| του Ιωάννη Κων. Μπουγά |   |
 |
) Νεκροταφείο θυμάτων του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ στον Μελιγαλά. |
) Πλάκα με ονόματα θυμάτων της σφαγής στον Μελιγαλά. |
) Το εξώφυλλο του βιβλίου «Ματωμένες Μνήμες 1940-45» του Ιωάννη Μπουγά από τις εκδόσεις «Πελασγός». |
Σας γράφω σήμερα, γιατί με έκπληξή μου διάβασα το κατωτέρω απόσπασμα στο φύλλο της 9/1/2010 και στην σελίδα 13, σχετικά με την παρουσίαση στην Καλαμάτα του έργου «Νότια Πελοπόννησος 1935-1950». Το απόσπασμα, που αποδίδεται από τον συντάκτη σας στον συμπατριώτη καθηγητή κ. Κρεμμυδά, έχει ως εξής:
«Ιδιαίτερη αναφορά έκανε ο κ. Κρεμμυδάς στην επιχειρούμενη αναθεώρηση της Ιστορίας που αφορά την Εθνική Αντίσταση και τον Εμφύλιο: Ένα ζήτημα που έχει προκύψει όμως για την ιστοριογραφία είναι αυτή η αναθεωρητική τάση που έχει εμφανιστεί και εκπορεύτηκε αρχικά από τις ΗΠΑ. Προσπαθούν οι μελετητές, αυτής της τάσης, να αναθεωρήσουν ολόκληρη την ιστορία και της Εθνικής Αντίστασης και του Εμφυλίου πολέμου, με τελικό στόχο την καθαγίαση της Δεξιάς και τελικά των νικητών του Εμφυλίου.
Αυτό έχει ως βάση την «κόκκινη τρομοκρατία», ενώ ως τώρα μιλούσαμε για «μαύρη τρομοκρατία» που είναι της Δεξιάς. Οπότε εκείνοι εφηύραν την «κόκκινη τρομοκρατία» και την εξισώνουν με την «μαύρη», την οποία δεν την εγκαταλείπουν, αλλά την μελετούν μάλιστα. Το επιχείρημα λοιπόν είναι ότι το ΕΑΜ, ο ΕΛΑΣ, οι κομμουνιστές σκότωναν άμαχο πλη θυσμό - και βέβαια αυτό που ονομάζουν άμαχος πληθυσμός ήταν οι ταγματασφαλίτες, οι δωσίλογοι, οι Χίτες».
Μια παρόμοια άποψη, προερχόμενη από ένα Μεσσήνιο συγγραφέα ενός ιστορικού έργου ξενίζει πολύ. Είναι δυνατόν ο κ. Κρεμμυδάς να μην γνωρίζει ότι οι εμφύλιες συγκρούσεις στην Μεσσηνία άρχισαν το καλοκαίρι του 1943 μεταξύ ΕΛΑΣ και ΕΣ; Είναι δυνατόν να μην γνωρίζει ότι το ΕΑΜ, η ΟΠΛΑ, και ο ΕΛΑΣ άρχισαν να δολοφονούν αθώους πολίτες, συνήθως επειδή ηρνούντο να ενταχθούν στο ΕΑΜ/ΕΛΑΣ, ή ότι λειτουργούσαν στρατόπεδα συγκέντρωσης αμάχων στην Ποταμιά, στο Χαλβάτσου, στην Μέλπεια, στον Άκοβο, στα μοναστήρια του Ταϋγέτου κ.α.; Αυτή ήταν η «κόκκινη τρομοκρατία», και δεν είχε να κάνει τίποτε με τα Τάγματα Ασφαλείας, δωσίλογους ή Χίτες!
Η πρώτη, η μεγάλη και τρομερή φάση της «κόκκινης τρομοκρατίας» ξεκίνησε το καλοκαίρι του 1943 και πήρε φοβερές διαστάσεις στην Μεσσηνία αμέσως μετά την αποχώρηση του ιταλικού στρατού τον Σεπτέμβριο 1943. Δεν μπορεί να μην γνωρίζει ο κ. καθηγητής ότι τα περισσότερα θύματα του ΕΛΑΣ μετά τις μάχες της Καλαμάτας, του Μελιγαλά, των Γαργαλιάνων, και την παράδοση των ταγματασφαλιτών στην Πύλο, ήταν άμαχοι, χωρίς την παραμικρή σχέση με τα Τάγματα Ασφαλείας! Αυτά έχουν καταγραφεί με λεπτομέρειες, ονόματα, ημερομηνίες κ.λπ. από πολλούς συγγραφείς, αλλά και πρόσφατα από δυο άλλους συμπατριώτες, τον Νίκο Ζερβή στο εξάτομο έργο του και τον Ιωάννη Κων. Μπουγά στο έργο του «Ματωμένες μνήμες 1940-45».
Η Ιστορία πρέπει να καταγράφει τα πραγματικά γεγονότα, όσο άσχημα και αν είναι. Οι ιστορικοί δεν πρέπει ούτε να προσπαθούν να καθαγιάσουν κανέναν - Δεξιά, Αριστερά ή οποιονδήποτε - ούτε και να απαλλάξουν κανένα άλλον. Η αλήθεια αρκεί.
Με ιδιαίτερη εκτίμηση,
Δρ. Ιωάννης Μπουγάς
Μόντρεαλ, Καναδάς
Η επιστολή δημοσιεύθηκε στο φύλλο της 11ης Ιανουαρίου 2010 της εφημερίδας Ελευθερία της Καλαμάτας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου