Δυνάμωση του πατριωτικού χώρου μετά τις εκλογές

Οι εκλογές πέρασαν, το πανηγύρι των πολύχρωμων σημαιών σχόλασε και αν και είναι νωρίς ακόμα, ας δούμε τον απολογισμό όλων αυτών των εξελίξεων.Νικητής σαφής υπήρξε. Το ΠΑΣΟΚ με ένα ποσοστό κοντά στο 44% και με μια διαφορά πάνω από 10%, σαφέστατα μπορεί να πανηγυρίζει. Από την άλλη μεριά, η ΝΔ, καταγράφοντας ένα ιστορικά χαμηλό 33,5%, υπέστη βαρύτατη συντριβή. Ίσως εκπλαγήκαμε από την έκταση, αλλά το αποτέλεσμα ήταν προδιαγεγραμμένο.

Οι δυνάμεις της αριστεράς υπέστησαν καθίζηση, τόσο σε ψήφους όσο και σε ποσοστά. Καταγράφουν, ωστόσο, τα υψηλότερα συνολικά ποσοστά στην Ευρώπη και αυτό θα πρέπει να μας προβληματίζει.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι, αν και κόμμα με επικίνδυνες θέσεις, κατέγραψε σημαντική αύξηση, αποδεικνύοντας ότι τα ζητήματα οικολογίας ενδιαφέρουν την κοινωνία μας και δεν πρέπει να τα υποτιμούμε.

Όσο για τον εθνικό χώρο, η άνοδος στο 5,6% είναι σημαντική και σε συνδυασμό με το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, αλλά και τον πραγματικό αριθμό ψήφων, αποδεικνύει την δυναμική του χώρου, αλλά και την τεράστια ευθύνη όσων τον διαχειρίζονται.Μερικές ακόμα σκέψεις όσον αφορά τις εκλογές.

Για πρώτη φορά στην λεγόμενη μεταπολίτευση, κόμμα που παρέμεινε επί δύο συνεχείς θητείες στην αντιπολίτευση(εν προκειμένω το ΠΑΣΟΚ), κερδίζει την εξουσία με ποσοστό μικρότερο του 44%. Κάτι τέτοιο δεν συνέβη ούτε το 1974, ούτε το '81, ούτε το '89-'90, ούτε το '93, ούτε το 2004. Άρα μιλάμε, κατ' αρχάς, για πρωθυπουργό που δεν ξεκινά την θητεία του με "λαϊκή ορμή". Είναι η μεγάλη συντριβή της απερχόμενης κυβερνήσεως που δίνει την αίσθηση της μεγάλης νίκης. Όσο για αριθμό ψήφων; Μόνο 200.000 περισσότεροι από όσους πήρε το ΠΑΣΟΚ το 2007 και λιγότεροι από το 2004 που είχαν γνωρίσει την συντριβή. Τους ψήφισαν μόνο οι δικοί τους και τους ευνοήσε η αυξημένη αποχή.

Όσο για ανοχή. Μηδενική ανοχή για τον George, αλλά και ελάχιστη αισιοδοξία για το μέλλον της χώρας

.Όσο για τον ΛΑΟΣ, υπήρξε αύξηση των πραγματικών ψήφων ακόμα σε σχέση και με τις ευρωεκλογές, διαψεύδοντας αυτούς που προέβλεπαν επαναπατρισμό στο μαντρί.Όμως δεν μένουμε εκεί. Υπάρχουν πολλά αρνητικά. Το γεγονός ότι η κεντροαριστερά επανήλθε δριμύτερη, μόνο ως θετική εξέλιξη δεν πρέπει να θεωρείται. Το γεγονός ότι η αριστερά υπάρχει ακόμη και ότι ενεφανίσθη ενισχυμένη μια καινούργια ανθελληνική δύναμη, οι Οικολόγοι Πράσινοι, είναι αρνητικό. Το γεγονός ότι σε περιοχές που κινδυνεύουν από ξένη επιβουλή, ο δικομματισμός ενισχύθηκε είναι πολύ αρνητικό.Η επόμενη ημέρα θέτει τον εθνικό χώρο προ των ευθυνών του. Μπορεί τα "δίδυμα" της εξουσίας να έπεσαν από το 80% του 2007 στο 77,5% το 2009, όμως ακόμα ένα πολύ μεγάλο ποσοστό τους στηρίζει ή επιλέγει την αποχή ή την ψήφο διαμαρτυρίας. Η ρητορική μας περί "εθνικών θεμάτων" ακούγεται, αλλά φαίνεται ότι δεν επηρεάζει καθοριστικά τις εξελίξεις. Το θέμα της μετανάστευσης δεν ακούστηκε και ως φαίνεται δεν επηρέασε.Εκείνο το οποίο πρέπει να γίνει είναι μια ανασύνταξη δυνάμεων και μια δυναμική πορεία προς τα εμπρός. Δεν υπάρχει καιρός για χάσιμο. Τόσα χρόνια βολευτήκαμε με μια "κεντροδεξιά" κυβέρνηση, που μπορούσαμε να την φέρουμε στα "νερά μας".

Τώρα το κλίμα γίνεται περισσότερο εχθρικό. Η απόδοση ιθαγένειας, κατά παράβαση του νόμου του αίματος είναι πιο κοντά από ποτέ. Και αυτό θα αποτελέσει "αιτία πολέμου". Γι' αυτό λοιπόν δεν υπάρχει χρόνος για πανηγυρισμούς.Σκόπος πλέον είναι να αναδείξουμε όλα τα μείζονα ζητήματα ως εθνικά. Να ξεκινήσουμε μια πορεία προς τον λαό, προσπαθώντας να επιβάλουμε όλα τα ζητήματα της ιδεολογικής μας ταυτότητας.Εθνικά θέματα δεν είναι μόνο το σκοπιανό, οι ελληνοτουρκικές σχέσεις, η Κύπρος, οι βλέψεις της Αλβανίας.

Εθνικό θέμα είναι η εισβολή των μεταναστών, που θα οδηγήσει εκτός από την φυλετική αλλοίωση και στην αλλαγή των εργασιακών ή ασφαλιστικών δεδομένων εις βάρος των Ελλήνων εργαζομένων και συνταξιούχων.

Εθνικό θέμα είναι το γεγονός ότι σε κάποια χρόνια θα έχουμε ξένους δημάρχους ή και νομάρχες και βουλευτές.

Εθνικό θέμα είναι ότι μας κυβερνούν και επηρεάζουν την κοινή γνώμη οι μεγαλοκαρχαρίες των εκδοτικών, κατασκευαστικών και άλλου είδους επιχειρηματικών συμφερόντων.

Εθνικό θέμα είναι ότι δρουν ανεξέλεγκτα ακραίες οργανώσεις, τρομοκράτες που βρίσκουν άσυλο στα πανεπιστήμια, καταστρέφουν δημόσιες και ιδιωτικές περιουσίες, συνεργάζονται με εγκληματίες μετανάστες, γυρνώντας την Ελλάδα πίσω στην εποχή των κατσαπλιάδων και των λήσταρχων.

Εθνικό θέμα είναι ότι οδηγούν τις νέες γενιές και τις οικογενειές τους στα πανεπιστήμια και πάσης φύσεως σχολές, με αιματηρές οικονομικές θυσίες, με τελικό αποτέλεσμα να έχουμε δημιουργήσει "στρατούς" ανέργων πτυχιούχων επαιτούντων για ένα ρουσφέτι.

Εθνικό θέμα είναι η κάκιστη ποιότητα της εκπαιδεύσεως μας, που έχει γίνει συν τοις άλλοις αντεθνική. Το εκπαιδευτικό μας σύστημα παράγει στρατιές γενιτσάρων που σταδιακά ελάχιστη σχέση θα έχουν με κάθετι ελληνικό.

Εθνικό θέμα είναι η άθλια προπαγάνδα των ΜΜΕ, που εκτός των άλλων κατευθύνουν ιδιαίτερα τις νέες γενιές στον ωχαδελφισμό και την αδιαφορία.

Εθνικό θέμα γενικότερα είναι κάθε ζήτημα της καθημερινότητας, που μπορεί να οδηγήσει στην κοινωνική διάλυση.Δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο. Η λογική της "πολυκατοικίας" που τόσα σχόλια-και αρνητικά-προκάλεσε, έδωσε ότι είχε να δώσει και έφτασε στα όρια της.
Εθνική αντιπολίτευση τώρα! Για να υπάρχει η επόμενη ημέρα για την Ελλάδα.