Ένα βιβλίο του γνωστού Γάλλου διανοητή Αλαίν Ντε Μπενουά, το οποίο έχει κυκλοφορήσει εδώ και χρόνια, είχε τον τίτλο «Ο προσδιορισμός του κυριότερου εχθρού». Στο βιβλίο αυτό ο συγγραφέας, ανάμεσα σε άλλους προβληματισμούς, οριοθετούσε ποιοι είναι οι ιδεολογικοί εχθροί, έτσι όπως διαμορφωνόταν το τότε κοινωνικοπολιτικό σκηνικό στην Ευρώπη. Μία εξαιρετική ανάλυση των θέσεων του Αλαίν ντε Μπενουά έγινε από τον Ευάγγελο Χανιώτη πριν μερικές ημέρες σε άρθρο του στην εφημερίδα μας.
Ο τίτλος μου ήρθε στη σκέψη, μετά από κάποιες εξελίξεις που συμβαίνουν γύρω μας. Που μας δείχνουν ότι το πολιτικό σύστημα, οριοθετεί τον δικό του εχθρό, κατασκευάζει τους κακούς αυτής της κοινωνίας. Εχθροί λοιπόν, κακοί, είναι οι Εθνικιστές. Με όλες τις διαφοροποιήσεις τους ή τις επιμέρους ιδεολογικές αντιθέσεις. Είναι οι επικίνδυνοι. Είναι αυτοί που είναι στην άλλη πλευρά της όχθης. Εθνικιστές, εθνικοσοσιαλιστές, ναζί, ακροδεξιοί, φασίστες, ξυρισμένοι, κολλημένοι, το αυγό του φιδιού, ρατσιστές, μισαλλόδοξοι, ρεβανσιστές. Είναι οι ταμπέλες που βάζουν. Σε δελτία ειδήσεων, σε άρθρα εφημερίδων, σε αναλύσεις επί αναλύσεων. Την ξέρουμε την προσπάθεια δαιμονοποίησης. Μην γελιόμαστε. Υπάρχει από το 1945. Απλά τώρα φαίνεται πιο έντονα, γιατί στην Ευρώπη τα εθνικιστικά κινήματα παίρνουν σιγά - σιγά την θέση που τους αξίζει και φυσικό είναι κάποιες δυνάμεις να αντιδρούν.
Για όλα λοιπόν φταίνε οι Εθνικιστές. Πριν λίγες ημέρες στην Κύπρο, συνέβη μία άνευ προηγουμένου αποτρόπαια πράξη, η σύληση του τάφου του αείμνηστου Προέδρου Τάσσου Παπαδόπουλου, του τελευταίου ίσως Πατριώτη Ηγέτη του Ελληνισμού. Αμέσως οι φωστήρες των κομμουνιστικών υπηρεσιών ασφαλείας του νησιού, έβγαλαν το συμπέρασμα: Εθνικιστική οργάνωση. Με το έτσι θέλω, ερευνούν κατοικίες Ελλαδιτών υπαξιωματικών του Στρατού. Γιατί; Γιατί έτσι γουστάρανε, κατά το κοινώς λεγόμενο. Γιατί αυτοί πρέπει να στοχοποιηθούν. Αυτοί πρέπει να τεθούν στο περιθώριο. Από όλους τους πιθανούς υπόπτους για αυτή την αθλιότητα, το συμπέρασμα βγήκε: το έκαναν Εθνικιστές. Ευτυχώς η βλακεία τους σταμάτησε όταν δεν βρέθηκε ούτε ένα ενοχοποιητικό στοιχείο. Προσπάθησαν να ενοχοποιήσουν ποιους; Αυτούς που στάθηκαν δίπλα στον Πρόεδρο Παπαδόπουλο, τους υποστηρικτές του. Εκτός από την αθλιότητα και την αλητεία τους, έδειξαν ότι έχουν χαμηλό δείκτη νοημοσύνης, γιατί και η ηλιθιότητα έχει κάποια όρια. Όταν στην Αθήνα γίνονται επεισόδια, ξέρουν όλοι ποιοι τα κάνουν. Ο υπουργός ΠΡΟΠΟ όμως, -που θεωρείται και είναι επιτυχημένος- όταν μιλά για τους εχθρούς του δηλώνει ότι εχθροί του είναι οι φασίστες και οι ρατσιστές... Μα την Αθήνα την καίνε αυτοί που όλοι ξέρουμε, θα αναρωτηθεί κάποιος. Και ενώ κάνει-και μπράβο του- επίθεση στο ΣΥΡΙΖΑ για τις ευθύνες του, όταν είναι να προσδιορίσει τον εχθρό, καταλήγει στην εύκολη λύση, στους Εθνικιστές. Σε μία πατρίδα που μας στενοχωρεί καθημερινά, σε μία κοινωνία στην οποία κυριαρχεί η διαφθορά σε όλους τους τομείς, με μία εγκληματικότητα που είναι στα ύψη, με μία Παιδεία διαλυμένη, με εκατοντάδες χιλιάδες λαθρομετανάστες σε ρόλο πέμπτης φάλαγγας, σε μία περίοδο που η Νέα Τάξη Πραγμάτων μεθοδεύει δυνατά πλήγματα στον Ελληνισμό, με σχέδιο ακόμα και για την αφαίρεση του Σταυρού μας από δημόσιους χώρους, με την αριστεριστική τρομοκρατία να μην υποχωρεί, αλλά αντίθετα να συνεχίζει να υφίσταται, εξυπηρετώντας τα ευρύτερα σχέδια αποσύνθεσης του εθνικού και κοινωνικού ιστού, για ό,τι συμβαίνει και δεν συμβαίνει το σύστημα έχει καταλήξει: φταίνε οι Εθνικιστές. Ακόμα και κάποιοι δήθεν πατριώτες και «δεξιούληδες», όταν πιεστούν, τους Εθνικιστές θα κατηγορήσουν.
Γιατί; Γιατί είναι το τελευταίο οχυρό αντίστασης. Για αυτό και το σύστημα θα προσπαθήσει να τους περιθωριοποιήσει, να τους ενοχοποιήσει για κάθε τι, με κάθε τρόπο.
Οι πραγματικοί Εθνικιστές όμως, σε πείσμα των καταστάσεων αντέχουν. Γιατί ισχύει για αυτούς, εκτός όλων των άλλων, αυτό που ο κορυφαίος Νίτσε έγραψε: «όσο πιο σκληρά με χτυπά το σφυρί, τόσο πιο καθαρά αντηχεί ο χαλύβδινος όγκος της θελήσεώς μου..»
Τάσος Δημητρακόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου