του Πανίκου Ελευθερίου
από την Άσσια - κατεχόμενη Αμμόχωστο |
|
Σε εξευτελισμό των εκδρομέων στα οδοφράγματα κατέληξε το τελευταίο προσκύνημα στον Άγιο Μάμα της Μόρφου. |
Δεν είναι μόνο τα τελευταία συμβάντα στην υπόθεση της διάνοιξης του οδοφράγματος του Λιμνίτη και οι εξευτελισμοί που υπέστηκαν οι «προσκυνητές» του Αγίου Μάμα (κι ο Κυπριακός Ελληνισμός στο σύνολό του) που μας αναγκάζουν να ζητούμε το κλείσιμο των οδοφραγμάτων της ντροπής. Το πρόβλημα είναι ότι μόνο οι απλοί πολίτες βλέπουν αυτή την άμεση αναγκαιότητα. Σύσσωμη η ηγεσία μας έχει καταληφθεί από πανικό, λόγω αυτής της άποψης των απλών πολιτών και σπεύδει να επαναφέρει την «τάξη» τονίζοντας ότι δεν πρέπει να το παρακάνουμε με τις αντιδράσεις μας.
Έχουν δίκαιο οι προσαρμοσμένοι στην παγίδα Ντενκτάς (που στήθηκε το 2003) ηγέτες; Κατά την άποψη μας, όπως έχουν τα πράγματα σήμερα, με την τουρκική προκλητικότητα να βρίσκεται στο ζενίθ, με ενέργειες που αποσκοπούν μόνο στο να εμφυτεύσουν στα μυαλά των Ελλήνων της Κύπρου την λογική των κατοχικών δεδομένων και την δουλικότητα που αυτή συνεπάγεται, είναι ξεκάθαρο ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος από το κλείσιμο των οδοφραγμάτων. Το τελευταίο ρεζίλεμα στο οδόφραγμα του Λιμνίτη δεν είναι οι μόνη ένδειξη για τις προθέσεις των Τούρκων. Το κρεσέντο των προκλητικών δηλώσεων κατά την διάρκεια της παράνομης επίσκεψης Νταβούτογλου, είναι αρκετό για να αποδείξει του λόγου το αληθές, ενώ το οδόφραγμα του Λιμνίτη παραμένει κλειστό. Είναι να αναρωτιέται κανείς: Έτσι θα τηρήσουν οι συνεταίροι μας την υπογραφή τους σε μια μελλοντική λύση;
Ο εξευτελισμός των προσκυνητών και των υπολοίπων που περνούν από τα οδοφράγματα για να επισκεφθούν την κατεχόμενη Κύπρο έχει συγκεκριμένους στόχους: Να καταδείξει ότι στον βορρά υπάρχει κράτος, με αρχές ασφαλείας, νομοθεσία, μηχανισμούς ελέγχου και ότι τα οδοφράγματα είναι σύνορα μεταξύ δύο κρατών. Πέραν από αυτό, θέλουν μέσω των εξευτελιστικών ελέγχων να ενσπείρουν την ηττοπάθεια στις τάξεις των πολιτών και να τους κάνουν να σκεφτούν το εξής απλό: Για να επιμένουν σε ελέγχους, με τις διαπραγματεύσεις σε εξέλιξη, σε περίοδο «καλού κλίματος», σημαίνει ότι είναι πράγματι κράτος και η συνομοσπονδία που επιδιώκουν είναι η μόνη οδός. Είναι αφέντες στον βορρά και ότι δεν σηκώνουν τις οποιεσδήποτε παρασπονδίες. Επιπλέον, οι Έλληνες οφείλουν να ταπεινώνονται, να αποδεικνύουν τον σεβασμό τους προς την «νομιμότητα» του ψευδοκράτους επιδεικνύοντας τον ραγιαδισμό ενός γκιαούρη περασμένων αιώνων, κάθε φορά που κάνουν χρήση των οδοφραγμάτων.
Υποβάλλουμε στους ηγέτες μας το πιο απλό ερώτημα: Τι κερδίσαμε από το άνοιγμα των οδοφραγμάτων; Οι μόνοι κερδισμένοι από αυτό το «ψευδοάνοιγμα» των οδοφραγμάτων είναι οι Τούρκοι. Εξάλλου, αν δεν ήταν πράγματι προς το συμφέρον της Τουρκικής πλευράς, ο Ντενκτάς δε θα προχωρούσε σε αυτή την κίνηση (που πράγματι έφερε τους Τούρκους ένα βήμα μπροστά, αιφνιδιάζοντας τους δικούς μας ηγέτες που παρασύρθηκαν από τα γεγονότα).
Γιατί λοιπόν να μην κλείσουν τα οδοφράγματα; Γιατί, μας λένε οι ηγέτες μας, θα κατηγορηθούμε διεθνώς, γιατί θα δώσουμε άλλοθι στην Τουρκία που μιλά για την απομόνωση των Τ/Κ, γιατί έτσι κλείνουμε τις γραμμές επικοινωνίας κ.α. Να κλείσουν γιατί είναι μια γάγγραινα που προχωρά στο σώμα της Κύπρου και γιατί μόνο με δραστικές αποφάσεις σαν κι αυτή υπάρχει η πιθανότητα να προβληθεί το Κυπριακό στις σωστές του διαστάσεις (ως πρόβλημα εισβολής και κατοχής ευρωπαϊκού εδάφους κι όχι ως πρόβλημα διάνοιξης διασυνοριακών οδοφραγμάτων και καλής γειτονίας).
Ναι, να κλείσουν τα οδοφράγματα της ντροπής και του εξευτελισμού! Στο παρόν στάδιο προέχει να σώσουμε την αξιοπρέπεια ενός λαού που τελεί υπό κατοχή και να προσδώσουμε αγωνιστικότητα στην υπόθεσή μας κι όχι αυτό που βιώνουμε σήμερα που είναι το άκρον άωτο της ηττοπάθειας και του ραγιαδισμού. Τολμούν όμως οι ηγέτες μας; Μπορούν να πουν με θάρρος και παρρησία ότι ευνοούν το κλείσιμο των οδοφραγμάτων γιατί είναι μέτρο επιβίωσης και προφύλαξης ενάντια στην κατοχή, χωρίς να φοβούνται τις αντιδράσεις των άσπονδων φίλων της Κύπρου; Όχι δυστυχώς! Έχοντας απέναντί τους τέτοιους ηγέτες, οι Τούρκοι έχουν εύκολο έργο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου