Πρόκειται στην πραγματικότητα για μια ταινία συγχώρεσης και ενότητας, όπου στην ερώτηση γιατί ανέχεται τον λευκό αρχηγό της εθνικής ομάδας του ράγκμπυ (Ματ Ντέημον), εκείνος απαντά «Η συγχώρεση απελευθερώνει την ψυχή». Ήταν όμως αυτός ο πραγματικός Μαντέλα; Η απάντηση θα δοθεί αν κοιτάξουμε τόσο το πολιτικό του παρελθόν πριν την φυλάκιση του, όσο και την διακυβέρνηση του την πενταετία 1994- 1999.
Από τo 1984, που οι «Σπέσιαλς», το κορυφαία σκα συγκρότημα της Αγγλίας, τραγουδούσαν «Απελευθερώστε τον Νέλσον Μαντέλα», υπάρχει μια προσπάθεια αγιοποίησης του πρώην αρχηγού του Αφρικανικού Εθνικού Κογκρέσου» και πρώτου μαύρου Προέδρου της Δημοκρατίας της Νότιας Αφρικής. Για όλους αυτούς, από τον Μπόνο στο «προοδευτικό» Χόλλυγουντ, ο Μαντέλα αξίζει κάθε τιμή για το γεγονός ότι κατάργησε το απαρτχάιντ και επέβαλε μια κοινωνία ισότητας για μαύρους και λευκούς. Θα μπορούσε να ανακηρυχτεί και Άγιος, σαν την Μητέρα Τερέζα. Όπως δήλωσε πριν από λίγο καιρό, ο Ματ Ντέημον, ο Μαντέλα είναι ο μεγαλύτερος ηγέτης στον κόσμο. Όμως εκείνο που δεν ξέρουν πολλοί είναι ότι η Νότια Αφρική δεν ήταν το φρικτό κράτος που περιέγραφαν τα συστημικά ΜΜΕ. Αλλιώς γιατί όλοι όσοι είχαν φυλετικό πρόβλημα στις γύρω χώρες κατέφευγαν εκεί; Σίγουρα δεν ήταν τέλειο, κράτος δικαίου, όμως στην διάρκεια της δεκαετίας του '80 είχε μπει σε μια πορεία εκδημοκράτισης και ισότητας για όλους. Και ο λόγος για τον οποίο η Νότια Αφρική δεχόταν επίθεση από ΜΜΕ και ξένες κυβερνήσεις δεν ήταν το απαρτχάιντ, αλλά όπως έγραψε και ο Νόαμ Τσόμσκυ, τα ορυχεία και τα κοιτάσματα πετρελαίου που έπρεπε να περάσουν σε άλλα χέρια.
Εκείνο όμως που προτιμούν να ξεχνούν όλοι αυτοί οι «προοδευτικοί» λευκοί αστοί είναι ότι ο Μαντέλα και οι συναγωνιστές του στο Αφρικανικό Εθνικό Κογκρέσο ήταν Κομμουνιστές. Όπως έγραφε και ο ίδιος στο «Εγχειρίδιο του Καλού Κομμουνιστή»: «Κάτω από μια Κομμουνιστική Κυβέρνηση, στην Νότια Αφρική όλα θα είναι μέλι γάλα. Τα πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά δικαιώματα θα σταματήσουν να υπάρχουν μόνο για τους Λευκούς. Θα είναι εξ|' ίσου μοιρασμένα σε Λευκούς και μη Λευκούς» Όσοι τον έχουν για ήρωα, ας θυμηθούν ότι ο Μαντέλα δεν συνελήφθη για τις ιδέες του, αλλά γιατί είχε στην κατοχή του 210.000 χειροβομβίδες, 48.000 νάρκες προσωπικού και 1.500 ωρολογιακές βόμβες, που θα χρησιμοποιούσε εναντίον αθώων πολιτών για την κυριαρχία του κομμουνισμού.
Υπ' όψιν ότι ο Μαντέλα ποτέ δεν ξέχασε την ιδεολογία του και το 1991 όταν απελευθερώθηκε, η πρώτη φωτογραφία που έβγαλε ήταν με τον λευκό αρχηγό του Κομμουνιστικού Κόμματος της Νοτίου Αφρικής Τζό Σλόβο, ενώ η πρώτη ξένη χώρα που επισκέφθηκε ήταν η Κούβα του Κάστρο.
Όμως εκεί που η Νότια Αφρική υπό την κυβέρνηση Μπόθα ήταν μια πλούσια χώρα, με τον Μαντέλα κατέληξε μια εξαθλιωμένη τριτοκοσμική χώρα με τον μεγαλύτερο βαθμό εγκληματικότητας, αλκοολισμού βιασμών και AIDS.
Το χειρότερο όμως ήταν η αντιμετώπιση των Λευκών, που η ταινία του Ήστγουντ θεωρεί ότι συγχώρεσε και εφάρμοσε ενωτική πολιτική. Η γυναίκα του, Γουίνι Μαντέλα δήλωσε κάποτε ότι «η Νότια Αφρική θα απελευθερωθεί μόνο με την τακτική των περιεδαίων». Για όσους δεν ξέρουν, είναι μια μέθοδος κατά την οποία περνάς σε κάποιον δύο τρία λάστιχα αυτοκινήτου για να τον ακινητοποιήσεις και μετά τον περιχύνεις με βενζίνη και τον καις.
Ο Μαντέλα ποτέ δεν κριτίκαρε δημόσια τις απόψεις της γυναίκας του. Έτσι από το 1994, που ο Μαντέλα και οι Μαύροι Κομμουνιστές του ANC ανέβηκαν στην εξουσία, έχουν δολοφονηθεί 3.000 λευκοί με αυτόν τον τρόπο, ενώ έχουν βιασθεί και βασανισθεί πολλαπλάσιος αριθμός λευκών γυναικών και παιδιών. Μάλιστα την πρώτη χρονιά της εξουσίας του, 95 Έλληνες βρήκαν παρόμοιο θάνατο. Στο 85% των περιπτώσεων δεν κλάπηκε τίποτα. Οπότε μένει το κίνητρο του μίσους κατά των Λευκών. Η κυβέρνηση του Μοκάμπε δεν κάνει τίποτα, σε σημείο που ο Μαντέλα να διατάξει ανεξάρτητη έρευνα για τους φόνους Λευκών αγροτών. Εξ' άλλου ήταν ο Μοκάμπε που εφεύρε σλόγκαν του ANC όπως «Σκότωσε τον Μπόερ, Σκότωσε τον αγρότη». Πιστεύεται δε ότι όταν πεθάνει ο Μαντέλα, δεν θα μείνει ζωντανός λευκός στην Νότια Αφρική.
Τίποτα από όλα αυτά δεν θα δούμε στον «Ανίκητο», μιας και ο Κλιντ Ήστγουντ, είναι και αυτός θύμα παραπληροφόρησης των ΜΜΕ.
Γεωργίου Πισσαλίδη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου