28η Οκτωβρίου: Το ΟΧΙ είναι πάντα επίκαιρο

του Κώστα Καρδαρά
Προέδρου της Νομαρχιακής Επιτροπής Καρδίτσας του ΛΑ.Ο.Σ.
Προέδρου του Ιατρικού Συλλόγου Καρδίτσας


Ο εθνικός κυβερνήτης Ιωάννης Μεταξάς την 28η Οκτωβρίου 1940.

«Σε μερικούς ανθρώπους έρχεται μια μέρα που πρέπει το μεγάλο Ναι ή το μεγάλο το Όχι να πούνε». Κωνσταντίνος Καβάφης 1901

Το Ελληνικό έθνος στην μακραίωνη ιστορία του γνώρισε πολλές στιγμές δόξας και μεγαλείου. Κοινό στοιχείο των μεγάλων αυτών στιγμών (εκτός από τις εγγενείς δυνατότητες του λαού μας που αυτές είτε ενεργείς είτε εν υπνώσει πάντα υπάρχουν) είναι η ύπαρξη μεγάλων ηγετών. Ηγετών που σε αρμονία με τις απαιτήσεις της χρονικής συγκυρίας και σε διαδραστική επικοινωνία με τον λαό, εκφράζοντας στην ουσία τους μύχιους πόθους και παρορμήσεις του και αποτελώντας ουσιαστικά την προέκταση και την αιχμή του δόρατός του, συνθέτουν με τον καλύτερο τρόπο το σύνολο των υπαρχόντων δεδομένων και οδηγούν το έθνος στο δρόμο της επιτυχίας και της δόξας.

Ποταμοί μελάνης έχουν αναλωθεί από την αριστερή παρα(δια)νόηση για να διαστρέψουν ένα πασίδηλο γεγονός. Ότι το ΟΧΙ στο Ιταλικό τελεσίγραφο τα ξημερώματα της 28ης Οκτωβρίου το είπε ο Ιωάννης Μεταξάς. Είναι όμως αναμφισβήτητο ότι ο Μεταξάς εκείνη τη μοναχική ώρα της μεγάλης απόφασης, που ήταν δική του αποκλειστικά, εξέφρασε το φρόνημα του συνόλου του Ελληνικού λαού, φρόνημα που μάλιστα είχε από χρόνια φροντίσει να προετοιμάσει και να χαλυβδώσει. Η σύνθεση αυτή είναι εκείνη που οδήγησε στο θαύμα του 1940 που άφησε άναυδη την ανθρωπότητα.

Σήμερα που μια καινούρια Νέα Τάξη, η Παγκοσμιοποίηση, απλώνει την σκιά της πάνω από την ανθρωπότητα προσπαθώντας να μετουσιώσει τις εθνικές οντότητες σε ένα ανεθνικό – πανεθνικό συνονθύλευμα εύκολα χειραγωγήσιμο, μια σειρά από ανοικτά εθνικά θέματα οδηγούνται προς την τελική τους ευθεία σύμφωνα με τα σχέδιά της. Αυτά είναι:

* Το θέμα της καπηλείας του ονόματος της Μακεδονίας από το κράτος των Σκοπίων.
* Το Κυπριακό και η επικείμενη προσπάθεια εφαρμογής ενός νέου σχεδίου Ανάν.
* Το θέμα της εισόδου της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Για όλα τα θέματα αυτά υπάρχει εκπεφρασμένη η άποψη της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού μέσα από δημοσκοπήσεις, αλλά και από το κυπριακό δημοψήφισμα η οποία είναι διαμετρικά αντίθετη, είναι ένα μεγάλο ΟΧΙ στα σχέδια της παγκοσμιοποίησης και υπάρχει η έως τώρα μέχρι κεραίας συμμόρφωση του πολιτικού μας κατεστημένου, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, με το «πολιτικώς ορθό». Στις διαδικασίες της ΕΕ που στο εγγύς μέλλον θα κρίνουν τα μεγάλα αυτά διακυβεύματα του μέλλοντος της χώρας μας η νέα κυβέρνηση και ο νέος πρωθυπουργός έχουν το λόγο. Εδώ θα φανεί εάν ο πρωθυπουργός θα σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και με το ΟΧΙ του βάλει τέλος στην με κάθε τρόπο υπονόμευση του μέλλοντος του ελληνικού λαού, ανοίγοντας συγχρόνως ένα νέο κεφάλαιο στην πολιτική του ιστορία ή εάν συνεπής στη μέχρι τώρα τακτική του τού συμμορφωτισμού, θα συνεχίσει τα ΝΑΙ του, με πειστικό ή όχι σκεπτικό.

Οι μεγάλες αποφάσεις όμως προϋποθέτουν και μεγάλους ηγέτες ή όπως έχουμε ξαναγράψει:

Τα ΟΧΙ θέλουν Μεταξάδες