διακριτικά" αποστάσεις, φοβούμενη μη τυχόν τους πάρουν στο κυνήγι με τις... πέτρες της Ακρόπολης! Η πλήρης κατάντια...

Κυριακή 2 Μαΐου 2010

Η ολοκληρωτική δικαίωση του Εθνικιστικού Κινήματος

του Παναγιώτη Δούμα

Ανατρέχοντας στην σύντομη μέχρι σήμερα ιστορία του Εθνικιστικού Κινήματος της μεταπολιτευτικής Ελλάδος, όχι τόσο στην εμβρυακή του ζωή μέσα από τις ζυμώσεις της δεκαετίας του ‘80, αλλά κυρίως στην περίοδο που ξεκίνησε από την γένεσή του μέσα από τις κινητοποιήσεις για το Μακεδονικό στις αρχές της δεκαετίας του ‘90, η λέξη δικαίωση μπορεί εύκολα να ηχήσει στην συνείδηση ακόμη και του πιο αντικειμενικού και αποστασιοποιημένου ερευνητή.

Μιλώντας για δικαίωση, βέβαια, δεν εννοούμε μόνον τα όποια εκλογικά επιτεύγματα σημειώθηκαν από εθνικιστές μέσα από τις δημοκρατικές διαδικασίες, αλλά προ πάντων την επιβεβαίωση όλων σχεδόν των προβλέψεων και επιφυλάξεων που έκανε το Κίνημα αυτό αναπτύσσοντας την ατζέντα του, όποιες εκφάνσεις κι αν είχε αυτή. Υπήρξαν πολλοί φορείς και πρόσωπα που θέλησαν να ηγηθούν, υπήρξαν αρκετές διαφορές και αποκλίσεις σε επίπεδο αντιμετωπίσεως του παρελθόντος και σ’ αυτό της εκφοράς του πολιτικού λόγου. Στην ουσία όμως, το Εθνικιστικό Κίνημα υπήρξε μέχρι σήμερα μάλλον συμπαγές ως προς την βασική ιδεολογική του δομή και αυτό εντοπίζεται στην σύμπνοια απέναντι σε βασικά ζητήματα, τα οποία για όλους μας, όπου κι αν ανήκαμε, αποτελούσαν την αιχμή κάθε είδους αγώνος.

Τέτοια ζητήματα ήταν πάντοτε η αντίσταση απέναντι στην λαθρομετανάστευση και την πολυπολιτισμική ουτοπία, η αντίθεση στο Μάαστριχ και την Νομισματική Ένωση και η προάσπιση μίας Ευρώπης των εθνικών κρατών, μίας Ευρώπης των πατρίδων και η ανάδειξη των εθνικών μας ζητημάτων ως ζητημάτων προτεραιότητας και τεραστίας σημασίας για την εθνική μας επιβίωση. Σε όλα, μα όλα αυτά τα ζητήματα ο εθνικιστικός λόγος δικαιώθηκε.

Ξεκινώντας από την λαθρομετανάστευση και την πεποίθηση ότι αυτή θα επιφέρει αλλοίωση του εθνικού μας ιστού, δημιουργώντας σοβαρά και πιθανόν μη-αναστρέψιμα προβλήματα στην ελληνική κοινωνία, όχι απλά δικαιωθήκαμε αλλά βιώνουμε σήμερα καταστάσεις που ούτε εμείς δεν μπορούσαμε να φαντασθούμε. Οι «μη-προνομιούχες» ελληνικές γειτονιές έχουν εγκαταλειφθεί από το κράτος στο έλεος μίας μεταναστευτικής ασυδοσίας, προϊόντος της ατιμωρησίας και μίας ιδιάζουσας ασυλίας. Σαν να μην έφτανε δε αυτό, ο κίνδυνος δημιουργίας μειονοτικών θεμάτων από μετανάστες της Αλβανίας, αλλά και ο κίνδυνος της ραγδαίας και αμετάκλητης ισλαμοποίησης ολόκληρων περιοχών, θέτει πια τον Έλληνα στο περιθώριο, ανήμπορο να αντιδράσει στην ταχύτητα και την ορμητικότητα του φαινομένου. Αφίσες σαν κι αυτή του δημοτικού συνδυασμού «Αθήνα Πόλις Ελληνική», του Δημήτρη Ζαφειρόπουλου, με την Ακρόπολη περιστοιχισμένη από μιναρέδες σύντομα θα θεωρούνται κάτι περισσότερο από προφητικές.

Αλλά και στην οικονομία, οι Έλληνες εθνικιστές, προειδοποιούσαν ότι η νομισματική ένωση και η εκχώρηση του κυριαρχικού δικαιώματος της εθνικής οικονομίας σε μη-αιρετούς γραφειοκράτες και τραπεζίτες θα θέσει σε κίνδυνο την εθνική μας ανεξαρτησία. Ο εφιάλτης που η χώρα μας βιώνει σήμερα, με τον ίδιο τον νεοταξίτη πρωθυπουργό μας να ψελλίζει κρυμμένος σ’ ένα ακριτικό νησί τον κίνδυνο απώλειας της εθνικής μας κυριαρχίας, είχε επακριβώς προβλεφθεί από πολλούς από εμάς.

Αρκεί να θυμηθεί κανείς τι έλεγε ο Κώστας Κόλμερ σε γεύμα που είχε παρατεθεί από το «Ελληνικό Μέτωπο», αποδίδοντας την ένταξη της Ελλάδος στην ΟΝΕ σε πολιτικά κίνητρα της Γερμανίας και της Γαλλίας: «Η ΟΝΕ είναι πολύ επικίνδυνο εγχείρημα για μία χώρα με ελλειμματικό ισοζύγιο και αναγκαστικά αυξανόμενες αμυντικές δαπάνες. Η Ελλάδα του 1981-2001 σε καμμία περίπτωση δεν πληροί των προϋποθέσεων που ετέθησαν για την συμμετοχή της σε κοινό νόμισμα. Μία χώρα με υπερβαίνοντα ελλείμματα, με ελάχιστες επενδύσεις ξένων κεφαλαίων, με χαμηλότατους μισθούς και παραγωγικότητα στο 65% του μέσου όρου που αντιστοιχεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση, υψηλή φορολογία, δαπάνες παιδείας μόλις στο 3% (Μ.Ο. Ε.Ε. πάνω από 5%), με ελάχιστη χρήση του Διαδικτύου, φτώχεια στο 22% (Ε.Ε.: 18%) και το χαμηλότερο κατά κεφαλήν προϊόν, δεν μπορεί παρά να χαρακτηρισθεί παρασιτική και όχι να εισέλθει στην Νομισματική Ένωση. Μιλάμε για μία Ελλάδα ουραγό στις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις με ελλειμματικό εμπορικό ισοζύγιο».

Τέλος, για τα εθνικά μας θέματα, η κακοδιαχείριση και ο ραγιαδισμός που με κάθε ευκαιρία καταγγέλλαμε, οδήγησε στις σημερινές επονείδιστες υποχωρήσεις, τόσο στο Σκοπιανό όσο και στα Ελληνοτουρκικά, με την αναγνώριση του ονόματος να είναι προ των πυλών και τον Ταγίπ Ερντογάν να καταφθάνει στην Αθήνα για να συνυπογράψει την συνεκμετάλλευση του Αιγαίου.

Κι όμως, όταν εμείς τα λέγαμε, 99% του πληθυσμού της χώρας ήταν υπέρ της ΟΝΕ, ενώ τα κοσμητικά επίθετα της «μισαλλοδοξίας», του «φασισμού», του «σοβινισμού» και της «πατριδοκαπηλίας» συνόδευαν κάθε κινητοποίησή μας. Σήμερα, είμαστε πάλι ένα βήμα μπροστά και συνεχίζουμε. Την ώρα που τα εγχώρια παπαγαλάκια των Βρυξελλών γκρινιάζουν για το λάθος της ΟΝΕ αλλά και τις συνέπειες της ελλείψεως μεταναστευτικής πολιτικής, εμείς είμαστε μέσα στην κοινωνία. Δίπλα στους δοκιμαζόμενους συμπατριώτες μας κτίζουμε πάνω στην αυτοργάνωση. Την πραγματική αυτοργάνωση και όχι την επίπλαστη των «ενεργών πολιτών» του Κολωνακίου και των Βορείων Προαστίων. Κτίζουμε την εθνική αντίσταση και θα δικαιωθούμε αργά η γρήγορα...


Πηγη: ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ