Πατρίδα… Εάλω

Η 29η Μαΐου του 1453, είναι μία ημερομηνία μνήμης, αλλά και θλίψης για τον Ελληνισμό. Ήταν η αρχή της υποδούλωσης του Γένους μας στους τούρκους. Η Κωνσταντινούπολη, η Πόλη μας, η Βασιλεύουσα, την ημέρα εκείνη, κυριεύτηκε από τους τούρκους. Η Βυζαντινή Αυτοκρατορία συγκρούεται με την τουρκική. Στην ουσία, την αποφράδα εκείνη ημέρα υπήρξαν πολύπλευρες συγκρούσεις. Συγκρούστηκε ο Ελληνισμός με τον ισλαμισμό. Οι Χριστιανοί με τους μουσουλμάνους. Κυρίως όμως ήταν η σύγκρουση της Ευρώπης με τους βαρβάρους. Η σύγκρουση πολιτισμών, θρησκειών και κοσμοαντιλήψεων.
Ο τελευταίος Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, μόνος με τους πολεμιστές του, δίνει την τελευταία μάχη. Πέφτει ηρωικά μαχόμενος. Θα γίνει σύμβολο, θα γίνει θρύλος. Που θα εμπνέει και θα καθοδηγεί γενιές και γενιές μέχρι σήμερα. Ο θρύλος του Μαρμαρωμένου Βασιλιά
Η Άλωση του 1453, ήταν προδιαγεγραμμένη. Το Βυζάντιο είχε παραδοθεί στην σήψη, την παρακμή. Η άλλοτε πανίσχυρη αυτοκρατορία είχε περιέλθει σε πλήρη διάλυση. Το εσωτερικό μέτωπο ήταν πλήρως εξασθενημένο, ο Παλαιολόγος είχε μείνει μόνος του, αβοήθητος από τα πολιτικά και οικονομικά κατεστημένα της εποχής και δυστυχώς και από την Εκκλησία. Μία κερκόπορτα, βοήθησε τους μογγόλους εισβολείς να μπουν πιο γρήγορα στην Πόλη.
Ο τούρκος, μπόρεσε να επιβληθεί. Και άρχισε το σκοτάδι για τον Ελληνισμό, το οποίο κράτησε σχεδόν 400 χρόνια, μέχρι την Άνοιξη του Μαρτίου του 1821..
Ελλάδα, Μάιος 2009. Η Ελλάδα στον ρυθμό των ευρωεκλογών. Μία πατρίδα με τεράστια προβλήματα, βυθισμένη στην μιζέρια, στην διαφθορά, μία πατρίδα στην οποία κυριαρχεί το μέτριο, το χυδαίο και το ευτελές. Με τα σκάνδαλα να κυριαρχούν, με αβεβαιότητα για το αύριο.
Μία πατρίδα που ουσιαστικά μέρα με τη μέρα χάνει εθνικά και κυριαρχικά δικαιώματα. Με μία νεολαία απονευρωμένη. Με έναν λαό, που δείχνει να έχει χάσει τον προσανατολισμό του. Με μία κοινωνία στην οποία θέση δεν έχουν οι πολεμιστές και οι φιλόσοφοι, μία κοινωνία στην οποία τα πρότυπα είναι τραγουδιάρες και παρουσιαστές άθλιων ριάλιτυ. Με την εγκληματικότητα να έχει φτάσει στα πιο υψηλά επίπεδα, με συνοικίες ολόκληρες να θεωρούνται πλέον απαγορευμένες.
Η εικόνα της πατρίδας μας δεν διαφέρει πολύ από την εικόνα της Βασιλεύουσας πριν την Άλωση. Η ίδια παρακμή, η ίδια απάθεια η ίδια αδιαφορία. Και σήμερα η κερκόπορτα έχει ανοιχθεί πολύ νωρίτερα. Οι αλλοδαποί έχουν ήδη εισβάλλει, ήδη έχουν αρχίσει τις προπαρασκευαστικές τους επιθέσεις, απομένει μόνο η τελική επίθεση, με στόχο την ολοκληρωτική διάλυση του κοινωνικού μας ιστού. Και οι πολιτικές ηγεσίες ανίκανες και ταυτόχρονα «δειλές και άβουλες συνάμα», όπως γράφει και ο ποιητής.
Η Άλωση του 1453, επίκαιρη λοιπόν και στις ημέρες μας. Η Ιστορία, κάνει κύκλους και επαναλαμβάνεται. Ας γνωρίζουν λοιπόν κάποιοι πως ότι και να συμβεί, όσο άσχημοι καιροί και αν έρθουν, όσες κερκόπορτες και να ανοιχθούν, από την άλλη θα υπάρξουν Παλαιολόγοι και Πολεμιστές...