Το μήνυμα του 1821
Η αρχή του σύγχρονου Ελληνικού κράτους ανάγεται στην Επανάσταση του 1821. Ο απαράμιλλος αυτός ξεσηκωμός δεν ήταν συμπτωματικός ή τυχαίος. Από την επομένη σχεδόν της αλώσεως επαναστατικά κινήματα δεν σταμάτησαν ποτέ να συγκλονίζουν το δέσμιο έθνος. Η έλλειψη συντονισμού, η ανωριμότητα της ηγεσίας και η ακαταλληλότητα των συνθηκών δεν οδήγησαν τις αρχικές αυτές προσπάθειες σε αίσιο πέρας παρά σε μία ατυχή και τις περισσότερες φορές τραγική κατάληξη.
Το γεγονός πάντως παραμένει πέρα από κάθε αμφιβολία και ιστορικά απόλυτα τεκμηριωμένο πως οι έλληνες της κυρίως Ελλάδος, νιώθοντας εαυτούς συνεχιστές και κληρονόμους της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας δεν σταμάτησαν στιγμή να αγωνίζονται για την αποτίναξη της τουρκικής σκλαβιάς με την συνδρομή και την βοήθεια και των υπολοίπων Ελλήνων υποδούλων ή της διασποράς. Είναι άλλωστε γνωστή η ρήση του Κολοκοτρώνη ότι αυτοί (οι επαναστάτες) συνέχιζαν τον πόλεμο του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου ο οποίος «καμία ειρήνη δεν έκαμε» με τους Τούρκους. Ο αγώνας αυτός παρά τα όσα επιχειρήθηκε κατά καιρούς να διαδοθούν, είχε ένα και μόνο σκοπό:
Την απελευθέρωση όλων των Ελλήνων από τον Τουρκικό ζυγό.
Δεν επρόκειτο δηλαδή για κάποιο κίνημα με κοινωνικά ελατήρια στα πλαίσια της τουρκικής αυτοκρατορίας γιατί εξ αρχής αρνήθηκε και αντιτάχθηκε στην ίδια την ύπαρξη της αυτοκρατορίας αυτής. Οι επαναστάτες μέσα από τον αγώνα τους δεν προσπάθησαν να βελτιώσουν την κοινωνική τους θέση και τις απολαβές τους. Το αντίθετο μάλιστα. Αρνήθηκαν και εγκατέλειψαν θέσεις και αξιώματα στα υψηλότερα κλιμάκια τόσο της Οθωμανικής όσο και της Ρωσικής αυτοκρατορίας, ξόδεψαν τις τεράστιες πολλές φορές περιουσίες τους και θυσίασαν τις ζωές τις δικές τους και των αγαπημένων τους στον αγώνα αυτό που αρχικά μάλιστα αλλά όχι μόνο, φαινόταν χωρίς διέξοδο και προοπτική.
Ο στόχος όμως του αγώνα αυτού παραμένει ακόμη και σήμερα ανεκπλήρωτος. Οι Έλληνες της Βορείου Ηπείρου και της Βόρειας Κύπρου και όχι μόνο, στερούνται πολλές φορές των πιο βασικών ελευθεριών, εμποδιζόμενοι να τελέσουν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα, να διδαχθούν τη γλώσσα τους να μάθουν την ιστορία τους, να συμμετάσχουν συλλογικά στην λήψη των αποφάσεων για το μέλλον τους, έχοντας αφεθεί στην τύχη τους χωρίς βοήθεια ή συμπαράσταση από το ελλαδικό κράτος.
Βασικά εθνικά κεκτημένα τίθενται υπό αμφισβήτηση διεθνώς και δυστυχώς βιώνουμε καθημερινές ταπεινώσεις με το ίδια το πολιτικό μας κατεστημένο να αποτελεί πολλές φορές τον δούρειο ίππο των σχεδίων που απεργάζονται τα επιτελεία της παγκοσμιοποίησης. Γνωρίσαμε έτσι την ντροπή της αμφισβήτησης των ορίων της ελληνικής επικράτειας με τις γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο και την ύψωση της τουρκικής σημαίας στα Ίμια, το όνειδος της διαρκούς παραβιάσεως του εναερίου μας χώρου από τα τουρκικά αεροπλάνα και των χωρικών μας υδάτων από τα τουρκικά πλοία με ανύπαρκτες αντιδράσεις από μέρους μας, την εγκατάλειψη του ελληνισμού της Χιμάρας, των Ελλήνων της Πόλης, της Ίμβρου και της Τενέδου στη μοίρα τους, παρακολουθήσαμε πριν λίγα χρόνια χωρίς αντίδραση (πέρα από του παρέμβαση του Γιώργου Καρατζαφέρη στην Ευρωβουλή) την καινούρια βεβήλωση της Αγίας Σοφίας, είδαμε τον Έλληνα πρωθυπουργό να καταθέτει στεφάνι στο μαυσωλείο του Κεμάλ Ατατούρκ του ανθρώπου που εμπνεύστηκε, μεθόδευσε και υλοποίησε την γενοκτονία των Ελλήνων της Μικράς Ασίας και του Πόντου, ζούμε την καπηλεία του ονόματος της Μακεδονίας από ένα ετοιμόρροπο κρατίδιο με το πολιτικό μας κατεστημένο να παραμένει σχεδόν απλός θεατής των εξελίξεων.
Ο αγώνας των ηρώων του 1821 προδίδεται συνεχώς και καθημερινά. Προδίδεται από εκείνους που είναι οι φυσικοί κληρονόμοι και συνεχιστές του.
Η 25η Μαρτίου πρέπει να είναι μία ημέρα βαθιάς περισυλλογής.
Πρέπει να είναι μία ημέρα υπόσχεσης στις ιερές σκιές εκείνων που αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν για τον τόπο αυτό ότι θα συνεχίσουμε τον αγώνα για εθνική αξιοπρέπεια και ολοκλήρωση και για την εξασφάλιση των ελευθερίας, της τιμής και της αξιοπρέπειας κάθε Έλληνα πάνω στη γη.
Πρόεδρος Νομαρχιακής Επιτροπής ΛΑΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου