Το «πρυτανικό» άσυλο

Το πανεπιστημιακό άσυλο, αποτελεί κραυγαλέο αναχρονισμό και πληγή για την κοινωνία μας. Δεκαετίες τώρα, η αριστερά αντιδρά σθεναρά σε κάθε σκέψη έστω για «τροποποιήσεις» στον προβληματικό θεσμό, προϊόν της «αποχουντοποίησης». Και αυτό, παρά τις συνεχείς βιαιότητες και καταστροφές, παρά το γεγονός ότι τα πανεπιστημιακά ιδρύματα χρησιμοποιούνται ως ορμητήρια εκ μέρους αριστερίστικων συμμοριών, για τη διάπραξη κακουργηματικών πράξεων. Αυτό συμβαίνει για έναν απλό λόγο: η αριστερά στη χώρα μας, σε αντίθεση με τη Δεξιά (στις επικρατέστερες τουλάχιστον μορφές έκφρασής της), δεν αποποιήθηκε ποτέ τη βία. Το αντίθετο: στα έντυπά της την προπαγανδίζει, τη «συντηρεί», την αφήνει να εκφράζεται, της παρέχει πολιτική κάλυψη. Εξ ου και η γενικότερη δυστοκία στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας.
Όμως, η όλη υπόθεση λειτούργησε ως μπούμερανγκ. Η ασυδοσία, ως γνωστόν, δημιουργεί ανεξέλεγκτες καταστάσεις. Κάποιοι εισπράττουν τώρα τα επιτίμια της «ανοχής» τους στην πολιτική βία της αριστεράς και του αντιεξουσιαστικού χώρου. Ο Κωνσταντίνος Μουντζούρης, πρύτανης του ΕΜΠ, αυτός που επέμενε προ καιρού ότι η πανεπιστημιακή κοινότητα «περιφρουρεί» τα ιδρύματα, αρνήθηκε κατ' επανάληψη να αναλάβει τις ευθύνες του για την υπόθεση της «φιλοξενίας» του indymedia στον server του Πολυτεχνείου. Το indymedia που προτρέπει στην τέλεση πράξεων βίας και κακουργημάτων... Και όλα αυτά, στο όνομα της ελευθερίας του λόγου. Τώρα, ο κ. Μουντζούρης χύνει κροκοδείλια δάκρυα για την επίθεση κατά του πρύτανη του Πανεπιστημίου Αθηνών, Χρήστου Κίττα.
Ορίστε λοιπόν οι βίαιες πράξεις για τις οποίες καλεί το indymedia. Ακόμα και όσοι «ανέχονται» (για να μη χρησιμοποιήσουμε άλλο όρο...) τη δράση των αριστεριστών, δέχονται πλέον επιθέσεις. Ξέρετε όμως τι μας εντυπωσίασε; Ακόμα και τώρα, στην επιστολή παραίτησης του Χρήστου Κίττα, δεν κατονομάζεται ο ιδεολογικοπολιτικός χώρος, που ευθύνεται για την επίθεση εναντίον του. Κοινώς, ακόμα και τώρα χαϊδεύουν την άκρα αριστερά και τον ΣΥΡΙΖΑ, μην τυχόν και «θυμώσουν». Αυτό από μόνο του αναδεικνύει την αφόρητη κατάσταση που επικρατεί στα πανεπιστήμια. Τα ιδρύματα, έχουν μετατραπεί σε κοινοβιακούς χώρους φιλοξενίας και δράσης μανιασμένων αριστεριστών και περιθωριακών. Με την επιδότηση του ελληνικού λαού...
Αδιόρθωτοι... Όταν κανείς περιμένει να συνεννοηθεί διαλογικά με τον κάθε Σπάθη, δεν πρόκειται να βγάλει άκρη. Τα περί «συμβολισμού» για το άσυλο που ανέφερε η αριστερή υπουργός (της πάλαι ποτέ Εθνικής) Παιδείας Άννα Διαμαντοπούλου, αποτελούν εκτός από προσβολές της νοημοσύνης μας, κουραφέξαλα. Κοινώς, δεν ισχύουν, δεν αφορούν στο λαό αλλά σε μια εξτρεμιστική και ισχνή (αλλά βίαιη) μειοψηφία και αποτελούν απλή απόπειρα αποφυγής ανάληψης πολιτικών ευθυνών. Εξάλλου, ο νόμος έχει σχετικές πρόνοιες που αφορούν στη διασάλευση της τάξης, που ποτέ δεν εφαρμόστηκαν. Η πολιτική δειλία και η παρασκηνιακή συναλλαγή των διαφόρων κυβερνήσεων και των πανεπιστημιακών αρχών με τους (κυρίως εξωπανεπιστημιακούς) της άκρας αριστεράς, είναι εδώ. Όμως, δεν δικαιούνται να φωνάζουν οι πρυτάνεις όταν δέχονται επιθέσεις, απότοκο της ύποπτης ανοχής που επιδεικνύουν στη δράση κακοποιών και τρομοκρατών της αριστεράς.

Δημήτρης Ζαφειρόπουλος

dzafeiropoulos@elkosmos.gr