Το Ισραήλ και η «Άκρα Δεξιά»

του Χρήστου Χαρίτου
μέλους της Κεντρικής Επιτροπής του ΛΑ.Ο.Σ.



Όταν στις 4 Φεβρουαρίου 2000 ορκίσθηκε στην Αυστρία κυβέρνηση συνεργασίας με την συμμετοχή του δεξιού Κόμματος της Ελευθερίας του Γιοργκ Χάιντερ, κόντεψε να σταματήσει η γη να περιστρέφεται γύρω από τον ήλιο, από τις αντιδημοκρατικές και υποκριτικές αντιδράσεις της «διεθνούς κοινότητος», προεξεχούσης της Ε.Ε. Η Κομισιόν έστειλε τριμελή επιτροπή στην Αυστρία για να διερευνήσει μήπως παραβιάζονται τα ατομικά δικαιώματα και οι ελευθερίες, από την συμμετοχή της «Άκρας Δεξιάς» στην κυβέρνηση. Εξ όσων γνωρίζω, η δημοκρατία στην Αυστρία χαίρει άκρας υγείας.

Ανάλογο σκηνικό είδαμε και το 2002 με την συμμετοχή του Ζαν Μαρί Λεπέν στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών της Γαλλίας, καθώς το πολιτικό κατεστημένο δεν συμφωνούσε με την ψήφο των 6.000.000 Γάλλων που τον ψήφισαν. Το αποτέλεσμα ήταν να κινητοποιηθούν οι «πάντες», για να αποτρέψουν με κάθε μέσο την εκλογή του, με την Ε.Ε. να δίνει ξανά ωρυόμενη «μαθήματα δημοκρατίας».

Με το ίδιο σκεπτικό, θα περίμενε κανείς η συμμετοχή της ισραηλινής Άκρας Δεξιάς στην κυβέρνηση, να επισείσει τις ίδιες αφόρητες πιέσεις εκ μέρους της «διεθνούς κοινότητος». Ας δούμε τι έγραφε «Το Βήμα» (17/3/09) για το κόμμα του Λίμπερμαν: «Πιο δεξιά δεν γίνεται: ο εντολοδόχος πρωθυπουργός του Ισραήλ Βενιαμίν Νετανιάχου κατέληξε σε συμφωνία για κυβέρνηση συνασπισμού με τους ακροδεξιούς υπερεθνικιστές του Αβιγκντόρ Λίμπερμαν, ο οποίος μάλιστα πιθανότατα αναλαμβάνει και το ισραηλινό υπουργείο Εξωτερικών. Το κόμμα του κ. Λίμπερμαν Ισραέλ Μπεϊτένου, έχει κατηγορηθεί για ρατσισμό, ιδίως διότι αξιώνει όλοι οι αραβικής καταγωγής πολίτες του Ισραήλ να υπογράφουν «δηλώσεις πίστεως στο κράτος και στη σημαία του Ισραήλ» και όσοι αρνούνται να χάνουν την υπηκοότητά τους. Η νέα κυβέρνηση θα πρέπει να εξασφαλίσει και την υποστήριξη εθνικιστικών και ακραίων θρησκευτικών κομμάτων».

Ενώ λοιπόν συνέβησαν όλα αυτά, η Ε.Ε. και η «διεθνής κοινότητα», αίφνης, δεν ανευρέθηκαν πουθενά. Ο Χαβιέρ Σολάνα δήλωσε στους δημοσιογράφους ότι «η Ε.Ε. θα συνεργαστεί με τη νέα κυβέρνηση του Ισραήλ»! Άκρα του τάφου σιωπή. Δύο τινά συμβαίνουν. Ή η «Άκρα Δεξιά» δεν είναι πλέον ο μπαμπούλας, ή μόνο η Άκρα Δεξιά του Ισραήλ έχει δικαίωμα να συμμετέχει στην διακυβέρνηση της χώρας της. Ας μας πουν τι από τα δύο συμβαίνει. Και αν είναι το πρώτο έχει καλώς, διότι εγώ πιστεύω ότι στην δημοκρατία όλα τα κόμματα διεκδικούν με τους ίδιους όρους την ψήφο των πολιτών, η οποία γίνεται σεβαστή. Αλλιώς, ας κάνουμε εκλογές τύπου Σοβιετικής Ενώσεως, που κατέβαιναν μόνο κομμουνιστικά κόμματα και αυτο-ψηφιζόντουσαν.

Αν συμβαίνει όμως το δεύτερο, τότε η συζήτηση διαφέρει δραματικά. Σε αυτή την περίπτωση, ας μας επιτρέψουν «να γίνουμε όλοι Εβραίοι». Να αποκτήσουμε εμείς, οι λαοί και τα έθνη μας, τα ίδια δικαιώματα που έχει ο λαός του Ισραήλ. Να μπορούμε να έχουμε και εμείς πρωθυπουργό τον αντίστοιχο κ. Νετανιάχου. Να μπορούμε να έχουμε και εμείς υπουργό εξωτερικών τον αντίστοιχο κ. Λίμπερμαν. Να μπορούμε να έχουμε και εμείς στην βουλή την σύνθεση της Ισραηλινής Κνεσέτ. Να μπορούμε και εμείς να σχηματίσουμε κυβέρνηση, χωρίς την άδεια της Ε.Ε. και των ΗΠΑ.

Υστερόγραφο
Προς Ισραηλινούς: δεν μπορεί η ευρωπαϊκή και χριστιανική «Άκρα Δεξιά» να είναι κακή, ενώ η δική σας να κυβερνάει ανενόχλητη...
Προς αριστερούς και φιλελευθέρους: τηρήστε τουλάχιστον τα προσχήματα, εκτίθεστε...
Προς «ακροδεξιούς»: την επόμενη φορά που θα σας κατηγορήσουν οι προαναφερθέντες, να έχετε έτοιμα τα αυτοκόλλητα στο σακάκι σας με το σύνθημα «είμαστε όλοι Εβραίοι» και φωτογραφία του Λίμπερμαν...